{ INNERGHOST } Shake, shake !

De zon stond laag aan de hemel, de avond brak aan. Een kille wind waaide over het ShadowClan camp. Enkele mistbanken lagen om het kamp heen, wat bruine blaadjes vlogen door het kamp met de wind mee, om vervolgens weer neer te vallen. Enkele warriors bevonden zich nog in het kamp, al waren de meeste al gevlucht voor de kou of waren nog aan het jagen. De Apprentice den was bijna helemaal leeg, de meeste waren er of opuit met hun mentor of gingen jagen. De ceremonie was net geweest, een klein zwart poesje kwam het kamp binnen met twee prooien. Het was misschien niet haar beste jacht allertijden, maar beter dan niets. Ze had een kraai gevangen, een oude en dikke, in de Pinewoods. Het duurde even tot ze eindelijk het beest in haar klauwen had, aangezien het beest eerst probeerde weg te vliegen, maar Smoke had hem uit de lucht geschept. Het beest lag bewusteloos op de grond, en pas toen had Smoke de kans om hem te vangen. De poes was best trots op het dier, aangezien ze hem toch had gevangen. Het andere beest was een klein, mager spitsmuisje dat aan de moerassen voedsel verzamelde. De poes keek trots door het kamp, haar staart hing hoog in de lucht. Ze trippelde richting de prooihoop en gooide haar prooi op de hoop, wetend dat ze zo maar moest slapen. Ze had morgen training en haar mentor had vandaag nadrukkelijk gezegd dat ze morgen vroeg op moest en in een goede conditie moest zijn. Ze zuchtte en pakte een dun muisje, die waarschijnlijk die dag vers gevangen was. Ze sloot haar kaken om het beest en ging zitten, om vervolgens het beest op te eten.

Alles ging op z’n loopje. De patrouilles waren geregeld, de mentoren waren er op uit met hun apprentices, en Innerghost had net een patrouille achter de rug. Er waren nog enkele warriors in het kamp. Dat moest ook wel, want het kamp moest ten alle tijden bewaakt zijn. Wie wist wat een andere clan in hun mars konden halen. Ze zag een jonge apprentice, Smokepaw het kamp binnen lopen. Duidelijk trots op zich zelf. Een kraai in d’r bek, met een klein spitsmuisje. Ze wist nog hoe het voelde toen zij als Innerpaw haar eerste prooi had gevangen, en voor de eerste keer een grote prooi had gevangen. Innerghost stond op, en liep op de apprentice af. “Goede vangst,” miauwde Innerghost, terwijl ze achter de apprentice zat die aan het smullen was van haar prooi.

Smokepaw zuchtte en smulde het beestje op. Ze had flink honger gekregen van haar "jachtdag" en besloot na het eten maar eens te gaan slapen. Ineens hoorde ze een stem achter zich, haar oren draaide zich om, om de stem te herkennen. “Goede vangst,” miauwde een stem, en Smokepaw draaide zich met een ruk om, benieuwd wie dit gezegd had. Haar ogen vielen op een poes, die vele malen groter dan haar was. Een gitzwarte vacht versierde haar uitzicht en ze keek wat omhoog, om de ogen van de poes te vinden. "Bedankt!" miauwde ze, blij over het lof dat ze gekregen had. Ze wist dat dit haar deputy was, Innerghost. Met een glimlach keek ze de poes aan en besloot ze de restjes die ze amper nog weg kreeg, maar in de grond te graven om haar aandacht vervolgens op de gitzwarte poes te richten. De poes greens naar het kijken naar haar zwarte poten, ze had soms wel geluk dat ze een zwarte vacht had. "Fijn soms, zo'n zwarte vacht," miauwde de poes tegen Innerghost, een poes die dezelfde vachtkleur als haar deelde. "Vooral als je net gegeten hebt of gejaagd hebt," miauwde ze met een glimlach en ze likte even over haar witte borst, waar enkele vlekjes op zaten.

"Bedankt!" De apprentice leek duidelijk blij met de lof die ze gegeven had. Innerghost glimlachte. Innerghost keek hoe de apprenitce haar prooi bedekte met modder en bladeren, dat deden katten om hun prooi te verstoppen om vervolgens mee terug te nemen naar het kamp. "Fijn soms, zo'n zwarte vacht," miauwde de ze. "Vooral als je net gegeten hebt of gejaagd hebt," miauwde de apprentice toen, gevolgd door likken over haar witte borst heen. Innerghost grinnikte. "En niet alleen daar om," miauwde ze. "Onze zwarte vacht is een goede schutkleur, hier in Shadowclan. Ons territorium is donker, en onze vacht ook, daar door zullen we minder snel op vallen." Deelde ze de apprentice mee. "Ook tegenstanders zullen ons minder snel zien," vervolgde ze toen.

"En niet alleen daar om," miuawde de zwarte Innerghost en Smokepaw keek haar geinteresseert aan. "Onze zwarte vacht is een goede schutkleur, hier in Shadowclan. Ons territorium is donker, en onze vacht ook, daar door zullen we minder snel op vallen." vertelde de zwarte poes en de poes knikte. Dit had ze eigenlijk niet eerder opgemerkt. "Ook tegenstanders zullen ons minder snel zien," eindigde ze haar verhaal en Smokepaw keek haar nieuwsgierig aan, vragen brandde in haar kop. "Maar waarom had een van onze vroegere leaders dan zo'n donker territorium ingenomen? Want de ThunderClan heeft een overvloed aan muizen, een prachtig bos, de RiverClan propt zich vol met vette, glimmerige vissen," miauwde de poes nieuwsgierig, waarna ze snel verder ging. "En de WindClan heeft een heel groot weiland, de ShadowClan leeft in het donker," zei ze nieuwsgierig, want in het donker leven is toch niet erg leuk? "Of hadden de andere katten ons hierheen gejaagd?" miauwde ze tenslotte, haar blik was op de zwarte poes gericht.

"Maar waarom had een van onze vroegere leaders dan zo'n donker territorium ingenomen? Want de ThunderClan heeft een overvloed aan muizen, een prachtig bos, de RiverClan propt zich vol met vette, glimmerige vissen," was Smokepaw's vraag. "En de WindClan heeft een heel groot weiland, de ShadowClan leeft in het donker," vervolgde Smokepaw. "Of hadden de andere katten ons hierheen gejaagd?" Vroeg ze toen. Innerghost haalde diep adem. "Wij stammen af van grootte katten die vroeger in het donker leefden. Onze zintuigen zijn beter in het donker, en we kunnen ons bewegen als schaduwen, aan een territorium zoals die van Riverclan en Windclan zullen we weinig hebben. Thunderclan zou wel goed zijn, maar ook daar zouden we nog meer moeten denken aan onze beschutting, want daar is het lichter. Hier, in het donker vallen we niet op, en kunnen we heel onverwachts uit de hoek schieten." Innerghost keek de jonge apprentice aan, vroeger had ze zelf ook zo veel vragen gehad, en toen had ze ook zo veel geleerd. Zelf was ze vaak naar de Elders toe gegaan voor wijze lessen.

"Wij stammen af van grootte katten die vroeger in het donker leefden. Onze zintuigen zijn beter in het donker, en we kunnen ons bewegen als schaduwen, aan een territorium zoals die van Riverclan en Windclan zullen we weinig hebben. Thunderclan zou wel goed zijn, maar ook daar zouden we nog meer moeten denken aan onze beschutting, want daar is het lichter. Hier, in het donker vallen we niet op, en kunnen we heel onverwachts uit de hoek schieten." miauwde de zwarte, volwassen poes en Smokepaw keek met bewondering naar de poes. "Ik heb er van gehoort! Waren dat niet de heeeele grote katten met strepen?" miauwde ze opgewonden en ze liet met haar pootjes de grootte van de oerkatten zien, al kwam ze niet heel ver. Ze had het verhaal gehoord bij de elders, en eigenlijk was ze nu best trots dat ze er iets van wist. "Maar er zitten ook rode katten in de clan, die stammen dan zeker heeel dicht van de oerkatten af, want ik heb gehoord dat ze rood met zwarte strepen waren!" miauwde ze op een opgewonden toon en ze keek met een schuin hoofdje naar Innerghost. "En er waren ook katten met hele lange haren op hun hoofd toch? En met vlekken? Ik heb gehoord dat die met vlekken de RiverClan was en dat dat verklaard dat de RiverClan zo van water houden omdat die katten vaak in het water zaten! En dat daarom er ook katten met stippen waren!" ratelde ze achter elkaar door en haar gele ogen keken blij naar de zwarte poes. Ze was wel slim!

"Ik heb er van gehoort! Waren dat niet de heeeele grote katten met strepen?" Innerghost knikte goedkeurend. "Onder andere ja, dat zijn de tijgers, daar komt onze kracht vandaan, en door die donkere strepen en die donker rode vacht werden ze niet snel gezien in het donker," vertelde Innerghost. "Maar er zitten ook rode katten in de clan, die stammen dan zeker heeel dicht van de oerkatten af, want ik heb gehoord dat ze rood met zwarte strepen waren!" Innerghost moest lachen. "Haha, nee dat heeft er niks mee te maken. Dat is enkel onze vacht kleur, die hebben we wel te danken aan de grote katten, we stammen allemaal net zo veel van de grote katten af," miauwde Innerghost toen. "En er waren ook katten met hele lange haren op hun hoofd toch? En met vlekken? Ik heb gehoord dat die met vlekken de RiverClan was en dat dat verklaard dat de RiverClan zo van water houden omdat die katten vaak in het water zaten! En dat daarom er ook katten met stippen waren!" Innerghost knikte. "Dat heb je goed, ja jonge Smokepaw. Die met die haren op hun kop, dat zijn leeuwen, en die haren worden manen genoemd. Die met stippen zijn panters, maar dat waren meer vlekken. De Windclan stampt af van de jachtluipaarden, die hebben stippen, en hadden een hele slanke bouw met lange poten, vandaag dat de Windclan katten ook zo gebouwd zijn," vertelde Innerghost haar. "Zo stammen alle clans van de grote oerkatten af," vertelde Innerghost toen. "Snap je nu waarom wij in het donkere gedeelte van het woud leven?" Vroeg Innerghost aan Smokepaw.

"Onder andere ja, dat zijn de tijgers, daar komt onze kracht vandaan, en door die donkere strepen en die donker rode vacht werden ze niet snel gezien in het donker," legde Innerghost uit en de poes keek haar verbaast aan. "Maar er zitten ook rode katten in de clan, die stammen dan zeker heeel dicht van de oerkatten af, want ik heb gehoord dat ze rood met zwarte strepen waren!" miauwde de jonge poes toen maar, opgewekt door de nieuwe dingen die ze geleerd had. Smoke keek naar de grote, zwarte poes, die verder ging met uitleggen. "Haha, nee dat heeft er niks mee te maken. Dat is enkel onze vacht kleur, die hebben we wel te danken aan de grote katten, we stammen allemaal net zo veel van de grote katten af," miauwde Innerghost lachend en de jonge poes kon alleen maar geinteresseert knikken, ze had ineens zoveel nieuwe dingen geleerd. Een glimlach verscheen op het gelaat van de poes, ze had kort geleden nog iets van de elders gehoord en moest dat delen met de volwassen poes. "En er waren ook katten met hele lange haren op hun hoofd toch? En met vlekken? Ik heb gehoord dat die met vlekken de RiverClan was en dat dat verklaard dat de RiverClan zo van water houden omdat die katten vaak in het water zaten! En dat daarom er ook katten met stippen waren!" ratelde de jonge poes achter elkaar door en ze keek met een grijns naar de zwarte poes, trots dat ze zoveel wist. "Dat heb je goed, ja jonge Smokepaw. Die met die haren op hun kop, dat zijn leeuwen, en die haren worden manen genoemd. Die met stippen zijn panters, maar dat waren meer vlekken. De Windclan stampt af van de jachtluipaarden, die hebben stippen, en hadden een hele slanke bouw met lange poten, vandaag dat de Windclan katten ook zo gebouwd zijn," legde de poes toen uit en Smokepaw keek haar verbaast aan, zoveel verschillende grote katten. "Zo stammen alle clans van de grote oerkatten af," vertelde Innerghost toen. "Snap je nu waarom wij in het donkere gedeelte van het woud leven?" vroeg de zwarte poes en Smokepaw knikte heftig. "Wauw, bedankt! Nu weet ik gelijk een heel stuk meer als mijn mentor het vraagt!" zei de tuxedo poes opgewekt en ze keek naar de grond. "Als ik alles onthouden kan," mompelde ze er zachtjes achterna en ze greens. "Wat doet u eigenlijk de hele dag, als ik het vragen mag?" vroeg ze nieuwsgierig.