Being family is fun right? [Gloriouskit]

De blauwe ogen van Lastkit openden zich na een duwtje van een van haar siblings. Pff, het is zo'n nadeel om zo dicht tegen elkaar aan te liggen. Net toen ze haar ogen weer wilde gaan sluiten om nog eventjes verder te slapen, kreeg ze opnieuw een trap. Ze keek opzij, waar ze Gloriouskit zag liggen. Ze rolde met haar ogen, ze kon toch niet meer slapen. Ze wilde rechtop gaan zitten, al lukte dat niet. Ze kroop weg, het nest uit en rekte zichzelf toen uit. Toen keek ze weer naar de rest van haar siblings, die inmiddels ook wakker waren geworden van het geduw dat ze allemaal deden. Ze keek naar haar moeder, die iedereen iets verder uit elkaar legde zodat de meesten nog even door zouden slapen. "Glorious, je maakte me wakker.." sprak Lastkit met een lichte irritatie in haar piepstemmetje. Familie zou leuk moeten zijn, maar als je zo wordt wakker gemaakt is er niets meer aan. Een geeuw ontsnapte en ze ging zitten, met haar blik gericht op Gloriouskit, de boosdoener van vandaag.

+ Gloriouskit

Verwikkeld in het complexe land der dromen lag het gitzwarte katertje rustig te slapen tussen zijn vele siblings. De winter was net ingetreden, met resultaat dat iedereen dicht tegen elkaar aan lag. Een plotselinge schok deed hem wakker worden.Terwijl hij langzaam wakker werd keek hij nog even verdwaasd om voor zich uit, in complete stilte. Zo te horen en voelen was hij de eerste die wakker was geworden.
Zijn dromen leken vannacht uit niets anders dan oneindige nachtelijke velden vol ruisend, lang gras te bestaan waar de tijd voor altijd stil stond en waar honderden, nee, miljoenen sterren op hem neer keken vanaf de Zilverpels. Gek genoeg had hij die droom vaker gehad in zijn korte leventje. Waarom kon hij maar niet bedenken, maar dat was misschien ook wel vanwege zijn leeftijd.
Terwijl hij zich uitrekte voelde Gloriouskit hoe hij per ongeluk Lastkit een duw in de rug gaf. Vlug maar geluidloos stond hij op. Terwijl hij zich nogmaals uit probeerde te trekken struikelde hij opnieuw bijna over Lastkit heen. Zijn klunzige kleine lichaampje was helaas nog niet onder volledige controle. Zijn zusje was onderhand ook wakker geworden door hem en kroop onhandig weg uit het nest om zich daar maar uit te rekken. Ook de rest leek langzaam wakker te worden onder iedereens gefriemel. Hun moeder, Psychevoice legde iedereen een stukje uit elkaar om zo meer rust te creëren. "Glorious, je maakte me wakker.." piepte zijn zusje lichtelijk geïrriteerd tegen het katertje. Een paar keer knipperde Gloriouskit met zijn ogen. "Oh, sorry Last.." piepte het katertje met zijn schorre ochtendstemmetje. Aan de blik die ze trok kon hij wel vertellen dat ze pissig op hem was. Zoals gewoonlijk werd de kitten bijna direct weer afgeleid. Zwakke, ristelende geluidjes klonken van buiten. Zijn oren draaide zich om naar de ingang van de Nursery. Zijn ogen volgde langzaam. Vlug stond hij op en trok een onhandig, wiebelig sprintje naar de ingang en keek naar buiten. Wit, alles was wit. Zijn grote ogen leken nog groter te worden. Sneeuw! Hier had hij menig katten al over horen praten, maar nu zag hij het eindelijk eens in het echt. "Lastkit! Kom kijken!" piepte hij opgewonden. Binnen een paar seconden stond Gloriouskit buiten, veel te gefascineerd om nog maar om te kijken.