Een dun laagje sneeuw bedekte het Windclankamp. Carrotkit had vol verbazing naar de eerste sneeuwvlokken van haar leven gekeken en was direct dolenthousiast geweest toen ze merkte dat je heel leuk kon spelen in de sneeuw. Ze had sneeuwkatten gemaakt en was door de sneeuw gerold en was van heuveltjes afgegleden – heerlijk! Dat het koud was was een vervelende bijkomstigheid, maar door al dat drukke gespeel werd ze al snel warm, dus zo erg was het nou ook weer niet.
Vandaag wilde ze haar dag weer vullen met sneeuwspelletjes, maar niet in haar eentje. Ze greep nog altijd elke dag aan om nieuwe katten te ontmoeten, hoewel dat niet elke dag lukte, omdat ze niet elke dag de kans kreeg om in aanraking te komen met nieuwe katten, maar zo gauw ze de kans kreeg een voor haar vreemde te ontmoeten, greep ze die toch altijd met vier poten aan. Zo ook nu.
Ze liep met haar zachte pootjes door de sneeuw, een duidelijk spoor achterlatend waar ze had gelopen. Normaal gesproken huppelde ze meer dan dat ze liep, maar ze had al gauw gemerkt dat huppelen in de sneeuw erg vermoeiend was en daarom liep ze nu dus. Ze had twee “nieuwe” katten in het oog gekregen, bij de ingang van het kamp, en liep daar nu zelfverzekerd naartoe. De katten waren duidelijk ouder dan dat zij was, misschien waren het zelfs al wel apprentices!
Toen ze dichterbij kwam, herkende ze hun geuren, hoewel ze hun namen niet kende. Het waren dus in ieder geval wel Windclankatten – want tsja, je wist maar nooit hé, straks ging ze ineens een gesprek aan met een Rogue! Carrotkit gniffelde zachtjes bij dat idee, wetend dat dat niet zo snel zou gebeuren. Er was haar verteld dat Rogues eigenlijk nooit in de buurt van clans kwamen.
Maar goed ook, dacht de kleine kitten, die al veel enge verhalen over de wilde katten had horen vertellen.
Ze was nu dichtbij de katten gekomen. ‘Hoi hoi!’ zei ze vrolijk. Haar staart zwiepte heen en weer terwijl ze dit zei. ‘Vinden jullie de sneeuw ook zo leuk?’ Haar volgende vraag zou zijn of deze katten zin hadden om met haar mee te spelen, maar ze besloot de katten niet te overrompelen met vragen (hoewel ze maar wat graag door wilde kwebbelen!).
Note: Ik hoop dat ik welkom ben? :3