Way awesomer than you.

Onderwerp: Way awesomer than you. ma 10 feb 2014 - 18:06

Het sneeeeeeuwde! De witte vlokjes leidde de jonge Apprentice af van zijn jacht en als een kitten begon hij ze met pogingen te vangen. Speelse piepjes verlieten zijn mond en hij rolde lachend over de grond. Bijna! Hij had er bijna eentje te pakken gekregen! Vanuit zijn ooghoek zag hij plots een wit vlokje naar beneden dwarrelen. Zijn prooi! Snel zette de kater zich af van de grond en probeerde het vlokje met uitgestrekte pootjes te pakken te krijgen, maar hij had het dal erachter niet gezien. Geschrokken rolde hij meerdere malen naar beneden en met een plof kwam hij weer terecht op het besneeuwde gras. Oof! Snel krabbelde Birchpaw overeind en zag vier grote eiken. Wat was dit?

'It's in the eyes of the children
As they leave for the very first time
And it's in the heart of the soldier
As he takes a bullet on the front line.'

Words: 184
Feeling: Smart, kitten saver
Notes: Kitten..
Chopped, jij bent een genie XD

Choppedpaw

Geamuseerd keek hij toe hoe de kitten de grens van de Windclan af rolde. Het ging behoorlijk hard. Het katertje krabbelde dan ook snel overeind toen hij uiteindelijk beneden was. Verwonderd keek hij rond. Even liet Choppedpaw de oude kitten zijn gang gaan voor hij uit een van de eiken sprong. Het was heb gelukt op de laagste tak te klimmen, iets waar hij erg trots op was. "En wat doet zo'n klein kereltje als jij hier?" Vroeg hij rustig. Hij moest zeggen dat hij onder de indruk was van de kitten. Het was hem gelukt om helemaal tot fourtrees te komen, iets waar hij helaas niet mee was gezegend. "Hoe heb jij het tot hier gered, jonge warrior?" Ach, de kitten was niet zo jong meer. En zelf was hij trouwens ook niet de oudste. Het zou kunnen dat de warriors die hij was tegen gekomen hadden gedacht dat hij een apprentice was. Maar hij had dit ventje wel door. Hij was slim, maar niet zo slim als hem. Choppedpaw had altijd alles en iedereen door. Deze Windclanner was geen uitzondering.

©rachel

"En wat doet zo'n klein kereltje als jij hier?" De Apprentice draaide zich met een rug om en zijn blauwe ogen keken woedend naar de Apprentice, die en vissige geur met zich mee droeg. Klein?! "Hoe heb jij het tot hier gered, jonge warrior?" Zuur keek hij naar de tabby Apprentice en gromde zachtjes, niet omdat hij van een vreemde Clan was, maar omdat hij net zo was beledigd. "Ik ben niet K L E I N!" Riep hij hard en beledigd uit en snoof arrogant. "Jij bent gewoon stom en je behoort waarschijnlijk tot de PoopClan." Zei hij en hief zijn kopje trots op, alsof hij net de beste belediging ooit had gemaakt.

'It's in the eyes of the children
As they leave for the very first time
And it's in the heart of the soldier
As he takes a bullet on the front line.'

Ze had Gravedance nog geen één keer aangesproken over hun training. Dat durfde ze ook niet echt. Dus was ze zelf maar op jacht gegaan. Toen ze bijna aan de grens van de Windclan was, viel een wit vlokje op haar neus. Ze sprong op en landde met een luid plof op de bevroren grond. Een zacht gegil had haar keel ontsnapt. Wat... Ze keek verward op en zag hoe dikke vlokken uit de pluizige wolken vielen. Sneeuw... Gefascineerd keek ze naar de witte dingen die haar zonet nog het stuipen op het lijf hadden gejaagd. Sneeuw... Haar ijsblauwe ogen twinkelde geamuseerd, terwijl haar bek langzaam een krul vormde. Met grote ogen staarde ze naar de donkere hemel. De witte bollen leken wel lichtpuntjes die de hemel als sterren verlichten. Ookal was het dag en verborg de wolkenmassa de klaar blauwe hemel achter zijn donkergrijze woede. "Ik ben niet K L E I N!" Hoorde ze opeens. Ze zakte door haar poten en sloop dichterbij. Vanuit haar punt keek ze op Fourtrees en zijn bezoekers neer. "Jij bent gewoon stom en je behoort waarschijnlijk tot de PoopClan." Met schok zag ze dat Birchpaw, een Windclan apprentice, zich tegen een andere Apprentice had gewapend. Met woorden, natuurlijk... Ze zuchtte en glipte tussen de struiken vandaan. Met elegante passen, goed geplaatst om niet uit te glijden, kwam ze op hen af. "Uhm... Sorry," mompelde ze tegen de kater. Haar oren lagen plat tegen haar nek. Waarom ze zich verantwoordelijk voelde voor Birchpaw? Dat wist ze eigenlijk niet...

.:

Tag: Birchpaw & Cranepaw
Words: 141
Notes:

Choppedpaw

"Ik ben niet K L E I N!" Viel het katertje uit. "Oh, nee. Natuurlijk niet. Je bent héél groot!" Stamelde Chopped, waarbij hij een beetje spot in zijn stem liet doorklinken. Het katertje snoof arrogant. "Jij bent gewoon stom en je behoort waarschijnlijk tot de PoopClan." De Riverclanner proestte het uit. "De Poopclan? Nog nooit van gehoord" Snikte hij van het lachen. "Nee, ik ben een kat van de Riverclan." Snoof hij lichtelijk beledigd. "Uhm... Sorry," Een andere Windclanner kwam aangelopen. Nog net onderdrukte Chopped de neiging om zijn neus dicht te houden. De geur van deze katten was véél te sterk. "Oh, goed dat je er bent!" Zij hij opgelucht. "Ik heb hier deze verdwaalde Kitten opgeduikeld, misschien dat jij hem mee terug kan nemen" Toen hij deze woorden uitsprak keek hij af en toe naar de kitten.

©rachel

"Oh, nee. Natuurlijk niet. Je bent héél groot!" De jonge kater zette zijn vacht wat op toen hij de stem van de PoopClan kat hoorde. "De Poopclan? Nog nooit van gehoord" Hij boorde zijn nagels in de grond. Was dat zo grappig dan?! "Nee, ik ben een kat van de Riverclan." Woedend wierp hij zijn blik opzij toen hij een zachtere stem hoorde, maar verzachtte zijn blik wat toen hij Cranepaw herkende. Goed, dan konden ze deze arrogante haarbal samen aanpakken! "Oh, goed dat je er bent! Ik heb hier deze verdwaalde Kitten opgeduikeld, misschien dat jij hem mee terug kan nemen" Met grote ogen keek hij naar de 'RiverClan' kater en siste woedend en sprong op hem af, zijn klauwen richting de kater, maar hij viel net voor hem neer. Snel krabbelde hij overeind. "Ik ben geen KITTEN!" Brieste hij woest en liet zijn witte tandjes zien. "Nog één belediging uit jouw lelijke snuit en je hebt geen ogen meer!" Piepte hij kwaad.

'It's in the eyes of the children
As they leave for the very first time
And it's in the heart of the soldier
As he takes a bullet on the front line.'

"Oh, goed dat je er bent!" Zei de kater die naar Riverclan rook. "Ik heb hier deze verdwaalde Kitten opgeduikeld, misschien dat jij hem mee terug kan nemen" Met deze woorden sprong Birchpaw op. Zijn klauwen suisde door de lucht. Cranepaw keek even geschokt naar de leerling, maar toen deze met een plof neerkwam, keek ze hem fronsend aan. Gelukkig krabbelde hij snel overeind. "Ik ben geen KITTEN!" Zei de tabby Windclanner. "Nog één belediging uit jouw lelijke snuit en je hebt geen ogen meer!" Zijn bleekwitte tanden flikkerde in het zwakke licht dat door de wolken gleed. De poes keek even van haar clangenoot naar de Riverclan apprentice. "Dat zou toch zonde zijn van de moeite, je kan ze beter gebruiken om een echte warrior aan te vallen," fluisterde ze bij de eigenwijze Birchpaw. Toen ze terug naar de andere kat keek, voelde ze zich een beetje gedwongen opnieuw haar excuses aan te bieden. "Echt sorry, uhm... Sorry. Het spijt me.... Ik ben Cranepaw... Hopelijk vergeef je het me?" Haar oren lagen plat tegen haar nek, bang voor een uitschieter van één van de twee.

.:

Risepaw was op weg naar Fourtrees. Toen ze bijna bij de vier grote eiken was, hoorde ze een maar al te bekende stem. Haar broer was kennelijk ergens boos om. "Ik ben geen KITTEN!" hoorde ze hem in de verte. "Nog één belediging uit jouw lelijke snuit en je hebt geen ogen meer!" hoorde ze Birchpaw weer boos. Misschien moest ze maar even gaan kijken. Ze sprintte naar Fourtrees toe. Eenmaal aangekomen zag ze twee andere katten, een herkende ze als Cranepaw, ook een WindClan Apprentice. En een RiverClan Apprentice, die haar broer waarschijnlijk als kitten aanzag. Zelf was ze nog kleiner, want ze was nogal kleingebouwd. "Echt sorry, uhm... Sorry. Het spijt me.... Ik ben Cranepaw... Hopelijk vergeef je het me?" mompelde Cranepaw. "Wat is hier aan de hand?" vroeg Risepaw nogal verbaasd, vooral omdat de Windclan haar excuses aanbood aan een RiverClan Apprentice.

Themesong:

Tag: Birchpaw, Cranepaw & Risepaw
Words: 226
Notes:

Choppedpaw

Het beestje sprong op hem af, waarop Choppedpaw snel achteruit sprong. Het beestje kwam plat op zijn buik terecht, maar krabbelde al snel overeind. "Ik ben geen KITTEN!" Krijste het katje. "Nog één belediging uit jouw lelijke snuit en je hebt geen ogen meer!" Verbaasd staarde Choppedpaw hem aan, maar al snel herstelde hij zichzelf. "Oh sorry, misschien is het een idee om te groeien. Dan vermijd je later zulke situaties." De andere apprentice fluisterde iets tegen het katertje, waardoor die hem hoorde. Toen ze klaar was keek ze hem aan. "Echt sorry, uhm... Sorry. Het spijt me.... Ik ben Cranepaw... Hopelijk vergeef je het me?" Ze leek haarzelf een beetje klein te maken. Haar oren lagen plat in haar nek, maar ze had geen dreigende uitstraling. "Geeft niet schat, jij hebt er niks mee te maken" Glimlachte hij zwakjes. Zodra zijn zin klaar was werd de Windclan geur nóg sterker. "Wat is hier aan de hand?" Chopped kneep zijn ogen tot spleetjes. "Dat vraag ik me ook af ja.." Zijn blik gleed lang de drie Windclanners. "Jullie zijn iets van plan hé?" Langzaam zette hij een stap achteruit. "Ja. Ik heb jullie wel door, vertel maar snel wat jullie willen, voor ik fjullie aanval." Een grijns verscheen op zijn snuit toen hij dat laatste zei. "En dát wil je niet meemaken."

©rachel

"Oh sorry, misschien is het een idee om te groeien. Dan vermijd je later zulke situaties." Kwaad keek hij de Apprentice weer aan en sloeg zijn klauwen in de grond. "Dat zou toch zonde zijn van de moeite, je kan ze beter gebruiken om een echte warrior aan te vallen," Hmm, ja. Deze kat was het duidelijk niet waard! "Echt sorry, uhm... Sorry. Het spijt me.... Ik ben Cranepaw... Hopelijk vergeef je het me?" Stomverbaasd keek hij achterom. Waarom bood ze in StarClan's naam haar excuses aan aan deze haarbal? Plots verscheen zijn zusje, Risepaw, die verbaasd vroeg wat hier allemaal gaande was. "Dat vraag ik me ook af ja.." Hij draaide zijn kop weer om naar de rotzak. "Jullie zijn iets van plan hé?" Toen de kater een stap naar achteren zette, zette Birchpaw een triomfante grijns op zijn gelaat. "Ja. Ik heb jullie wel door, vertel maar snel wat jullie willen, voor ik fjullie aanval." De tabby snoof eigenwijs en deed een klein stapje naar voren. "En dát wil je niet meemaken." Hij lachte sarcastisch. "Dan ben je snel uitgeschakeld, tegen drie coole WindClan katten. Heb je nog een belediging? Want dan kunnen we jouw vacht er even snel afhalen." Gromde Birchpaw dreigend. Hopelijk zouden Cranepaw en zijn zusje Risepaw meedoen, anders zou dit er tamelijk vreemd uitzien.

'It's in the eyes of the children
As they leave for the very first time
And it's in the heart of the soldier
As he takes a bullet on the front line.'

Onderwerp: Re: Way awesomer than you.