Time for a Snow Fight! [OPEN FOR WHOLE CLAN]

Smokekit lag aan de andere kant vaar de nursery, waar zijn moeder en zijn broer Skunkkit geen zich op hem hadden. Een koude windvlaag die de nursery binnen drong liet hem rillen, en toen hij beter keek naar buiten zag hij dat het daar spierwit was. Hij sloop door de nursery heen naar buiten. En inderdaad het was helemaal wit, en het was koud, ijskoud. Hij zette een poot buiten de nursery, en trok die gehaast weer terug toen hij voelde hoe koud het was. Toen voelde hij hoe iemand tegen hem aan botste, en hij op de kop in de sneeuw viel, en zo ook nog een stukje weg zonk in de sneeuw. Happend naar adem schoot hij overeind, maar zijn enkel zijn oortjes kwamen boven het sneeuw uit. Hij sprong, en hapte nog een keer naar lucht. En zo sprong hij door. "H-help! Ik verdrink! Ik verdrink!" Piepte in paniek, terwijl hij door sprong en zo tegen een andere kat aan botste.

De oranje kit was uiteindelijk toch naar buiten gegaan. Ze kon niet voor eeuwig in de nursery blijven zitten, had ze besloten. Vastberaden zette ze dus maar een pootje in dat witte, ijskoude spul. Haar haartjes gingen rechtomhoog staan, brrrrrr wat koud. Opeens hoorde ze geroep. "H-help! Ik verdrink! Ik verdrink!" Ze keek om zich heen maar zag niemand die dat geluid gemaakt kon hebben. "Jaja, kom nu maar tevoorschijn hoor, flauwe plezante!", riep ze droogjes terug, niet echt geïnteresseerd.

Fairfaith keek met een warme glimlach naar haar pleegkittens. "Ik ga even wat prooi halen, blijven jullie maar hier", fluisterde ze haar kits zachtjes toe. Voorzichtig stond ze op, en wandelde de nusery uit. Ze trippelde in de richting van de prooi stapel, en nam een vis tussen haar tanden. Hij was kil en half bevroren, dus zou de poes de prooi eerst even laten opwarmen in de nusery bij haar nest. Met het dier tussen haar kaken geklemd wandelde ze door de sneeuw terug naar de kraamkamer, en vanop een kleine afstand kon ze de warmte al voelen. Plotseling botste een kleine kitten tegen haar borstkas op, en ze herkende de jonge Smokekit. Het katertje schoot in paniek terug recht en hapte naar adem, maar al snel zakte hij opnieuw tot op de kille ondergrond. Smoke herhaalde dit een paar keer, waarna hij in paniek piepte: 'H-help! Ik verdrink! Ik verdrink!' Ook haar pleegkitten, Pumpkinkit, was de Nusery uit gekomen. 'Jaja, kom nu maar tevoorschijn hoor, flauwe plezante!', antwoordde ze ongeïnteresseerd en droogjes. Fairy liet de koude vis in de sneeuw vallen en nam Smokekit vast bij zijn nekvel. Wat verderop stak een grote steen boven de sneeuw uit, maar ook daarop lag een dikke laag van het witte spul. De gevlekte poes liep met Smoke in haar bek in de richting van de steen, en met haar staart veegde ze de koude sneeuw eraf. Als alles er zo ongeveer af was, draaide ze zich om en zette de kitten erop neer. "Jij hoort helemaal niet buiten te zijn met dit koude weer, kleintje", miauwde Fairfaith op een plagerige toon, gevolgd door een korte knipoog. Daarna richtte ze zich op de rosse Pumpkin. "En tegen jou had ik toch gezegd om in de Nusery te blijven, dametje?", vervolgde ze met een vragende toon in haar stem. Ze fronste haar wenkbrauwen en hield haar hoofd wat scheef. Ach, als ze hier dan toch waren konden ze beter wat plezier maken, toch? De poes trok wat sneeuw naar haar toe met haar voorpoot, en zorgde ervoor dat het ongeveer de vorm van een bolletje had. Met haar snuit duwde ze de koude bal verder door de sneeuw. Hier en daar zat was sneeuw in haar gezicht, die ze er snel weer afschudde. Aan de bevriezende vis dacht ze niet echt meer...

'H-help! Ik verdrink! Ik verdrink!' Geamuseerd keek Choppedpaw toe hoe het katertje 'verdronk'. Hij grinnikte zachtjes toen het kleintje werd opgepakt en naar een steen werd gedragen. "Jij hoort helemaal niet buiten te zijn met dit koude weer, kleintje" Hoorde hij de poes zeggen. Hij schudde zachtjes zijn hoofd en schraapte een hoopje sneeuw bijeen, dat vormde hij vervolgens tot een bal. "En tegen jou had ik toch gezegd om in de Nusery te blijven, dametje?" Hoorde hij nog net voor hij de bal naar de kleine kitten op de rots gooide. Gierend van het lachen rolde hij rond in de sneeuw toen het beestje schrok. Het was zo geweldig dat die kleine, pluizige bolletjes niet wisten wat dit was.

~Vraag me niet hoe hij die sneeuwbal gooide XD

'H-help! Ik verdrink! Ik verdrink!'Een grinnik speelde om haar lippen."Jij hoort helemaal niet buiten te zijn met dit koude weer, kleintje" Hoorde ze de poes,een van de moederkatten zeggen."En tegen jou had ik toch gezegd om in de Nusery te blijven, dametje?"Hoorde ze voordat ze ongemerkt de nursery uitliep. Peachkit sloop door de sneeuw naar de apprentice toe. Hard viel ze niet op. Ze zag dat hij op de een of andere manier een bal van dat witte spul naar een van de kittens gooide. Ze zette af en greep de staart van de apprentice vast. "Grauw! Ik heb je staart van de gevaarlijke sneeuwman! Mij kan je niet doden! ik heb 9 levens en jij maar een,want ik ben de clanleader!"piepte de kitten en beet in de staart. Haar nageltjes ingehouden om te slaan.

Choppedpaw keek geamuseerd toe terwijl het kleine katertje wegzonk in de koude sneeuw. Gierend van het lachen gooide de Apprentice een sneeuwbal tegen Smokekit. Hij rolde lachend rond op de grond. "En wat is daar zo grappig aan, meneertje? Zo'n jonge kitten is nog heel fragiel, en als hij pech heeft raakt hij verkouden, krijgt hij groenhoest, en sterft hij! Denk volgende keer eens wat beter na, als je dat kan tenminste!", vloog de zorgzame poes uit tegen Chopped. Hij was nog maar 6 moons, dus wat kon hij haar doen? Plots kwam een andere kitten uit de sneeuw gesprongen die in de staart beet van de Apprentice. 'Grauw! Ik heb je staart van de gevaarlijke sneeuwman! Mij kan je niet doden! ik heb 9 levens en jij maar een,want ik ben de clanleader!', Fairfaith moest er wel wat om lachen. Het was erg schattig, maar de kit had scherpe nagels dus kon Choppedpaw wel verwonden... Ze besloot dat die kater zichzelf wel kon redden, en ze zich eerst maar even moest gaan bekommeren om Smokekit. Ze ploegde de sneeuw door en zette het jonge katertje terug recht. "Gaat het een beetje?", vroeg Fairy bezorgd. "Je kan misschien beter naar binnen gaan..", miauwde ze.

OOC; Peachkit wordt in je post omschreven als vrouwelijk, maar in zijn/haar profiel staat dat ze/hij een kater is.. xD

Haar moeder, Fairfaith kwam eraan. Pumpkinkit wou al terug de nursery inrennen, omdat ze wist dat Fairfaith gezegd had dat ze binnen moest blijven, maar ze was te laat. De wit-rosse poes had haar al gezien. Ze nam smokekit, die ze nu pas gezien had, op en zette hem op een steen. "Jij hoort helemaal niet buiten te zijn met dit koude weer, kleintje", mauwde ze op een plagerig toontje. Daarna draaide ze zich naar de rosse poes. "En tegen jou had ik toch gezegd om in de Nusery te blijven, dametje?" Haar stem klonk vragend. Pumpkinkit keek beschaamd naar haar poten. "Sorry..", mompelde ze tegen de grond. Ze zag dat Fairfaith wat spul bij elkaar schraapte, tot het ene beetje e vorm van een balletje kreeg. Fronsend keek de rosse poes op. Wat ging zij nu weer doen? Opeens kogelde een bal van dat spul de grijze kitten die op de steen stond omver. Van achter zich hoorde ze wat gelach, en toen ze zich omdraaide zag ze een apprentice rollen over de grond van plezier. Waarom dat nou weer? Haar oranje ogen keken weer verward naar haar moeder. "En wat is daar zo grappig aan, meneertje? Zo'n jonge kitten is nog heel fragiel, en als hij pech heeft raakt hij verkouden, krijgt hij groenhoest, en sterft hij! Denk volgende keer eens wat beter na, als je dat kan tenminste!", vloog de poes bezorgd uit tegen de apprentice. Pumpkinkit begon de situatie steeds bizarder te vinden, zeker toen er opeens een kreet kwam van nòg een andere kat. "Grauw! Ik heb je staart van de gevaarlijke sneeuwman! Mij kan je niet doden! ik heb 9 levens en jij maar een,want ik ben de clanleader!" Alweer draaide ze zich om, nu te snel waardoor ze haar evenwicht verloor. Ze plofte in het witte spul en kwam helemaal onder te zitten. Haar moeder had geen aandacht voor haar, en keek naar de grijze kitten die nu niet langer op de steen stond. Ze zette hem recht en vroeg bezorgd: "Gaat het een beetje?" Pumpkinkit probeerde weer overeind te krabbelen, maar gleed uit over een plasje bevroren water en viel pardoes weer op de grond. Ze kwam een beetje pijnlijk aan op haar achterwerk, wat even in haar ogen te zien was. Vastbesloten als ze was, liet ze het verder niet tonen. "Je kan misschien beter naar binnen gaan..", mauwde de ros-witte poes daarna tegen het grijze katertje. "Mama?", piepte ze tegen haar. Ze wou rechtgezet worden, en aangezien ze dat zelf niet kon, moest haar moeder haar helpen, niet?

~Is het goed dat Pumpkin denkt dat Fair haar echte moeder is? ^^

"En wat is daar zo grappig aan, meneertje? Zo'n jonge kitten is nog heel fragiel, en als hij pech heeft raakt hij verkouden, krijgt hij groenhoest, en sterft hij! Denk volgende keer eens wat beter na, als je dat kan tenminste!" Viel de poes op hem uit, waarop Choppedpaw zuchtend met zijn ogen rollen. Hij opende zijn bek om iets te zeggen, toen een gewicht op zijn staart terecht kwam. 'Grauw! Ik heb je staart van de gevaarlijke sneeuwman! Mij kan je niet doden! ik heb 9 levens en jij maar een, want ik ben de clanleader!' Een jonge, rood met witte kitten beet in zijn staart. "O ja? Ik vraag me af of clanleader's tegen een beetje sneeuw kunnen. Vast wel" Grijnsde hij. Snel veegde hij met zijn poot over de aarde, waarbij er een hoopje sneeuw bij de kitten in het gezicht terecht kwam. Hij lachte zachtjes. "Koud hé?" Zei hij met een ondeugende twinkeling in zijn ogen. Hij zwiepte met zijn staart de sneeuw er af, en hielp het kleine ding ook een beetje. Aangezien deze er behoorlijk kwetsbaar uitzag. "Ga maar snel naar binnen, laat de grote lekker spelen" Hij duwde de 'clanleader' richting de nursery voor hij een nieuw hoopje sneeuw bij elkaar schraapte. Dit keer voor die irritante poes, die nu weer bezig was met de kitten van de steen. Een beetje wraak kon wel.

Pumpkinkit keek beschaamd naar haar rosse poten wanneer haar moeder gezegd had dat ze in de Nusery had moeten blijven en antwoordde: 'Sorry..' Er kwam weer een zachte glimlach op haar gezicht. "Het is al goed", miauwde de poes op een zachte toon. Plots ging de kitten speels in de staart van Choppedpaw hangen, de kater die ze net even op zijn plaats gezet had. Als reactie had hij met zijn ogen gerold, het onrespectvolle wezen! 'O ja? Ik vraag me af of clanleader's tegen een beetje sneeuw kunnen. Vast wel', grijsde de jonge Apprentice. Wat was hij van plan? Wat het ook was, zolang hij haar kitten maar geen kwaad deed! De kleine kitten was net met haar achterwerk op de grond geploft en miauwde op een zielige toon: 'Mama?' De poes draaide zich om en richtte zich op haar rosse kitten, Smokekit redde het vast alleen ook wel even. Choppedpaw gooide net een hoopje sneeuw in Pumpkin's gezicht en zei: 'Koud hé?' Er speelde een ondeugende twinkeling in zijn ogen. "Nu is het genoeg! Van mijn kittens blijf je af!" Fairfaith verplaatste zich door de sneeuw eerst naar het rosse poesje, en nam deze bij haar nekvel vast om haar recht te helpen. Met haar snuit duwde ze de kitten in de richting van de Nusery ingang. "Ga binnen maar even opwarmen, Pumpkin. Ga maar bij je siblings en vriendjes liggen", stelde haar moeder voor. Chopped leek deze keer wat hulpzamer, want hij deed de sneeuw van Pumpkinkit af en duwde haar mee in de richting van de Nusery. 'Ga maar snel naar binnen, laat de grote lekker spelen', mauwde hij. Opzettelijk kuchte de poes. "Ja kleintje, laat de GROTE lekker spelen!", antwoordde ze spotten op de reactie van 6 moons oude Apprentice. "Jij hebt nog niets geproefd van het leven. Je bent slechts een oude kitten. Jij hebt enkel het geluk gehad dat je een aantal dagen eerder geboren bent dan andere kittens, anders was jij ook nog geen Apprentice geweest hoor, kleintje!", ja, dat was haar bijnaam voor hem! Kleintje! Maar... Misschien moest ze toch wat aardiger doen tegen Choppedpaw... Als hij nu aardig zou doen tegen haar, dan zou zij dat ook zijn tegen hem. Anders, moest het katertje maar eens afwachten!

OOC; Bunny, Ja, is goed! =3

De vervelende poes- was het Fairfaith?- begon een hele tirade tegen hem. Chopped keek haar even boos aan voor hij een sneeuwbal in haar gezicht gooide, midden in haar zin. "Kun je gewoon even stil zijn?" Zuchtte hij. "Zo maak je niet snel vrienden, weet je." Ach, een tip kon geen kwaad. Katten zouden haar immers storend vinden als ze de hele tijd het bezorgde moedertje uithing. Hij week uit voor een kitten die blij naar buiten stormde en ging nonchalant zitten. Chopped sloeg zijn staart om zijn poten en bekeek de poes met een lichtelijk spottende blik. Fair zou toch niets doen, het was maar een poes. Een érg zwakke poes. "Ooit van vechten gehoord? Vast niet, dat zie je zo." Deed hij er nog een schepje bovenop.

~Het was trouwens niet Pumpkin maar Peach met dat staart gedoe

Instinctmatig probeerde hij te zwemmen, door wild te trappelen met zijn pootjes, maar telkens als hij dat probeerde zakte hij op de grond. Wat was dit? Hij hoorde vaagjes de stem van een andere kitten, die wat groter was dan hij was, en ietsjes ouder. Toen werd hij opgepakt bij zijn nekvel en zag hij dat het Pumpkinkit was die tegen hem had gepraat. Hij vernauwde zijn ogen, Pumpkinkit had net niet aardige dingen tegen hem gezegd. Hij werd op een rots gezet. "Jij hoort helemaal niet buiten te zijn met dit koude weer, kleintje", miauwde de warrior, de naam wist hij niet. Hij wist wel dat zij de pleegmoeder was van enkele den genoten. "En tegen jou had ik toch gezegd om in de Nusery te blijven, dametje?" Zei ze tegen Pumpkinkit. Verderop zag hij een apprentice bijna dood gaan van het lachen. Wat was er zo grappig? Dit was gevaarlijks spul! Toen kreeg hij een sneeuwbal tegen zijn flank aan en gleed hij van de rots. "Wah!" Riep hij geschrokken uit terwijl hij door de sneeuw heen sprong. "Wat is dit, wat gebeurd er!" Piepte hij paniekerig. Toen voelde hij opnieuw dat hij werd opgepakt door de poes en werd hij terug gezet. Ze vroeg of het wel ging. "J-ja, maar wat is dit? Waarom is alles wit en hoe kunnen de anderen zit leuk vinden?" Piepte hij. "Je kan misschien beter naar binnen gaan.." Smokekit schudde met zijn kop, nee als de andere kittens hier tegen konden, hier lol mee konden hebben wou hij dat ook kunnen. "Nee, als de andere kittens hier mee om kunnen gaan, wil ik dat ook!" Piepte hij vastberaden. Hij richtte haar ogen op Pumpkinkit, die klunzig door het sneeuw en ijs heen liep en telkens viel. Hij wou haar uitlachen, tenslotte deed ze ook niet aardig tegen hem, maar hij hield zich in, want hij was niet veel beter dan haar als het ging om dat witte spul en het ijs. "Mama?"Vroeg Pumpkinkit haar moeder om hulp. De moeder kat hielp Pumpkinkit en toen viel ze uit tegen de apprentice. Fascinerend keek Smokekit toe naar wat er allemaal gebeurde. Hij keek om zich heen en liep voorzichtig cirkelend over de rots heen, kijkend naar een plekje waar hij naar toe kon springen, zonder weer helemaal weg te zinken in het sneeuw.

OOC: Guys, bedenk wel dat ik niet elke dag kan posten gezien mijn privé omstandigheden.

Pumpkinkit werd de nursery ingeduwd. De oranje kit keek om zich heen en snapte er niets meer van. Wie was nu ook alweer wie? En wie heeft wat ook alweer gedaan? Het was heel verwarrend voor zo'n kleine kitten, zelfs al was ze nu niet de domste. In de nursery draaide ze zich om, zodat ze met haar kopje richting de ingang zat. Zo kon ze toch naar buiten kijken. Smokekit, Peachkit, Choppedpaw en Fairfaith waren nog buiten. Er woei een koude wind naar binnen, en Pumpkinkit begon te rillen. Na al dat gedoe had ze toch kou gekregen. "Mama?", riep ze op een zeurderig toontje. De oranje kit wou dat haar moeder binnenkwam en haar opwarmde, zodat ze het niet zo koud had!

~Sorry smoke Xd We zijn nogal enthousiast soms Wink

Onderwerp: Re: Time for a Snow Fight! [OPEN FOR WHOLE CLAN]