She told I should search you [Escada]

Raisingp...sun, hij moest er nog steeds aan wennen. Hij lag bij zijn siblings, maar hij kon allang niet meer slapen. Iedere keer dat beeld van die nacht, hoe ze het lichaam vonden... Hij moest Escada vinden. De poes waarvan zijn moeder over haar had verteld. Als ze ooit de Clan uitgingen of moesten, vind Escada. Raisingsun stond geruisloos op, en begon te rennen. Hij zocht al dagen naar haar, maar nog steeds geen spoor. Raising ging bij de Twoleg place zitten, dichtbij BloodClan. Een zucht verliet zijn mond, waarom was het zo moeilijk om de poes te vinden? Hij haatte het om zolang op zo'n poes te wachten. Vooral omdat hij het aan zijn moeder had beloofd om de poes te zoeken als hij in moeilijkheden zat. Zijn rode vacht leek erg op die van zijn moeder. Alleen zijn ogen waren erg anders. Hij had ambere ogen, en zijn moeder had groene ogen. Hij sloeg zijn rode staart over zijn voorpoten. Misschien had hij vandaag meer geluk?

[&Escada]

haar lichte ogen gleden rond vanaf het muurtje waar ze op zat. Nauwelijks was ze nog in het kamp te vinden, al die katten werkten haar op haar zenuwen. Ze hield niet van drukte en nam haar acties altijd solo in de hand, nooit meer met iemand. Stuk voor stuk waren ze arrogant en de een nog erger dan de ander. Toch vielen haar ogen op een kleiner roodwit katertje voor een bijna sinistere grijns rond haar lippen trok. Ze had het katertje vaker gezien en altijd in stilte geobserveerd, hij leek iets of iemand te zoeken.
Langzaam liet ze zich van het randje naar voren vallen en belandde stilletjes met haar pootjes op de grond. ''Goh, het kleine onderkruipsel is weer hier terug?'' Klonk haar zachte, bijna te zoette stem terwijl ze op hem afliep. het feit dat ze zelf al niet zo heel groot was maakte niet zo heel veel uit. Ze was sterk genoeg om zelfs de grootste neer te halen. ''Je bent hier vaker geweest.'' Zei ze alleen en staarde het kleinere katertje strak aan.

Raisingsun zat daar maar, te wachten op een kat, toen een poes zijn aandacht trok. ''Goh, het kleine onderkruipsel is weer hier terug?'' klonk de zoete, zachte stem. Hij wachtte rustig af of de poes nog iets te zeggen had, zo niet, kon die poes opdonderen. Hij had er helemaal geen zin in. ''Je bent hier vaker geweest.'' zei de poes verder, haar lichte ogen op zijn ambere gericht. "Dat klopt." zei hij wat onverschillig. "Ik zoek een poes, die in BloodClan zit." zei hij alsof het hem eigenlijk niks boeide. Gewoon om die poes weg te hebben. Hij had geen zin in katten die 'te lief' of 'sarcastisch' deden. Hij kon heus voor zichzelf zorgen, alleen moest hij wel de belofte van zijn moeder nakomen. Stomme beloftes ook!

Ze bekeek het katertje van top tot teen zonder nog een woord te zeggen voor ze fronste. ''Tuurlijk klopt het, anders had ik het niet gezegd.'' Antwoordde ze en rolde met haar ogen voor een smalende grijns over haar lippen trok. ''Ach wat koddig, het kleine katje zoekt een poes uit de Bloodclan.'' Spotte ze en sloeg haar klauwen uit. ''En wat doet je denken dat die poes überhaupt te maken wil hebben met een onderkruipseltje zoals jij.'' Zei ze nog altijd zacht voor ze langzaam om hem heen begon te cirkelen zonder haar koude ogen van hem af te halen. ''Ik durf te wedden dat je niet eens een naam weet, je bluft.'' Zei ze en zwiepte met haar staart zonder haar kleine poten tot stilstand te brengen.

''Tuurlijk klopt het, anders had ik het niet gezegd.'' antwoorde de poes, betweter. ''Ach wat koddig, het kleine katje zoekt een poes uit de Bloodclan.'' spotte de poes met hem, en sloeg haar nagels uit. Hij hield ze nog maar even in, hij wou geen gevecht. ''En wat doet je denken dat die poes überhaupt te maken wil hebben met een onderkruipseltje zoals jij.'' zei de poes zacht, en begon rondjes om hem heen te cirkelen. Hij bleef kalm zitten, hij wou niet in gevecht komen met deze poes. "Ik weet het niet, misschien leden binnen halen?" zei hij wat droogjes. ''Ik durf te wedden dat je niet eens een naam weet, je bluft.'' zei de poes wat werd vervolgd met een zwiepende staart. "Denk je?" vroeg hij sarcastisch. "Ik weet wel een naam. Meerdere namen van BloodClan katten. In totaal 3." zei hij kalm tegen haar. "Scourge, die overleden is, Icy, maar dat is niet de kattin die ik zoek." zei hij tegen de poes. "Ik zoek Escada." zei hij vast besloten.

De houding van het katertje stond haar op een vreemde manier toch wel aan, er waren er niet veel die onbewogen bleven zitten tegenover haar. Niet dat ze zou toegeven wat ze werkelijk dacht nu, het was een zwakte als hij erachter kwam wat ze werkelijk dacht. ''Nog meer misbaksels erbij?'' Zei ze alleen en schudde met haar kop met een geïrriteerde blik. Nee, zij zou gek worden als het nog veel drukker werd daar. Ze lachtte even en keek hem met lichte spot aan. ''Wauw je loopt wel heel erg ver achter dan, Scourge is al heel lang dood.'' Zei ze maar schrok bij zijn laatste woorden. haar poot bleef halverwege in haar pas in de lucht hangen voor ze hem langzaam neerzette en op hem afliep. Recht voor zijn neus bleef ze staan en trok een wenkbrauw op. ''Wat moet je?'' Siste ze zacht en raakte zijn neus net niet aan met die van haar.

''Nog meer misbaksels erbij?'' vroeg ze aan hem met een geïrriteerde blik. Hij negeerde de vraag. ''Wauw je loopt wel heel erg ver achter dan, Scourge is al heel lang dood.'' zei de poes, dat wist hij zelf ook wel. Alsof hij dom was ofzo. Maar het leek dat de poes scheen te schikken bij de naam. Ze stopte met lopen, haar poot in de lucht zwevend. Ze zette de poot neer, en liep naar hem toe. Ze stopte voor zijn neus, de zijne bijna de hare aanrakend. Hij had geen enkele emotie van angst. Want dat was hij ook niet. ''Wat moet je?'' siste de poes zacht. "Escada dan neem ik aan?" vroeg hij aan haar. "Jij kende mijn moeder." zei hij tegen haar, in haar ogen starend. In zijn ogen stonden niks meer dan moedigheid. Hij was niet bang voor haar. "Ik ben Raisingsun, de zoon van Summernight." zei hij vervolgens. Hij moest haar overhalen, het zou hem wel lukken. Hij zou niet zo makkelijk opgeven. "En ze zei dat we jou moesten opzoeken." zei hij iets killer.

Ze zwiepte met haar staart en wachtte ongeduldig op een reactie op haar vraag. De rest interesseerde haar niet meer, ze moest weten wat hij van haar moest, van alle Bloodclanleden moest hij haar hebben. ''Misschien,'' Zei ze alleen even voor ze fronste en haar oren licht naar achteren legde. Toch bewogen haar oren iets naar voren bij het horen van de naam van de skyClanpoes. ''Heeft ze dat gezegd?'' Vroeg ze en ging langzaam zitten zonder het oogcontact te verbreken. ''en waar is zij zelf dan, iedereen kan zeggen een nakomeling te zijn van de ander. Wat is jouw bewijs dat wat jij zegt waar is.'' Zei ze koud zonder ook maar op een manier iets te tonen. Ze ging zich niet zomaar laten wegschuiven door een katertje zijn leeftijd.

''Heeft ze dat gezegd?'' vroeg de poes en hij knikte rustig. ''en waar is zij zelf dan, iedereen kan zeggen een nakomeling te zijn van de ander. Wat is jouw bewijs dat wat jij zegt waar is.'' Hij zwiepte even met zijn staart en zijn oren gingen wat naar achter. "Ze is overleden, terwijl ze aan het zoeken was naar mijn twee siblings. Mijn broer en ik hebben haar gevonden onder stenen, nadat SkyClan's kamp is verwoest." vertelde hij tegen haar. "Geen bewijs dat ik dat ben, maar wie anders weet dat jij mijn moeder kende? Mijn moeder vertrouwde niemand in de Clan. Alleen ons. Ze stuurde ons weg, richting BloodClan. We konden iedere andere Clan joinen, maar zijn naar BloodClan gegaan." vertelde hij verder.

Iets in zijn rustige houding vertelde haar al dat hij niet loog maar ze moest het zeker weten. Ze was dan nooit zelf naar de poes gaan zoeken maar ze had aangenomen dat ze haar aanbod had afgeslagen. Ze wiebelde even met haar oren en snoof. ''Zonde, ze had wellicht een goede member kunnen worden.'' Zei ze en knipperde alleen. ''En goed, stel ik geloof je hier. Wat wil je dan van mij, je hebt me gezocht en als je je neus had gebruikt had je me al eerder kunnen ontdekken. Weet je welke afspraak ik had gemaakt met haar.'' Zei ze en krulde langzaam haar staart om haar poten zonder haar spieren te ontspannen.

''Zonde, ze had wellicht een goede member kunnen worden.'' Zei de poes en knipperde alleen. ''En goed, stel ik geloof je hier. Wat wil je dan van mij, je hebt me gezocht en als je je neus had gebruikt had je me al eerder kunnen ontdekken. Weet je welke afspraak ik had gemaakt met haar.'' vervolgde de poes. "Ik weet toch niet hoe je ruikt tot nu? Ik had je nog nooit ontmoet. Toen waren ik en mijn siblings nog niet geboren." zei hij kortaf. "Ze vertelde dat we BloodClan moesten joinen, en nee ik weet niet wat jij met mijn moeder hebt afgesproken." vervolgde hij kalmpjes.

Ze haalde haar schouders op en rolde met haar ogen. ''Je had op zijn minst door kunnen hebben dat je niet alleen was, ik heb altijd binnen zicht gezeten.'' Zei ze en zuchtte voor ze haar kop langzaam schudde. ''Ik heb jouw moeder eens het aanbod gedaan met mij mee te komen, ik wilde haar zelfs een plek aan mijn zijde geven maar ze wilde erover nadenken. Sindsdien heb ik niks van haar gehoord.'' Zei ze simpel en stond op. ''Dat beantwoord nog altijd niet mijn vraag.' Zei ze en sloeg haar klauwen toch weer even in de grond. ''Wat wil je nu van mij?''

''Je had op zijn minst door kunnen hebben dat je niet alleen was, ik heb altijd binnen zicht gezeten.'' Zei de poes en zuchtte even. ''Ik heb jouw moeder eens het aanbod gedaan met mij mee te komen, ik wilde haar zelfs een plek aan mijn zijde geven maar ze wilde erover nadenken. Sindsdien heb ik niks van haar gehoord.'' Zei ze simpel en stond op. ''Dat beantwoord nog altijd niet mijn vraag.' zei de poes, had de poes de hint nog niet begrepen ''Wat wil je nu van mij?'' "Ik wil, namens mijn moeder, dat jij mij en mijn siblings meeneemt naar Icy. We begrijpen het als we tests moeten ondergaan. Maar wij zullen niet falen, voor onze moeder." zei hij tegen haar. "Maar sowieso, neem in ieder geval míj mee naar BloodClan." vervolgde hij tegen de poes, zijn ambere ogen fel.

Ze verschoof haar poten iets maar verplaatste zichzelf niet terwijl ze luisterde en met haar ogen rolde. ''Je wilt dat ik jullie meeneem naar Icy, wat zullen ze wel niet van mij denken. Ik breng zelden iemand binnen omdat de meeste het niet redden.'' Zei ze en rolde met haar ogen voor ze langzaam een paar passen achteruit zette en door haar poten zakte. ''You're not going to be treated special by me just because I made her an offer. Proove to me you are worth bringing in and we got a deal.'' Siste ze zacht en zwiepte met haar staart. ''Ik zal wel voor haar kiezen of je waardig bent om in plaats van je moeder met mij mee te komen.'' Zei ze en staarde hem strak aan.

Raisingsun

''Je wilt dat ik jullie meeneem naar Icy, wat zullen ze wel niet van mij denken. Ik breng zelden iemand binnen omdat de meeste het niet redden.'' Raisingsun keek haar geërgerd aan. Hij was niet zwak. Deathpaw ook niet. Hij twijfelde alleen aan de andere twee. Death en hij zouden hen wel kunnen redden. De poes deed een paar stappen achteruit, en zakte door haar poten. ''You're not going to be treated special by me just because I made her an offer. Proove to me you are worth bringing in and we got a deal.'' Hij knikte en stond op. ''Ik zal wel voor haar kiezen of je waardig bent om in plaats van je moeder met mij mee te komen.'' "Oh I will, dear." zei hij tegen haar en zakte een klein beetje door zijn poten. Hij keek haar strak aan, wie niet sterk was, moest slim zijn. Hij moest zijn lenigheid gebruiken tegen de bredere poes. Dat was zijn wapen. Doorzetten, winnen, BloodClan was zijn nieuwe thuis. En hij zou ervoor strijden. Hij nam een grote sprong richting de poes met uitgeschoten nagels. Maar in plaats dat hij echt op de poes sprong, sprong hij aan de andere kant van de poes, waardoor de poes eerst zou moeten omdraaien wilde ze hem pakken.

OOC: Omg, nostalgie moment met Jaypaw & Thunderstrike :'D

Ze zag de ergenis en grinnikte zacht voor ze geduldig afwachtte op zijn reactie, wetend dat hij haar verkeerd zou inschatten. ''Dear?'' Vroeg ze met een zachte grinnik voor ze zuchtte en omhoog kwam. Zonder zelfs haar kop naar hem toe te draaien sprong ze opzij zodat ze buiten zijn bereik stond en zich rustig kon omdraaien. ''Komop nou? Hoeveel gevechten denk je dat ik heb meegemaakt.'' Zei ze en zuchtte verveeld. Bijna ongeinteresseerd liet ze haar nagels over de grond glijden terwijl ze gewoon heel rustig bleef staan. ''I've seen Kittypets with more brains.'' Zei ze en keek hem langzaam aan voor ze met haar staart zwiepte en een paar passen naar hem toe zette.

OCC; yeaaaaahhh xD alleen was dat vriendelijker
btw Essie is niet zo heel groot hoor xD

Onderwerp: Re: She told I should search you [Escada]