Playing with hearts [Lightningkit]

Hoeveel dagen waren er nu al voorbij gegaan sinds dat hij hier vast zat in die verschrikkelijke Nursery? Twee, drie, vier? Hij wist het niet meer. Het was net een gevangenis hier, zijn moeder leek hem altijd in de gaten te houden en als ze er even niet was wist hij honderd procent zeker dat de warrior die naast de Nursery zat, er was om hem en Tall in de gaten te houden. Lightningkit zuchtte. Waarom had zijn moeder nu zoveel macht? Als ze dat niet had kon hij misschien gewoon tegen haar in gaan, maar ze had zelfs de macht om hem zo lang als ze wilde de Nursery in te houden; zelfs al mocht hij apprentice worden. Dat zou ze toch nooit doen? Of wel soms? Hij slikte en zette zich neer voor de uitgang van de Nursery; net niet erbuiten. Zijn blik gleed over de katten heen, tot hij bleef haken op een grijze poes die zijn kant op kwam. "Hai, wil je spelen?" Hij twijfelde eigenlijk geen seconde en wilde meteen opspringen en de Nursery uitgaan, maar bleef vervolgens enkel staan omdat het simpelweg niet ging. "N-nou.. ik heb nestarest en ik mag de Nursery niet uit.. kom je anders de Nursery in?" Miauwde hij vriendelijk, waarna hij haar een warme glimlach toewierp.

Hij hoopte dat deze kitten terug de Nursery in wilde om met hem te spelen, want hij had geen zin om zijn hele kitten tijd in deze stomme Nursery te moeten blijven omdat hij één keer met iemand wilde spelen. Zijn moeder zou het vast niet begrijpen dat hij sociaal wilde zijn. Nee, ze kon het niet begrijpen want het was al zo lang terug dat ze zelf een kitten was geweest. Kittens horen te praten, te spelen en alles te ontdekken; niet vast te zitten in een saaie Nursery! Hij glimlachte vrolijk toen de kitten weer terug naar binnen kwam en vrolijk draaide hij zich om zodat hij de kitten nu weer aan kon kijken. "Ik ben Lastkit trouwens, en hoe heet jij?" Lastkit. Die naam moest hij dus ook weer onthouden, weer één naam die hij erbij kon proppen. De kater bekeek de kitten eigenlijk, vanwaar had ze de naam Lastkit gekregen eigenlijk? Was ze als laatste geboren? Welke moeder noemde haar kitten nou Lastkit omdat het haar laatste kitten was? Hij vond het maar raar, maar omdat hij een vriendelijke kitten moest spelen, bleef hij toch in zijn rol en stelde hij zich gewoon vriendelijk voor. "Ik heet Lightningkit! Wie is jouw moeder?" Hij keek de Nursery even rond en zag enkele queens liggen. Ze leken geen van elk op haar, misschien leek ze wel meer op haar vader.

{Lightningkit is trouwens ook niet de grootste c: Hij zal als hij volwassen is waarschijnlijk net zo groot zijn als een poes/wat oudere apprentice. Oh and don't mind his thoughts xD He's a little bit mean~}

Even bekeek hij de poes waar Lastkit bij ging staan. Ze was zwart en had halflange haren; leek totaal niet op Lastkit. Even kwam het in hem op dat deze poes haar kittens had geadopteerd, want ze leken bijna allemaal niet op haar. Psychevoice was haar naam.. wacht eens even! Dat was dan ook de moeder van Arcanekit, dus Lastkit was een zusje van haar? "Oh dus jij bent het zusje van Arcanekit?" Miauwde hij vrolijk. "Ik heb pas met Arcane verstoppertje gespeeld, toen verstopte ze zich bij jullie moeder, dat kan ik me nog herinneren!" Hij grinnikte, duidelijk blij dat hij nu wist van wie deze kitten familie was. "Wie is jouw moeder eigenlijk?" Nu kwam iets waar hij zowel trots als diep teleurgesteld over kon zijn; zijn eigen moeder. Ze was een clanleader, maar hij had ergens het gevoel dat ze niet kon wachten om weer terug naar haar normale den te gaan, weer als clanleader te heersen in de clan. Maar in plaats van dat hij het stil uitsprak, sprak hij het met vreugde uit. "Shrewstar!" Miauwde hij met een grote glimlach op zijn gezicht. "Kijk ze ligt daar." Hij wees met zijn neus naar de zwart met witte poes, waar zijn siblings bij lagen. "Mijn broertjes en zusjes liggen ook nog te slapen, zo te zien."

Weer schoot zijn blik naar het nest van Psychevoice. Ja, hij zou er wel achter komen wie de vader was of wie hun echte moeder was. Want er waren misschien maar één of twee kittens die een beetje op haar leken, de rest leek er totaal niet op. Maar nu had hij daar geen zin in, dat waren onbelangrijke zaken waar hij zich eigenlijk niet mee hoorde te bemoeien als lieve kitten. Hij wierp zijn blik dus weer terug op Lastkit, voordat ze zou begrijpen dat hij over hen aan het peinzen was. "Arcane is wel aardig," Het klonk een beetje afwezig, maar dat kon Lightningkit ook wel verkeerd begrijpen ergens. Hij knikte. "Ja, ze is wel aardig." Miauwde hij terug, het leek alsof hij niets meer wist te zeggen. Kittens waren soms toch ook zo saai. Ze hadden geen verleden, geen verhalen dus over alles wat ze meegemaakt hadden. Wat had hij daar nou weer aan? Warriors waren veel ingewikkelder, ze hadden allemaal dingen meegemaakt en zoveel te vertellen; dat waren pas echte leuke gesprekpartners. "Mijn siblings ook nog, ze zijn zo saai op de ochtend.. Ze slapen enorm lang, terwijl ik met ze wil spelen.." Dat herkende hij ergens wel, al waren zijn Siblings niet zo heel saai. "Waarom maak je ze dan gewoon niet wakker? Dat doe ik ook gewoon." Miauwde hij, waarna hij nuchter zijn schouders op haalde. "Maar nu speel ik met jou, en dat is superleuk!" Natuurlijk was dat superleuk, hij was fantastisch! Maar dat liet hij niet aan Lastkit zien, hij knikte een beetje bescheiden. "Bedankt." Miauwde hij met een verlegen ondertoon in zijn stem. "Weet je wat pas écht saai is?" Miauwde hij vervolgens, waarna hij diep fronste en de kitten strak aankeek.