[OPEN] Hahaha no ..

De witte poes schoot als een witte flits over het terrein heen en greep een muis van het pad af. Snel beet ze 'm dood en nam er een hap van. Ze was in de tijd dat ze nu bij Bloodclan hoorde er aardig aan gewent. Ze had niet zo heel veel contact meer Lítill, maar dat maakte niet uit. Ze kon haar eigen weg wel vinden momenteel.
Toch bleef het aan d'r knagen hoe het momenteel in Riverclan ging, de geur van haar voormalige clan was zo goed als verdwenen uit haar witte vacht, maar ze zou in haar hart altijd een Rivier kat blijven. Met een zucht legde Lostvoice de rest van de muis weg en wandelde maar weer verder.
Ze keek op toen ze een andere, Bloodclan, geur rook en in haar helder blauwe ogen verscheen een kille glans. In de verte zag ze een jongere kater lopen, hij zag er niet al te bedreigend uit. Eerder ... verdrietig, onzeker. Het wakkerde haar nieuwsgierigheid op en ze liep naar hem toe. "Hey," miauwde ze kalm, haar Bloodclan attitude laten vallen. "Gaat het?" vroeg ze daarna, op een bijna moederlijke toon. Ze wist dat als er nu iemand langs kwam, dat ze problemen had. Maar ze vond dat niet alle Bloodclan katten gemeen en twisted moesten zijn, er waren ook zachtere types. Zoals zij.

Rustig had de kater het spoor gevolgd van een Windclan apprentice. Het was niet moeilijk haar te vinden. Maar wat moest zij in godsnaam bij de Twoleg Place? Hij zag haar al snel staan of in ieder geval uitvallen naar een Bloodclankat en Riverclankat. Geniaal. Hij versnelde zijn pas wat en kwam al snel bij het groepje aan. De bloodclankater was ondertussen ook uitgevallen naar Cinderpaw en snel ging hij half beschermend voor de apprentice staan. Ze maakte deel uit van de clan en hij zou haar niet zo maar laten verwonden. Daarvoor was elke kracht in de clan te kostbaar. Of ze hier ongestrafd vanaf zou komen? Dat zou hij nog wel zien. Maar in ieder geval zou hij haar voor nu beschermen. "En nu is het genoeg, voor jullie allebei." gromde hij. Hij was waarschijnlijk haast even oud als de Bloodclankater, maar toch was zijn gedrag veel volwassener. Zijn blik ging van de 2 bloodclankatten naar de Riverclankat. "Het is hier een hele vergadering." bromde hij licht geïrriteerd.

"Ik en Lostvoice mogen hier zijn. Voor ons is het best wel normaal. Maar wat doen jullie hier? Wachten tot een kleine Twoleg gaat staan huilen, en dat ze je meeneemt naar haar house ?" De kater haalde zijn schouders op, "Ik volgde haar geurspoor, dus je moet het aan haar vragen, niet aan mij." bromde de kater. Hierna klonk de stem van de apprentice weer, 'Het spijt me dat ik zo uitviel. Het is gewoon mijn mentor. Vergeef me alstublieft, ik ben nog niet zolang een apprentice. ', sprak Cinderpaw. 'Vertel maar wat er aan de hand is. Ik zal zwijgen en luisteren.' De Riverclankat. Sixx kwam bijna niet meer bij. "Denk je nu echt dat ik JOU nog iets ga vertellen? Nadat je ZO tegen me deed? Vergeet het, neel die halve mentor dinges van je maar terug mee naar je Camp." Nog een warrior voegde zich erbij, deze razend op de blijkbaar zogenaamde Dovepaw. "Ben je helemaal gek geworden? Alleen het kamp verlaten!" klonk de stem woedend. "De jeugd van tegenwoordig ook," miauwde hij kalmpjes tegen de kater, "Ze kennen de regels niet meer." Licht doelend op Cinderpaw.

De Bloodclan kater reageerde wat gefrustreerd toen er weer een clankat bij kwam, daarbij zette ze al wat stappen terug naar de richting van Bravesoul. Lichtelijk hopend dat die kant beter was. Na de woorden van de Windclan warrior nam de kater een andere richting en bood zijn excuses aan, al betwijfelde ze het dat ze echt gemeend waren. Het gedeelte waarbij ze weer wel haar aandacht op richtte was toen ze haar naam hoorde. "Maar het is frustrerend als je als BloodClanner je emoties eens wilt tonen, en dan komt er een halve Clan op je af. Bedankt, Dovepaw ~ denk ik dat je heet ~ om te willen luisteren, maar als er al een kat is waar ik het tegen zeg, is dat Lostvoice wel. Zij is en Clangenote. En jullie zijn ...Jullie zijn Clanners van de StarClan, of zo iets. Dus, jah." Ze richtte weer een blik op de andere Bloodclanner maar gaf geen antwoord. Wat kon ze dan zeggen? "Het spijt me dat de Apprentice hierheen kwam. Maar eigenlijk kon ik er niets aan doen. Ik weet niet eens wat jullie hier allemaal doen. Jullie Warriors zullen hen wel zijn komen zoeken, maar wat die twee mouse-brains hier doen, dat weet ik dus niet." Na zijn glimlach stond ze gewoon op en liep nu geheel naar Bravesoul toe. Ze mompelde binnensmonds nog wat na; 'Ineens wijze woorden voor een kater die een paar seconden geleden geen lucht meer kreeg door de emoties' Haar blik was gericht op de grond, beseffend dat het volgende gedeelte eraan kwam, een straf.

"Hmm .. Ik ben misschien wat uitgevlogen tegen de WindClan Apprentice," sprak de Bloodclankater toen, "Maar het is frustrerend als je als BloodClanner je emoties eens wilt tonen, en dan komt er een halve Clan op je af. Bedankt, Dovepaw ~ denk ik dat je heet ~ om te willen luisteren, maar als er al een kat is waar ik het tegen zeg, is dat Lostvoice wel. Zij is en Clangenote. En jullie zijn .. Jullie zijn Clanners van de StarClan, of zo iets. Dus, jah." Hij zette weer een paar passen richting de groep, en keek  hem even aan. "Het spijt me dat de Apprentice hierheen kwam. Maar eigenlijk kon ik er niets aan doen. Ik weet niet eens wat jullie hier allemaal doen. Jullie Warriors zullen hen wel zijn komen zoeken, maar wat die twee mouse-brains hier doen, dat weet ik dus niet." De kater haalde zijn schouders op. Het kon onmogelijk deze kater zijn fout zijn. En als dat wel zo was, waren deze twee apprentices nog steeds in de fout. Hij voelde een blik van Cinderpaw op hem gericht en keek haar even aan. 'Vertel Everstar maar dat ik niet langer meer naar iemand luister!' riep ze toen boos, waarna ze wegliep. Shadowfall trok even zijn wenkbrauwen op. Hij had nooit geweten dat je je zo druk kon maken om dit. Maar goed als dat was wat ze wou... "Ik zal het doorgeven," sprak hij rustig, wetend dat ze hem waarschijnlijk niet eens meer hoorde. Toen keek hij naar de rest van het gezelschap. "Achterna lopen heeft weinig nut denk ik, maar dan ben ik weer weg. Zie jullie nog wel eens, of niet." Waarna hij zich ook omdraaide alleen in tegenstelling tot Cinderpaw in de richting van het Windclangebied liep. Terug naar het kamp, op naar Everstar.