When the cold time starts {her kits}

De witte poes met een tabby patroon over haar vacht lag met haar kittens in de nursery. Hun namen waren Arcanekit, Oakkit, Lastkit, Eaglekit, Snowkit en Gloriouskit. Ze glimlachte en ging vervolgens recht overeind zitten in haar nest. "Hebben jullie zin om naar buiten te gaan?" vanmorgen was er weer een vers pak sneeuw gevallen. Ze zag hoe Arcanekit als eerste opsprong. "Jaa!" Psychevoice glimlachte teder en gaf haar een lik over haar kop. Nieuwsgierig wachtte ze af op de reactie van de rest.

{Open voor Eaglekit, Oakkit, Gloriouskit, Lastkit & Snowkit. Ik powerplay Arcanekit eventjes in het begin, later zal ik met haar eigen accountje posten}

Oakkit mompelde iets onverstaanbaars toen zijn moeder plotseling rechtop ging zitten, en hij keek de tabby poes slaperig aan. "Hebben jullie zin om naar buiten te gaan?" Vroeg ze. Opeens was Oakkit helemaal wakker. "Jaa!" Riep Arcanakit enthousiast. Oakkit knikte. "Jaa!" Echode hij haar na. Oakkit had al vaker in de sneeuw gespeeld, maar hij verheugde zich erop om het ook samen met zijn siblings te doen. Ze waren samen met zijn moeder de enige katten die hij volledig vertrouwde en waar hij zichzelf bij durfde te zijn, en hij speelde liever met hen dan met andere kits, zelfs liever dan op zijn eentje.

OOC; Sorry laat, had het topic gisteren pas gezien.

Lastkit's oortjes spitsten zich toen ze haar moeder rechtop zag zitten, met een glimlach die haar mond sierde. De kleine kitten was al aan het spelen met een aantal kittens van andere nestjes. "Hebben jullie zin om naar buiten te gaan?" hoorde ze haar moeders stem. Ze keek vrolijk om en zei gedag tegen de andere kittens, ze konden best wel zonder haar spelen nietwaar? Misschien vonden dat ze dat nog wel leuker ook, aangezien ze nou eenmaal erg klein was, al hoewel, wel redelijk sterk voor haar lichaamsbouw. Toen ze bijna bij haar siblings en moeder was aangekomen, zag ze haar zusje Arcanekit vrolijk opspringen met een vrolijk gejuich. Ze zag ook haar broertje Oakkit knikken. Eigenlijk had zij ook wel zin om even naar buiten te gaan, om dan lekker in haar ééntje de boel te gaan verkennen. Ze was nou eenmaal zelf al heel zelfstandig en ze had haar moeder daar niet bij nodig. Ze sprong vrolijk op haar broertjes en zusjes. "Jaaaaa mam, gaan we naar buiten?" ratelde ze vrolijk en hyper. In haar blauwe ogen waren inmiddels pretlichtjes verschenen, ondanks dat haar siblings onder haar wat chagrijnig reageerden. Ze keek haar moeder afwachtend aan, ze kon niet wachten om eindelijk die Nursery uit te gaan.