Warm me up, mom! {Dawnbreak}

Toen ze vanochtend wakker was geworden, viel het de kleine kitten op dat het opvallend koud was. Daarom was ze opgestaan, om op onderzoek uit te gaan. Nu stond ze voor de uitgang van de nursery, te staren naar dat vreemde, witte spul dat het hele camp bedekte, als een warme winterdeken. In de verte zag ze enkele kittens spelen, het spul naar elkaar smijten. Dat wou ze ook proberen! Voorzichtig zette ze een pootje in de sneeuw. Oeh, dat was koud! Meteen hief ze haar pootje terug op, en rende ze naar haar moeder. "Koud!", piepte ze.

~Islandkit denkt dat Dawnbreak haar echte moeder is, aangezien ze nog klein was toen haar echte moeder wegging ^^

Dawnbreak lag rustig in haar nest van de Nursery, ze had ruimte overgehouden voor de twee hoopjes kittens. Ze waren al groter geworden, zoals iedere kitten deed. Al waren ze nog steeds klein. Zelf genoot ze er van om naar ze te kijken als ze speelde of met andere kittens bevriend werden. Deze ochtend was ze al wakker toen de grijze kitten ontwaakte. Zelf had ze de sneeuw buiten al gezien. Maar toen Islandkit naar buiten ging om het uit te testen hielt ze zich stil. Dit was de eerste Leaf-bare die ze mee maakte, dus ook de eerste keer sneeuw. Toen de kitten terug naar haar kwam rennen gaf ze de kitten een paar likken om haar weer wat op te warmen. 'En? Wat vind je van de sneeuw?' Sprak ze vriendelijk en warm.

"En? Wat vind je van de sneeuw?", vroeg haar moeder. Ze gaf Islandkit wat likken, waardoor ze weer opwarmde. Heette het zo? "Neeuw?", piepte ze vragend. Ze kon de "s" nog niet goed uitspreken, waardoor het grappig klonk. "Het is koud!", riep ze daarna, lichtelijk verontwaardigd. De grijze kit begon alweer te bibberen bij de gedachte. Ze snapte niet echt hoe andere kittens daar nu zo leuk in konden spelen..