Tell them I was happy [&Lionspirit]

LIONBEAT

Tell them all I know now
Shout it from the roof tops
Write it on the sky line
All we had is gone now

Het was niet lang geleden dat ze het had moeten uitmaken met Firework. Het lag zo vers in haar geheugen. Ze had het moeten doen, het was het beste. Voor haar en de kittens. Het deed pijn, ze had haar soulmate gevonden... Maar die dag was hij niet degene die ze kende. Ze moest het verbreken, ookal hield ze zo van hem. Voor haar kittens verborg ze het huilen. Ze wou huilen, maar ze deed het niet, voor haar kittens. Ze verborg alles onder een nep-glimlach. Niemand had haar door, nouja, misschien haar broer. Ze besefte hoeveel ze hem verwaarloosd had door Firework. Ze voelde zich nu schuldig, hij stond altijd voor haar klaar, en ze liet hem achter. Hoe durfde ze eigenlijk? Ze was zo stom als wat. Ze zuchtte even en liep even de den uit, even frisse lucht. Maar het kamp uit, dat zeker niet. Ze wou zo dicht mogelijk bij de nursery blijven. Eigenlijk zou ze zo kunnen neervallen en huilen, maar er was een grote kans dat haar kittens haar dan zagen, en dat wou ze niet. Toen ze een bekende vacht zag wou ze er meteen naar toe rennen, maar dat deed ze niet. Ze bleef zitten, en durfde haarzelf niet te verroeren.

Tell them I was happy
And my heart is broken
All my scars are open
Tell them what I hoped would be
Impossible, impossible
Impossible, impossible

& Lionspirit :3

Thanks!

We dance in a spell of lust
Those eyes of yours I cannot trust
The scent of lies (the scent of lies) is in the air tonight
We dance in a spell of lust
Those eyes of yours I cannot trust

Met een zucht hees de kater zichzelf uit de warrior den. Hij had Mothpaw vandaag een dagje af gegeven, omdat hij eigenlijk zijn z'n zus op bezoek wilde gaan in de nursery. Het was al weer een paar dagen geleden sinds ze was bevallen en hij had nog geen tijd gehad om haar te bezoeken. Sowieso had hij Lionbeat al een tijd lang niet meer gesproken, iets wat hij eigenlijk best wel jammer vond. Daarom had hij vandaag een dag vrij gemaakt om bij z'n zusje te zijn en zijn nieuwe familie te bezoeken.
Nog voordat hij bij de nursery was, had hij de poes al in het oog, toch leek het alsof er iets niet goed was. Het leek wel alsof ze een masker droeg, een glimlach die een traan verborgen hielt. Iets wat alleen het getraind oog van Lionspirit kon zien, maar ook alleen omdat hij Lionbeat door en door kon. Snel liep hij naar haar toe en gaf d'r een kopje. "Wat is er, Lionbeat?" vroeg hij zachtjes, terwijl zijn licht groene ogen bezorgt naar zijn zus keken.

You all act innocent but I have seen your true face
Stop lying to yourself
You're nothing but a Mousedung disgrace
You're a Mousedung disgrace

De kater had haar gezien en hij liep snel naar haar toe om haar een kopje te geven. "Wat is er, Lionbeat?" Ze kon er niks aan doen, ze gleed met haar snoet de vacht van haar broer in en haar tranen begonnen te vloeien. Af en toe hoorde je een snik van haar vandaan komen. Alles vloeide eruit. Ze kalmeerde haarzelf een beetje en gleed weg van haar broers' vacht. "H-het was Otterkit..." begon ze. Ze voelde hoe haar poten begonnen te trillen. Het leek een droom. Nee, geen droom. Een nachtmerrie waar ze niet wakker kon worden. "Ik ben toch geen slechte moeder toch Lionspirit?" Vroeg ze met een trillerige stem.

"H-het was Otterkit..." Lionbeat trilde helemaal toen ze eindelijk tegen hem sprak. Hij drukte zijn zus dicht tegen haar aan, om d'r te laten merken dat hij er voor haar zou zijn. Altijd. Otterkit was haar kitten, toch? Nu begon hij te merken dat hij er echt veel te weinig voor d'r was geweest. Hij zuchtte zachtjes, dit was allemaal zijn schuld geweest. Hij had er meer voor Lionbeat moeten zijn. "Ik ben toch geen slechte moeder toch Lionspirit?" Haar trillende stem deed hem opschrikken en hij gaf haar een liefdevolle lik over d'r kop heen. "Natuurlijk niet, Lionbeat. Je bent een geweldige moeder." Hij stapte bij haar weg en keek d'r recht aan. "Dat moet je nooit vergeten, Lion. Je moet het goede voorbeeld geven aan je kittens, je bent een geweldige moeder en dat moet je laten zien." Hij had eventjes het idee dat er een strenge blik in zijn ogen was verschenen, maar al snel werd ie softer en kwam er een glimlach op zijn gezicht. "Vanaf nu zal ik er vaker voor je zijn, Lionbeat. Ik heb je te lang alleen laten lopen," miauwde hij daarna, zijn stem druipend van het schuldgevoel.

Lionbeat voelde de tong van haar broer over haar kop heen gaan, "Natuurlijk niet, Lionbeat. Je bent een geweldige moeder." hij stapte bij haar weg en keek haar recht aan, ze slikte even, "Dat moet je nooit vergeten, Lion. Je moet het goede voorbeeld geven aan je kittens, je bent een geweldige moeder en dat moet je laten zien." ze knikte kalm, ze zag dat er een glimlach op het gezicht van de kater tevoorschijn kwam. "Vanaf nu zal ik er vaker voor je zijn, Lionbeat. Ik heb je te lang alleen laten lopen," ook zij toverde een zacht glimlachje op haar gezicht. "Het maakt me eigenlijk niks meer uit dat Firework weg is, zolang wij elkaar hebben kan ik ermee leven." zei ze tegen hem, waarna ze haar kop tegen de zijne aanduwde. "Ik wou alleen dat Starclan Otterkit niet had teruggenomen." murmelde ze zachtjes. "Maar dan weet ik in ieder geval dat er iemand op me wacht, mocht ik ooit overlijden." zei ze met een zachte glimlach. Hun band was weer zoals vroeger, samen konden ze alles aan. Zolang ze maar elkaar hadden.

Onderwerp: Re: Tell them I was happy [&Lionspirit]