A New Begin//Kittens + Dyingblack

De grijze poes was ingetrokken in de nursery en ze lag op haar zij te slapen. Een kramp trok door haar lijfje en geschrokken opende ze haar groene ogen. Ze wist dat de kittens elk moment konden komen en ze had gehoord dat het pijnlijk was als ze bevielen maar dat ze heel trots waren als de kittens er waren. Teder keek ze even naar haar buik waarna ze haar ogen weer sloot. Binnenkort zouden hier kittens zijn die op Dyingblack,haar partner en op haar leken. Toen ze de zwarte kater had verteld dat ze van hem kittens verwachtte werd hij blij. Ze kon de trots niet verbergen en zakte in een diepe slaap.

Ze snakte naar adem toen er een erge pijnscheut door haar heen ging. Haar groene ogen keken angstig. Meteen was ze zeker dat de kittens nu zouden komen. Ze boorde haar nagels in het mos toen er een nog fellere pijnscheut kwam. Haar borst ging snel op en neer en angstig keek ze naar haar buik. Met een enorme krachtinspanning was de eerste kitten er al. Een wit kitten met zwart. Instinctief boog ze naar de kitten toe en begon het te likken. Zodra ze het bloedsomloop van het katertje op gang had gebracht mompelde ze zachtjes 'Deterkit...', ze kreeg haast niet de kans om de naam te spreken toen er een volgende pijnscheut op komst was. Ze spande haar spieren op en een tweede kitten lag er,een grijze pluisenbolletje. Ze had Deterkit snel naar haar buik geduwd en likte nu het tweede kitten. 'Dovekit...', mompelde ze door haar likken door tegen het poesje en duwde haar vervolgens op haar beurt tegen haar buik. Even dacht ze dat het gestopt was en dat ze er maar twee had maar ze had het mis. Een pijnscheut liet haar hele lichaam sidderen en deze keer kneep ze haar ogen toe van de pijn. Vermoeid spande ze haar spieren en wachtte ze totdat de kitten er was. Ze opende haar groene ogen en zag ze een zwarte kitten die net als de andere twee hard op Dyingblack of haar leek. Ze likte de kitten todat ze ademde. 'Angelkit...', zei ze zachtjes tegen de zwarte kitten en duwde haar tegen haar buik terwijl er nog een pijnscheut volgden. Oh StarClan! Wanneer houdt het op! Dacht ze vermoeid. Ze spande haar spieren op en na een tijdje zag ze de volgende kitten. Ze boog zich over de kitten en begon haar te likken. Ze voelde niks en was opgelucht dat het voorbij was. Een bruinige kitten lag naast haar en ze likte het tot het ademde. Ze wist het niet zeker maar ze leek precies nog wit en strepen te zien,maar ze zou vanzelf wel achter komen welke kleur het vachtje had als het katertje meer vacht had. 'Inkkit...', mompelde ze en duwde ook hem tegen haar buik. Een felle en onverwachtse pijnscheut gierde door haar lijfje en ze verzamelde al haar kracht die ze nog had en spande haar spieren op. Toen de kitten er was voelde ze geen pijn meer. Opgelucht likte ze de kitten. 'Silverkit...', mompelde ze onder het likken door en duwde ook haar tegen haar buik. Vermoeid legde ze haar kopje neer en ze begon al wazig te zien maar knipperde een paar keer en keek trots met vermoeide ogen naar haar kittens. Ergens vroeg ze zich af of Dyingblack nog langs ging komen.

(De volgorden is: Deterkit,Dovekit,Angelkit,Inkkit,Silverkit. Je hoeft niet per sé op volgorde te reageren.)

Dyingblack
De zwarte kater rende uit de warriorsden naar de nursery. Hij had om de een of andere reden een onderbuikgevoel, dat hij snel naar Cinderfell moest gaan. En meteen toen hij binnenkwam zag hij waarom. De kittens kwamen! Er lagen al twee kittens bij Cinderfell's buik, maar je zag zo dat er nog aankwamen. En daar was de volgende, een zwarte kitten! De grijze poes lleek niet door te hebben dat Dyingblack er ook was, maar dat trok de zwarte kater zich nie taan. Hij ging bij zijn parnter staan en hoorde hoe ze het poesje ene naam gaf. "Angelkit." Dyingblack knikte. Angelkit.. Wat een mooie naam. En er kwam er nog een aan! Ook deze kwam veilig ter wereld. [i"Inkkit"[/i], hijgde Cinderfell. Dat ze dit zo kon uithouden! Even leek het gedaan te zijn, maar plotselin gleek er nog een kramp door haar lijf te schieten. Nog een laatste kleine kitten, die echt lijkt als zilver.. "Silverkit.", mompelde Cinderfell. Vijf prachtige kittens lagen aan haar buik. Dyinblack boog zich glimlachend over haar heen. "Ze zijn prachtig, Cinderfell..", mompelde hij zachtjes.

~Dove komt nog ^^

Cinderfell:
"Ze zijn prachtig, Cinderfell..", mompelde hij zachtjes. Trots keek ze op naar de kater. 'Ja,dat zijn ze inderdaad. Ze lijken zo op ons',antwoordde ze moederlijk. Instinctief sloeg ze haar staart om de 5 kittens heen. In haar hoofd herhaalde ze de namen weer. Deterkit-Dovekit-Angelkit-Inkkit & Silverkit. Met een twinkeling in haar groene ogen boog ze zich over de kittens om elk van hen een likje over hun kopjes te geven. Ook gaf ze een lik aan de zwarte kater waarvan de kittens een deel van hem waren. Zacht snorde ze vol blijdschap en duwde haar kopje tegen de kater aan.

Silverkit:
De kitten zat in de buik van haar moeder. Een rilling liep door de lijf van haar moeder en de eerste van haar broertjes en zusjes vertrok. Zo ging het door en volgde de tweede na een tijdje,toen hield het even op en volgde de derden. Ook volgde de vierden en toen was er niks meer en voelde ze een lege ruimte waar alleen zij nog was. Een kramp sidderde door het lijfje en toen vertrok zij naar de echte wereld. Met een zachte plof lande ze op iets koud en voelde ze hoe er iets over haar lijfje raspte. Ze stootte een piepje toen ze het koud kreeg en voelde hoe ze liefdevol verplaats werd en naast haar siblings lag. Met haar klein mondje zocht ze naar de tepel van haar moeder en begon gulzig te drinken en kneedde met haar kleine pootjes de buik van haar moeder.

Vredig lach de kleine kitten in de buik van haar moeder. Haar boertjes en zusjes lagen dicht bij haar, en alles was zoals het hoorde zijn. Maar opeens leek er een rilling door de warme ruimte te gaan. Ze voelde hoe een van haar broertjes werd weggezogen. Angstig voelde ze hoe hij uiteindelijk helemaal verdween. Waar was hij naartoe? Opeens voelde ze een kracht aan haar trekken. Het werd sterker en sterker, en het nog ongeboren poesje kon niet anders dan meegesleurd worden. met een zacht plofje kwam ze op dekoude grond terecht. Een heerlijke geur kwam haar tegemoet, een geur die 'thuis' zei. "Dovekit", zei ergens een stem, die ergens bekend klonk. Dovekit werd naar de buik van haar moeder geduwd en begon gulzig te drinken. Dus dit was wat de echte wereld was...

~Ik denk dat je, als je hier gepost hebt, de leeftijd van je kitten naar een moon kan zetten en gewoon kan posten in de rpg? :3

Als een klein bolletje lag ze opgerold naast haar broertjes en zusjes. Het was warm, erg aangenaam. Maar er was een minpunt. Ze was hier niet in haar eentje. Er waren andere wezens die telkens tegen haar aankwamen, die haar rust verstoorde en waarvan ze nog wel eens een trap kreeg. Het was te krap, te krap om languit te liggen. Het was dan ook niet raar dat het kleine poesje blij was toen er een opening verscheen en een van haar siblings werd weggezogen. Toch borrelde er ook wat angst op, zij zou straks ook volgen. En wat zou er dan komen? Aan de stroom koude lucht te voelen toen haar tweede sibling verdween niet iets heel aangenaams. Ondanks dat ze zich verweerd wist ze dat zij de volgende was. Met haar pootjes probeerde ze het tegen te houden, maar tevergeefs. Ze wist dat ze hier niet tegenop kon. Haar pootjes ontspande zich en vlak daarna volgde de rest van haar kleine lijfje.

Een tedere lik gleed over haar rug. Ze bewoog zich niet en ontspande zich terwijl er meer likjes volgde. Het zorgde er voor dat de vreselijke kou een beetje wegtrok. Ze kon het niet zien, maar wist dat dit haar moeder was. Met een klein duwtje werd ze geduwd. Ze bewoog haar kopje verward heen en weer. Hield het nu al op? Ze probeerde haar ogen te openen maar het ging niet. Waarom moest haar moeder nu al stoppen? De aandacht die ze had gehad was fijn en... Een aangename geur drong haar snuitje in. Gelijk borrelde er een verlangen op naar het spul dat die geur veroorzaakte. Met haar achterpootjes duwde ze zich voorruit. Onder haar kopje voelde ze een vacht. Zachtjes sloot ze haar bek om de tepel. Zachtjes zoog ze en haar bek vulde zich met een warme drank. Gulzig nam ze nog een slok. Misschien dat het leven hier nog niet eens zo slecht was.

De nog naamloze kitten had in halve toestand van waarneming in een warme buik gelegen. Alles wat er daarbinnen gebeurde werd begeleid door het kloppen van een vertrouwd hart. Het voelde veilig, rustig. Hij werd nu al omringt door zijn familie, sommige in dezelfde ruimte als hij en sommige erbuiten. Het was nog niet dat hij ze kende, hij wist het geslacht niet en ze waren nog even naamloos als hijzelf. Van buiten weerklonken ook vaak stemmen. Een was er het vertrouwdst, die zal hij later kennen als zijn moeder. De stem klonk ook anders, wanneer die weerklonk kwamen er trillingen in de wand die hem veilig en warm hielt. En die stem joeg het eenzame gevoel weg, alsof er meer was dan hierbinnen. Soms was er een andere stem die had geleerd herkennen. Wanneer die sprak begon het ritme van zijn moeders hart te versnellen. Ook kwam er een prettig gevoel in hem, alsof die stem van de andere stem hielt. De woorden kende hij nog niet, dat besef kwam pas later. Ineens kwam de veilige ruimte in beweging, meer dan dat hij ooit eerder had gedaan. Het beviel hem niet, helemaal niet. De wanden trokken samen en werden begeleid met het kloppend hart dat nu meer als een geruis klonk. Terwijl zijn moeders longen zich vulde met lucht om daarna haar spieren te spannen duwde die kracht hem naar buiten. De wanden werden nauwer, al was de ruimte hiervoor met zo veel kittens ook nooit ruim geweest. En ineens was hij buiten. Een koude vlaag liet hem rillen terwijl hij ineens alles zelf moest doen. Zijn eigen bloed rondpompen, nu klonk er snelle kloppen van zijn eigen hart in zijn oren. Zelfs ademhalen moest de zwart witte kitten nu zelf. Gelukkig kwam er een vertrouwde warmte die zorgde dat zijn longen openschoten. De koude lucht brandde maar het was niet slecht. Hij hoorde een stem, zijn moeder, al was het nu niet meer zo ver weg, niet meer zo gedempt. Het gene wat ze zei betekende iets, iets wat hij zelf nog niet begreep. Deterkit. De klanken lagen hem in zijn mond, al kon hij nog maar enkel een gepiep laten horen. Maar zijn stem zou later nog door de ruimte klinken, woorden vormen die andere kittens weer niet begrepen. Toen hij ergens heen werd geduwd protesteerde hij niet, want wat hij vond was beter dan hij ooit eerder had gehad. Hij genoot van het voorrecht om als eerst, en zo ook het meest, te mogen drinken. Het duurde niet lang voordat hij omringt werd door andere kittens, die nu ook hun eigen naam droegen. En ookal was hij klaar met drinken, hij stond zijn warme plaats tegen de weke buik niet af. En zo viel hij in een vreemde slaap, een slaap die de nieuwe dingen probeerde te verwerken met nieuwe dromen. Nu begeleid door zijn eigen kloppend hart, die van zijn moeder waarbij hij warmte vond, en in de verte nog die van zijn broer en zussen. Om hem heen waren veel geluiden die hij negeerde, maar een teken was dat hij toch niet alleen was.

"Ja,dat zijn ze inderdaad. Ze lijken zo op ons", antwoordde Cinderfell. Dyingblack legde zijn kopje op de hare en keek naar hun prachtige kittens. Eén volledig zwarte, een zwart met witte, twee grijze en een grijze met zwarte strepen. Ze waren prachtig. "Hoe heb je ze genoemd?", vroeg hij zachtjes fluisterend aan haar.

De kou van de winter had hem wakker geschud toen hij geboren werd en de ijzige lucht vulde zijn longetjes, die zich open klapte. Een schel gepiep kwam uit zijn keel en een huiverig liep over z'n gestreepte vacht heen. Een ruwe tong ging over zijn magere lichaampje heen en de kitten werd stil. Hij werd tegen de zachte buik van zijn moeder aangeschoven en na enige tijd zoeken had hij een tepel gevonden, waar hij hongerig melk uit probeerde te kneden. De stemmen van zijn ouders, die hem ondertussen tot Inkkit hadden gedoopt, stelde hem gerust en hij liet een zacht gesnor horen. Daarna geeuwde het jonge katertje, kroop dicht tegen Cinderfell aan en viel in een rustige slaap.

[Excusez-moi voor de laatheid :'D En ik haat dit soort posts xd]

Onderwerp: Re: A New Begin//Kittens + Dyingblack