WarriorClaw's territorium (XX)

Darkness luistede vol nieuwsgierigheid naar het verhaal van Warriorclaw , wouw deze kat had al heel veel meegemaakt . "Is dat voldoende?" mauwde Warriorclaw en hij trok een wenbrauw op "Nu ben ik ook wel nieuwschierig hoe jij deze plek gevonden hebt?" nu was het Darkness beurt om haar geschiedenis te vertellen . " Toen ik geboren was is moen moeder gestorven maar mijn oudere zus had een nestje maar haar kittens hadden het niet overleefd , dus had zij nog melk en heeft ze mij opgevoed . Ik heb alles geleerd van mijn oudere zussen , hoe ik moest jagen enzo . Ze hebben me ook geleerd hoe ik een hond moest vermoorden en dat heb ik dan ook kunstig geoefend . Maar toen ik ouder werd werden mijn zussen ziek omdat de tweebenen shemisch afval bij ons in de buurd hadden gedropt , 1 van mijn zussen is overleden maar de andere heeft het overleefd . Toen vond ik dat het tijd was dat ik mijn eigen weg ging gaan . Dan ben ik een dag onderweg geweest en toen vond ik dit bos . " legde ze uit . Het deed nog steeds pijn om te vertellen dat haar zusje was overleden want zolang was het nog niet geleden , maar die pijn liet ze niet blijken . Haar blik was hard als steen .

" Toen ik geboren was is moen moeder gestorven maar mijn oudere zus had een nestje maar haar kittens hadden het niet overleefd , dus had zij nog melk en heeft ze mij opgevoed . Ik heb alles geleerd van mijn oudere zussen , hoe ik moest jagen enzo . Ze hebben me ook geleerd hoe ik een hond moest vermoorden en dat heb ik dan ook kunstig geoefend . Maar toen ik ouder werd werden mijn zussen ziek omdat de tweebenen shemisch afval bij ons in de buurd hadden gedropt , 1 van mijn zussen is overleden maar de andere heeft het overleefd . Toen vond ik dat het tijd was dat ik mijn eigen weg ging gaan . Dan ben ik een dag onderweg geweest en toen vond ik dit bos . " Legde de zwarte poes uit, Even knikte hij. Dat was niet zo'n fijn verleden. Dat gaf hij toen. "Ik moet wel even zeggen dat je hier altijd welkom bent" Hij knikte naar Darkness, het was een fijne poes, Als hun 2 zouden vechten .. Dan zouden ze op het laats allebei neervallen.

"Ik moet wel even zeggen dat je hier altijd welkom bent" Mauwde Warriorclw en hij knikte naar Darkness . " Dan zal ik me hier vast nog eens laten zien " mauwde Darkness vriendelijk terug . ookal waren ze eerst beginnen vechten , deze kat viel echt wel mee . Want als ze zouden moesten vechten tot er iemand dood ging zouden ze allebij na een tijdje van vermoeidheid neervallen , ze waren aan elkaar gewaagd . " Zo , het word eens tijd dat ik ga jagen . Ik krijg honger . " mauwde Darkness en ze stapte terug naar haar kant van het bos , en bij het voorbijgaan van Warriorclaw streek ze met haar start langs zijn vacht . " Tot later "mauwde Darkness en na nog eens diep in zijn ogen te hebben gekeken , sprong ze weg in het duister van het bos .

Even knikte hij naar Darkness, Van hem mocht ze echt VAKER komen! " Zo , het word eens tijd dat ik ga jagen . Ik krijg honger . " Zei ze, Darkness stond op en liep weg, Voordat ze verdween streek ze met haar staart langs zijn vacht, Zijn ogen werden groot. Hij voelde hoe .. Nee, Dat was een verbeelding. Of toch niet? Voelde hij nou vlinders in z..zijn buik? " Tot later " Zei darkness nog even, Even keek ze in zijn ogen, Hij keek in de hare. Maar dit moment was al snel over, Darkness verdween in het duister als een schaduw in de nacht. Doei.. Ging door zijn hoofd. Hierna ging hij in het gras liggen, De zon scheen op zijn zwarte vacht, Zijn helder blauwe ogen keken naar het duistere bos.

Darkness liep terug naar haar teritorium , haar hart was nog aan het kloppen van wat net was gebeurd . Ze moest zich concenteren om te jagen maar dat was moeilijker dan ze dacht . Steeds opnieuw zag ze de ogen van Warriorclaw voor zich , die mooie grote ogen die je zo konden aankijken alsof hij recht in je ziel kon kijken . Na een tijdje had ze dan toch nog een muis en een vogel te pakken gekregen . Met haar prooi klom ze naar boven in haar boomhuisje . Daar at ze de vogel op en bewaarde ze de muis voor later . Toen ze klaar was met eten ging ze in haar mosbedje liggen , ze rolde zich op en viel snel in slaap . En je kan vast wel raden over wie ze droomde .

De volgende dag werd darkness laat wakker , toen ze uit haar boom kroop zag ze dat het al bijna zonhoog was . Dus ze was snel van plan om Warriorclaw nog eens te bezoeken . Snel liep ze door het bos , en haar hart klopte sneller dan ooit te voren . Toen ze aan de grens kwam tussen hun 2 teritoria rook ze de geur van Warriorclaw al. "die zal hier vandaag al langsgeweest zijn " mauwde Darkness zacht tegen zichzelf . Ze volgde de geur en toen vond ze hem eindelijk . " Ik beloofde dat ik terug zou komen " mauwde ze .

Hij haalde uit met zijn poot en greep zo een muisje van de grond. Hij had honger gekregen van het denken aan Darkness. Hij had deze dag geen vechtlust gehad, Dat was raar voor hem. Dat had hij nooit. Maar vandaag was het wel zo. Langzaam viel hij in een diepe slaap, De nacht was allang gevallen en het was pikke donker buiten. Gapend stond hij op, Nu kon hij echt niet meer slapen. De zon stond al hoog aan de hemel en het was behoorlijk warm buiten. Zijn ogen gleden lang zijn territorium. Er was geen indringer. Opeens ving hij een geur op, Een geur waar hij naar verlangde, De geur van Darkness, De kat die hij gisteren ontmoet had. "die zal hier vandaag al langsgeweest zijn " Zei Darkness, Hij draaide zich naar haar toe en keek haar recht in de ogen. "Gelukkig maar" Zei hij met een glimlach op zijn gezicht. Gelukkig was Darkness terug gekomen. Hij ging zitten en keek hij haar felgroene ogen, Zo'n betoverde ogen had hij nog nooit gezien, Ze waren echt perfect.

"Gelukkig maar" mauwde Warriorclaw toen hij Darkness zag . En meteen verdronken ze in elkaars ogen , Darkness wist niet hoe lang ze al naar elkaar aan het kijken waren maar voor haar mocht het eeuwig blijven duren . Want er waren geen woorden nodig om te zien wat ze voor hem voelde , maar dacht Warriorclaw daar ook zo over ? . " ik voelde me zo eenzaam , en nu ik eindelijk iemand heb leren kennen in dit bos kom ik een bezoekje brengen . " mauwde Darkness lief ." Ik ben niet zo graag alleen " . En toen ging ze naast warriorclaw zitten . "Ik heb vandaag nog niet gegeten , krijg ik de toestemming om samen met jouw te jagen ? " vroeg ze lief .

" ik voelde me zo eenzaam , en nu ik eindelijk iemand heb leren kennen in dit bos kom ik een bezoekje brengen . " Darkness begon een gesprek nadat ze zo lang oogcontact hadden gehad. Die oogcontact voelde fijn, Zo fijn. ." Ik ben niet zo graag alleen " Sprak Darkness verder. "Ik heb vandaag nog niet gegeten , krijg ik de toestemming om samen met jouw te jagen ? " Vroeg ze opeens heel lief. Hij smelte voor haar, Hij had haar nu echt nodig. Hij wou niet meer zonder haar leven. "Je haalt me de woorden uit mijn mond..Dark" Hij ging staan en knikte even naar Darkness. "Kom je ?" Darkness mocht heus wel weten dat hij iets voor haar voelde, Maar dit kon hij niet echt zo laten zien. Hij wist niet hoe. Hij voelde pas voor het eerst liefde, Hij voelde voor het eerst vlinders in zijn buik.

"Je haalt me de woorden uit mijn mond..Dark" mauwde Warriorclaw , hij stond op om te vertrekken " kom je ? " mauwde hij nog . Darkness stond nu ook op , en samen vertrokken ze op jacht . Samen liepen ze door het bos , zo dicht tegen elkaar dat hun vachten elkaar raakten . Darkness sperde haar bek open om de geuren nog beter op te nemen , opeen rook ze een eekhoorn niet ver van haar af en metten zakte ze in sluiphouding . Na een tijdje zag ze het diertje zitten , het zat op een eikel te kauwen en was zich totaal niet bewust dat zijn leven elk moment kon eindigen . Darkness wipte van poot tot poot wachtend op het juiste moment , en toen sprong ze . En even later kon ze de vacht van de eekhoorn in haar mond voelen . Trots stapte ze terug naar Warriorclaw , " Ik heb al iets te pakken " mauwde ze plagerig .

Al snel had Darkness een eekhoorn te pakken, Hij was echter niet verbaasd. Hij wist dat deze poes erg lenig en snel kon zijn. Trots stapte Darkness naar hem toe. " Ik heb al iets te pakken " Had ze plagerig gemauwd. Even liet hij een grinnik horen. " Dat is snel, Maar hij ga iets veel groter grijpen " Even keek hij om zich heen, Hij was opzoek naar het dier dat hij wou vangen. En ja hoor, Daar stond het. Daar stond een edelhert, Vele katten zouden deze niet aanvallen. Maar hij wel. Hij wist waar de slagader zat en zou deze ook direct door bijten. " Kijk en leer " Zei hij met een grijns op zijn gezicht. Hij ging in de sluip stand staan en sloop stilletjes maar snel richting het edelhert. Dit hert had hem nog steeds niet in de gaten en graasde gewoon door. Expres liet hij een takje kraken waardoor het edelhert opkeek. Nu kon hij gewoon richting de slagader van dit dier vliegen. En dat deed hij ook. Met een snelle sprong vloog hij naar het hert en beet deze in zijn slagader. Daarna greep hij de schouder van het hert en tilde zich omhoog zodat hij op de rug van het dier stond. Een hert zou niet snel opgeven, Voor zzijn eigen veiligheid ging hij dan altijd op de rug zitten. Met zijn tanden greep hij zich vast in de nek van het beest. Hier zaten echter ook de slagaderen. Hij beet er hard in zodat het dier snel zou doodbloeden. Hij voelde hoe het warme bloed door zijn tanden stroomde. Wat een heerlijk gevoel was dat. Langzaam zakte het hert inelkaar en bleef het roerloos liggen. Hij sprong eraf en keek Darkness plagerig aan. " Kijk wat ik te pakken heb " Hij maakte een beweging die echter betekende: Eet maar lekker mee, Dit krijg ik toch niet alleen op. Hij draaide zich naar het hert en scheurde een stuk vel van het beest af, Na de dood van zo'n dier was het bloed altijd nog warm, Vandaar dat hij nu begon te eten.

Darkness keek toe hoe Warriorclaw in zijn eentje een edelhert afmaakte, " Kijk wat ik te pakken heb "mauwde warriorclaw nu . " Dat hed ik nu log nooit gezien ! heb je dat in alaska geleerd " mauwde Darkness verbaast en ze liet de pietluttige eekhoorn van verbazing op de grond vallen . "Eet maar lekker mee, Dit krijg ik toch niet alleen op" mauwde Warriorclaw en hij scheurde een stuk vel van het beest af . Darkness stapte nu ook naar het dode edelhert en zag het rode vlees van het beest , het zag er zo lekker uit ! Darkness nam een kleine hap en voelde het warme bloed in haar bek , dit was veel beter dan zo'n domme kleine muis ! " dit is echt heerlijk ! " mauwde Darkness . " Dit is een echte prijs waard " mauwde ze , en ze gaf Warriorclaw een lieve lik over zijn wang .

Warriorclaw keek darkness aan toen deze begon te praten. " Dat hed ik nu nog nooit gezien ! heb je dat in alaska geleerd " "Niet echt, Ik ben ooit in een gebied geweest waar enkel edelherten rondliepen..Dus moest ik wel een hert vangen anders zou ik van de honger dood gaan" Zei hij met een grinnik. Darkness sprak verder. " Dit is een echte prijs waard " Voordat hij iets kon vertellen voelde hij hoe Darkness met haar tong over zijn wang ging. Hij werd rood, Okal kon je dit niet zien. Had hij dit nou ECHT gevoeld? Had darkness hem nou echt een likje op zijn wang gegeven. Hij voelde de vlinders in zijn buik rondfladderen. Even keek hij Darkness met een glimlach aan. Nu wist hij dat ze ook van hem hield en hij van haar. Wat kon er nog misgaan?.......

Warriorclaw werd helemaal rood na de lik van Darkness , " sorry als ik je van streek heb gemaakt " mauwde Darkness blozend en ze zette een paar stapje naar achter . Vond hij haar niet leuk ? daarnet leek het nog dat hij haar leuk vond . Wat als hij haar nu niet leuk vond ? Dan zou hij haar missschien nooit meer willen zien ! Daar zou Darkness neit mee kunnen leven , als hij haar niet zou kunnen zien dan zou haar wereld uiteen vallen . Ookal kende ze hem nog maar even , tog was ze al smoorverliefd op hem geworden . Ze keek naar de hemel die nu roze kleurde van de ondergaande zon , geen wolkje aan de lucht . Darkness hart klopte snel , wachtend op hoe warriorclaw zou reageren .

HIj zag hoe darkness van streek raakte toen hij rood werd. Dat bedoelde hij niet..Moest hij het nu dan gewoon zeggen? Ja...Dat ging hij doen. "Nou...Euh," Hij keek darkness nu aan en sprak weer "Ik vind je leuk," Sprak hij toen uit. Hij zag hoe de ondergaande zon ervoor zorgde dat er een roze kleur in de lucht hing. Dit was dus een perfect moment. Een roze gloed scheen zachtjes over het bos. Hij zweeg en keek haar aan. Zou hij..? Ja. Hij ging het doen. Hij gaf darkness een likje op haar wang. Dit was iets bijzonders voor hem, Want zoiets had hij nog nooit gedaan. Altijd was het maar vechten en vechten..Maar nu..Was dat geheel anders. Darkness was een andere poes waar hij andere gevoelens voor had gekregen. Wat gebeurde er met hem?!

"Nou...Euh, ik vind je leuk " Sprak Warriorclaw uit . Darkness hart maakte een sprongetje en ze begon een beetje te blozen , het was waar Warriorclaw hierld ook van haar .En toen gaf hij haar zelfs een lik over haar wang dus als haar hart kon ontploffen dan was het nu wel gebeurd " Ik..Ik vindt jou ook leuk " stotterde Darkness en ze begon te spinnen . Dit was het perfecte moment , eindelijk hadden ze het aan elkaar toegegeven . De ondergaande zon gaf zo'n romantisch effect dat alles een roos-oranjege kleur kreeg .

Nu sloeg ook zijn hart op tilt. Had darkness dit echt gezegt? Had ze echt gezegt dat ze van hem hield? Dan had hij dus de ware gevonden. Of waren het enkel fabeltjes dat iedere kat ooit de ware zal vinden? Naja, Als het een fabeltje was dan geloofde hij erin. De roze-achtige lucht maakte het romantischer. Hij was spraakloos en kon haar enkel aankijken. "ik..ik.." Was het enige wat nu nog uit zijn mond kwam. Voor de rest zweeg hij.

Link,

Herten zijn geen prooi voor katten. Deze zijn veel te groot om op te jagen. Gelieve deze post zsm te veranderen, anders volgen er procenten!

Mvg, Ashenpatch

Onderwerp: Re: WarriorClaw's territorium (XX)