{The heart of everything}

Het was net ongeveer een dag of twee geleden dat hij een vos had bevochten. Zijn wonden waren niet al te ernstig geweest, en hij was gewoon nog in gezonde staat. Enkel zins de sneeuw was gaan vallen had hij een kriebel in de keel gekregen, maar dat zou wel niks zijn. Hij liep de warriors den uit. Nu hij iets minder warrior taken deed, omdat hij wel voorzichtig moest zijn met zijn wonden, was hij iets meer in het kamp. Buiten de medicine cat den zag hij Snowynight staan, dus besloot hij op haar af te komen. "Hey, Snowy," miauwde hij met een glimlach. "Het lijkt als of je verdwaald bent, wat is er?" Miauwde hij toen. Reagerend op haar zoekende blik.

Thrushdive had zich altijd wel op een bepaalde manier aangetrokken gevoeld tot Snowynight, zelfs toen die grote ruzie er was geweest. Zins die vos was het allemaal nog sterker geworden en besefte hij hoe erg hij het zou vinden als zij er niet meer zou zijn.

Me without you,
is like a leafless fall,
a snowless winter,
and a flowerless spring.

Ze was meer voor hem gaan betekenen, meer dan een vriendin. Enkel wist hij nog niet goed hoe hij dat ter woord moest brengen, en dat maakte hem soms wat ongemakkelijk, al liet hij dat niet snel merken. Een grapje hier, een lachje daar, en alles was weer goed.
"Ik... euh..." Thrushdive glimlachte. "Ik.. ik weet niet goed waar ik moet zitten..." miauwde ze. Thrushdive grinnikte, "voor de medicine cat den lijkt me geen strak plan, in ieder geval," miauwde hij terwijl hij haar mee leidde naar een plekje aan de zij kant van het kamp waar ze nog wel aanwezig waren, en waar een stukje verder op een ander groepje katten zaten. Hij legde zijn staart langs haar heen. "Hoe is het om nu officieel voor beter verklaard te zijn," miauwde hij toen.

Samen gingen de twee katten op een rustig plekje in het kamp zitten. Thrushdive legde zijn staart langs Snowynight heen. Om haar bij hem te hebben voelde goed, voelde vertrouwd. Zij gaf hem een warm gevoel, een sterk gevoel. "Goed..." miauwde ze op zijn vraag. "Tenminste beter dan nutteloos liggen te wezen in de medicine cat den." Thrushdive lachte zachtjes. "Ik wil je wel weer helemaal op been helpen, al durf ik te wedden dat ik daar niet veel voor hoef te doen," miauwde hij doelend op dat ze sterk was. Thrushdive keek naar de prooi stapel, het was winter, en het was koud. Maar er was prooi, en zins de prooi stapel bijna altijd leeg was had hij de laatste dagen er voor gekozen niks te eten. En dat was wel te zien. "Wil je anders een muis met me delen?" Vroeg hij. Als hij al ging eten, dan zou hij het delen. Hij had al veel gejaagd voor de prooi, en in zijn kop gaf zijn innerlijke stemmetje hem goedkeuring om te eten.

"Nou, ik weet het wel zeker," miauwde Thrushdive tegen Snowynight als antwoord op haar aarzelende reactie. Thrushdive grijnsde charmant naar haar. Daarna stelde Thrushdive voor om een muis met haar te delen. Toen ze reageerde dat ze ‘m niet verdiend had schudde Thrushdive met zijn kop. "Je verdient ‘m zeker wel, tenslotte moet je weer vol op krachten komen, en door uit te hongeren zou dat zeker niet helpen," miauwde Thrushdive overtuigend waarna hij zich langzaam los koppelde van Snowynight. Hij keek haar recht in de ogen aan met een veelbetekende glimlach waarna hij zich omdraaide en zich naar de prooi stapel toe haastte om een klein mager muisje te pakken. Het was niet veel, maar zijn honger zou daar in ieder geval tijdelijk mee gestild worden, en Snowynight kon daar ook wel een paar hapjes van krijgen. Met het kleine muisje in zijn bek liep hij terug naar Snowynight toe en legde de muis voor haar poten neer. "Aan jou de eer om te proeven of het goed smaakt," miauwde hij glimlachend.

Thrushdive wachtte af tot Snowynight er van zou gaan eten. Maar het bleef nee. Haar eerste excuus was, geen honger, geen goed argument, hij wou er daarom ook direct tegen in gaan. Maar Snowynight ging verder, en Thrushdive hield zijn mond. "Het voelt gewoon verkeerd.. Als ik hier met jou zit.. Richting Ashdrizzle.. Hoe graag ik ook bij je wil zitten... En andersom ook.. Voelt als verraad aan jou.." Thrushdive zweeg even, de woorden in zich opnemend. Ashdirzzle zat hun dus nog steeds in de weg. Hij duwde die gevoelens weg en probeerde het vanuit Snowynights positie te bekijken. Hij dacht aan zich zelf, toen hij in de knoop zat met Snowynight en Fawnstep. Ook al had hij zijn keuze sneller kunnen maken, wist hij wel hoe hij zich gevoeld had. "Ik... begrijp het," murmelde hij met een zwakke glimlach. Hij speelde ondertussen met de staart van het muisje. Zijn honger was ook vergaan als sneeuw voor de zon. Het liefst zat hij nu hier bij Snowynight, zonder dat Snowynight voortdurend aan Ashdrizzle dacht. Hij voelde meer dan enkel een goede, hechte vriendschap voor haar, en het idee dat zij in de knoop zat met twee katers, dat deed hem eigenlijk wel pijn. Al negeerde hij die pijn volkomen. Fawnstep was allang niet meer op die manier in zijn kop, hij maakte zich eerder zorgen om Fawnstep, maar liefde? Eigenlijk was daar geen sprake meer van.

Hij begreep Snowynight, maar dat betekende niet dat het hem iets deed. Het deed hem zeker wat. "Ik.. het is gewoon.." Thrushdive keek op en stopte met het spelen met het staartje van de muis. "Ik.. ik.." Thrushdive wou er op door gaan, hij wou weten wat ze zeggen wou. "Ik wil ook graag dapper zijn... Ik wil ook gewoon eerlijk tegen iemand kunnen praten zonder dat ik bang ben voor de reacties.." Hij zette een warme glimlach op en wilde reageren, maar Snowynight ging verder. "Ik wil ook gewoon kunnen zeggen dat ik je leuk vindt, zonder dat ik bang ben voor de reacties.." Hij zweeg even en zag hoe Snowynight haar ogen sloot en met geslogen ogen omlaag keek. Hij wist dat ze bang was voor zijn reactie. Hij deed een stap dichter naar Snowynight toe en zette zijn lichaam tegen de hare aan terwijl hij zijn kop in haar nek legde en in haar oor murmelde, "soms moet je risico's nemen," murmelde hij. "De reactie van de ander blijft altijd onbekend, tot je het risico neemt," murmelde hij vervolgens terwijl hij haar aan wou kijken. "Ik vind jou ook leuk... en ik... ik ben ook niet altijd dapper, ik durfde het ook niet te zeggen," miauwde hij. Terwijl hij toch wel verlegen met zijn poten in het sneeuw kneedde.

"Dan is het er nu uit.." Miauwde Snowynight waarvoor zij hem nog een kopje had gegeven. Thrushdive begon te spinnen en sloeg zijn staart strakker om Snowynight heen. Hij wist geen goede woorden om nu te zeggen, maar misschien waren woorden ook wel gewoon niet nodig en was dit moment alleen al goed genoeg. Hij wist niet wat er allemaal binnen in Snowynight gebeurde, hij wist het gewoon even niet, al wist hij wel dat hij zich gelukkig voelde. Enkel was er wel iets in zijn kop wat hij niet helemaal durfde vast te stellen, waren ze dan nu partners? Ze hadden beiden aan elkaar bevestigd dat ze elkaar leuk vonden. Maar hij zij niks, hij zou het wel merken, en dit moment, was dit dan niet al een bevestiging op zich? Hij gaf Snowynight een kopje terug gevolgd door een lik langs haar wang, terwijl hij zo tegen haar aan bleef zitten, met zijn ogen half gesloten.

Het voelde zo fijn, om zo bij haar te zijn. Haar zoete geur die hem omringde, haar zachte witte vacht tegen de zijne. Hij keek haar even aan met een warme blik terwijl hij genoot van dit moment, zijn gedachten uitzette, omdat het anders moeilijk zou worden. De zon was begonnen met zinken terwijl hun omgeving langzaam schemerig werd terwijl het zo bleef sneeuwen. Hij keek omhoog en zag dat de eerste ster al in beeld was, schitterend in de lucht. Zijn ogen vielen op het muisje waar nu een dun laagje sneeuw overheen lag. Hij greep het muisje vast terwijl hij die naar hem toe trok. "Zullen we 'm dan toch maar delen?" murmelde hij de stillend door brekend. Hij wou de situatie even laten voor wat het was. Te snel wou hij namelijk niet gaan.

Thrushdive glimlachte, en deelde de muis met Snowynight. Dit was dan toch wel weer zo'n dag geweest waar je tevreden op terug kon kijken. Toen de muis uiteindelijk op was besloot Thrushdive dat het wel bedtijd was geworden. Hij gaf het aan bij Snowynight en stelde voor of ze mee wou gaan, Thrushdive ging in ieder geval wel, hij had de volgende dag een ochtend patrouille voor de boeg staan.
Toen hij ging slapen zaten zijn gedachten bij Snowynight, en werd hij overspoeld door mooie dromen. Hij kreeg een warm gevoel van binnen en zonk in een diepe fijne slaap.

OOC: Topic uit~
Random happy ending ^-^