Please take me anywhere but here

Words: 97
Tag: Some StarClan cat(s)
Mood: Sad

Nog steeds, nog steeds was ze hier in deze onbekende met sterren bedekte wereld. Haar grijzige pels was ook bedekt met een dun laagje sterrenstof en schitterde bij elke beweging die ze maakte. Staren hielp niet, ze wilde hier weg, terug naar de wereld van de levenden, maar ze wist dat dat zo goed als onmogelijk was. Ze zou eigenlijk blij moeten zijn dat ze nog in StarClan was beland, maar nee, als de ondankbare haarbal die ze was was ze dat niet. Ze wilde niks liever dan een tweede kans, maar die zou ze nooit krijgen...

You'll never live if you're too scared to die...

{OOC: Gewoon een kort postje dat er uit moet, er hoeft niet op gereageerd te worden, maar het mag natuurlijk wel}