Way awesomer than you.

Het sneeeeeeuwde! De witte vlokjes leidde de jonge Apprentice af van zijn jacht en als een kitten begon hij ze met pogingen te vangen. Speelse piepjes verlieten zijn mond en hij rolde lachend over de grond. Bijna! Hij had er bijna eentje te pakken gekregen! Vanuit zijn ooghoek zag hij plots een wit vlokje naar beneden dwarrelen. Zijn prooi! Snel zette de kater zich af van de grond en probeerde het vlokje met uitgestrekte pootjes te pakken te krijgen, maar hij had het dal erachter niet gezien. Geschrokken rolde hij meerdere malen naar beneden en met een plof kwam hij weer terecht op het besneeuwde gras. Oof! Snel krabbelde Birchpaw overeind en zag vier grote eiken. Wat was dit?

"En wat doet zo'n klein kereltje als jij hier?" De Apprentice draaide zich met een rug om en zijn blauwe ogen keken woedend naar de Apprentice, die en vissige geur met zich mee droeg. Klein?! "Hoe heb jij het tot hier gered, jonge warrior?" Zuur keek hij naar de tabby Apprentice en gromde zachtjes, niet omdat hij van een vreemde Clan was, maar omdat hij net zo was beledigd. "Ik ben niet K L E I N!" Riep hij hard en beledigd uit en snoof arrogant. "Jij bent gewoon stom en je behoort waarschijnlijk tot de PoopClan." Zei hij en hief zijn kopje trots op, alsof hij net de beste belediging ooit had gemaakt.

"Oh, nee. Natuurlijk niet. Je bent héél groot!" De jonge kater zette zijn vacht wat op toen hij de stem van de PoopClan kat hoorde. "De Poopclan? Nog nooit van gehoord" Hij boorde zijn nagels in de grond. Was dat zo grappig dan?! "Nee, ik ben een kat van de Riverclan." Woedend wierp hij zijn blik opzij toen hij een zachtere stem hoorde, maar verzachtte zijn blik wat toen hij Cranepaw herkende. Goed, dan konden ze deze arrogante haarbal samen aanpakken! "Oh, goed dat je er bent! Ik heb hier deze verdwaalde Kitten opgeduikeld, misschien dat jij hem mee terug kan nemen" Met grote ogen keek hij naar de 'RiverClan' kater en siste woedend en sprong op hem af, zijn klauwen richting de kater, maar hij viel net voor hem neer. Snel krabbelde hij overeind. "Ik ben geen KITTEN!" Brieste hij woest en liet zijn witte tandjes zien. "Nog één belediging uit jouw lelijke snuit en je hebt geen ogen meer!" Piepte hij kwaad.

"Oh sorry, misschien is het een idee om te groeien. Dan vermijd je later zulke situaties." Kwaad keek hij de Apprentice weer aan en sloeg zijn klauwen in de grond. "Dat zou toch zonde zijn van de moeite, je kan ze beter gebruiken om een echte warrior aan te vallen," Hmm, ja. Deze kat was het duidelijk niet waard! "Echt sorry, uhm... Sorry. Het spijt me.... Ik ben Cranepaw... Hopelijk vergeef je het me?" Stomverbaasd keek hij achterom. Waarom bood ze in StarClan's naam haar excuses aan aan deze haarbal? Plots verscheen zijn zusje, Risepaw, die verbaasd vroeg wat hier allemaal gaande was. "Dat vraag ik me ook af ja.." Hij draaide zijn kop weer om naar de rotzak. "Jullie zijn iets van plan hé?" Toen de kater een stap naar achteren zette, zette Birchpaw een triomfante grijns op zijn gelaat. "Ja. Ik heb jullie wel door, vertel maar snel wat jullie willen, voor ik fjullie aanval." De tabby snoof eigenwijs en deed een klein stapje naar voren. "En dát wil je niet meemaken." Hij lachte sarcastisch. "Dan ben je snel uitgeschakeld, tegen drie coole WindClan katten. Heb je nog een belediging? Want dan kunnen we jouw vacht er even snel afhalen." Gromde Birchpaw dreigend. Hopelijk zouden Cranepaw en zijn zusje Risepaw meedoen, anders zou dit er tamelijk vreemd uitzien.