The snowy rocks {Starlingpaw}

De witte katter was op weg gestuurd om te gaan jagen bij de Sunningrocks, eigenlijk was hij samen met een andere Apprentice op pad gegaan, maar halverwege had hij de jonge kat afgeschud zodat hij er geen last meer zou hebben de rest van de dag. Later zou hij gewoon met het excuus komen dat het katertje uit zichzelf weg was gerent, dan was alles gewoon goed voor hem. Hij kwam aan bij de Sunningrocks, die nu echter meer de Snowrocks waren. Hij zag geen enkele prooi en sprong behendig op een van de grote stenen. Hij zwiepte met zijn staart het laagje sneeuw weg en kon vervolgens op de steen gaan zitten.

De kater keek uit over de rivier, waar zo hier en daar grote stukken ijs dreven. Ergens was de drang groot om van stuk naar stuk te springen, maar zin in een nat pak had hij niet bepaald. Een stem klonk achter zijn rug en wat verveeld draaide hij zijn kop om, hopend dat het geen zeurende Warrior was. "Moet jij niet gaan jagen?" vroeg de stem, afkomstig van een grijze poes. Hij trok zijn wenkbrauw even op en voordat hij had kunnen praten stond de poes voor hem, haar groene ogen hem vernauwend aanstarend. Hij zwiepte een keer met zijn staart en hief zijn borst. "Misschien." antwoordde hij haar en liet zijn ogen over de poes heen gaan, niet slecht. Als hij het goed had was dit een van de kittens van Bluestar geweest. "Ik ben trouwens Northpaw." miauwde hij vervolgens.

"Starlingpaw." miauwde de poes wat kortaf en hij voelde haar smaragdgroene ogen in zijn pels brandden. Ze was blijkbaar niet van plan hem uit het oog te verliezen. "Wil je dat Silverfang straks komt? Om je eigenhandig even op je poten te zetten? Nou?" zei de poes vervolgens. Northpaw keek haar kalmpjes aan en haalde een keer rustig adem. "Kijk," miauwde hij en keek toen naar zijn leeftijdsgenootje. "Het kan mij geen ene haarbal schelen wat die verrader zo meteen hier komt doen, want hij heeft het recht niet mij ook maar met een poot aan te raken, en als hij dat wel zou doen, dan krab ik z'n ogen eruit." miauwde hij koeltjes en keek toen naar Starlingpaw. Nee, het was wel duidelijk dat hij niks moest weten van dat hele SkyClan drama.

Hij zag dat de poes zich een tikkeltje vijandig opstelde tegen hem, maar dat negeerde hij simpelweg maar. Toen hij zijn verhaal afsloot zag hij nog net hoe ze haar nagels weer introk, en om vervolgens een keer met zijn staart te zwiepen. De kater keek afwachtend naar de grijze poes. "Heb je dan liever Bluestar als Leader dan Silverfang?" vroeg de poes vervolgens, het leek iets vriendelijker, minder scherp. "Nee." miauwde hij simpelweg en gaf een paar likken over zijn schouder. "Bluestar heeft bewezen een zwakte te hebben, want zij is de kat geweest die die Kittypet binnen de Clan heeft gehaald, en die staat nu ook nog eens hoger in rang dan ons allemaal! Hij koos ook nog eens een SkyClan kat uit als deputy." miauwde hij en vernauwde zijn ogen even. "Het komt er op neer dat ze alle drie even erg zijn. En wacht maar, als Silverfang ooit aan de top komt kiest hij straks een andere SkyClan kat, bijvoorbeeld zijn liefje, Dogdance." miauwde hij en keek weer even naar Starlingpaw.

Zijn blik ging naar de grijze poes, die nog al tevreden leek te zijn, gezien ze een keer met haar staart zwiepte. Hij greens even, blijkbaar had hij haar tevredengesteld met zijn verhaal over hoe slecht de leiders wel niet waren, en waren geweest. Starlingpaw nam naast hem plaats en gaf een paar likken over haar poot. Northpaw volgde haar voorbeeld, maar gaf een paar snelle likken over zijn witte borst. Zijn vacht was niet lang, maar wel erg dik, veel handiger als je het hem vroeg, minder haren die vies konden worden, en die over de grond sleepten, en je toch goed warm hielden. Hij sloeg een keer met zijn staart om zo de vers gevallen sneeuw weer van de steen af te zwiepen. "Ik mag jou wel," zei de poes tussen het wassen door. Een van zijn wenkbrauwen vond een weg omhoog, na alles wat hij over deze poes had gehoord was het hem snel gelukt om haar vertrouwen een beetje te winnen. Hij haalde zijn schouders op en keek uit over de rivier. Aan de randen lag een stevig pak ijs, maar in het midden waren verschillende wakken te zien, en ook stukjes waar de rivier het ijs al helemaal weg had gevaagd omdat het nog te dun was. "Bedankt." miauwde hij nog naar Starlingpaw, en greens toen kort.