She crossed the line (Part II)

_{Een bijna teleurgestelde uitdrukking verscheen op zijn gelaat, maar algauw maskeerde hij deze en keek hij de andere kant op. Hij had ook niet beter verwacht van Innerghost. Zijn haat jegens Shrewstar toen ze Clanleader was geworden, was ondertussen al gesmolten. Maar wat de zwarte poes betrof, dat was een geheel ander verhaal. Shrewstar was dan ook zijn partner, geliefde. Hij had geen reden om haar te haten of iets in die richting, hij wist dan ook niet wat hem toenertijd bezielde. De kater snoof even toen hij samen met Shrewstar richting de uitgang van het kamp liep. Zijn lange staart maakte even een zweepslag in de lucht maar nadien liep hij verder. Oh, als hij ooit nog eens een Thunderclanner op het gebied aantrof zou hij er niet meteen mee naar de clan gaan, maar er eerst zelf plezier mee maken. Een kleine glimlach verscheen op zijn gelaat toen hij naar de zwart witte poes keek. Haar vertrouwde hij wel, maar het was Innerghost wie op zijn zenuwen werkte. De zwarte poes had Shrewstar dan wel mogen bijstaan in het gevecht met de vorige leiders, maar er waren nog andere katten geweest die evengoed die rang waardig waren. Maar goed, er was niks dat hij er aan kon doen. Wolftail keek even achterom om na te zien of de Thunderclanners hen nog wel volgden, het zou hem niets verbazen zouden die ratten er nog eens stiekem vandoor gaan.}

Samen met de ThunderClan indringers verliet ze het kamp en liet haar pas samen vallen met Wolftail, hun vachten raakten elkaar nog net niet. Deze katten hoefden niets van haar persoonlijke leven te weten. Zo nu en doen wierp ze een blik achterom, maar de Deputy was waarschijnlijk wel slimmer dan om er met zijn groep vandoor te gaan. Als hij dan een Warrior zou tegenkomen kon het wel eens afgelopen zijn met de vrede en wie weet ook wel met.. De Clanleader richtte haar groene blik weer naar voren, maar voor een moment keek ze opzij naar Wolftail. "Voordat ik het vergeet," Fluisterde zodat de ThunderClan katten geen woorden zouden kunnen opvangen. "Goed gedaan." Ze tikte hem even aan met haar staartpunt, maar liep toen weer verder.

Snowdrop had enkel stilletjes zitten toekijken. Haar goudgele ogen volgden de bewegingen van de Leader en haar metgezel. Ze wilde Shrewstar graag bedanken, maar dat zou wat raar overkomen, dus hield ze enkel haar kop onderdanig wat lager toen de Zwart-witte poes haar voorbij ging. Ze wachtte tot Dogdance zich bij hen voegde en zag tot haar grote verbazing de ijzige woede in haar ogen. De warrior slikte en zag ook dat Silverfang niet erg blij was. Ze keek nog een laatste keer om naar het kamp, een dankbare blik ondersteunde haar goudgele ogen. Ze was erg blij dat Innerghost Dogdance ongestraft had laten gaan. Ze respecteerde de Deputy dan ook erg. Elke hoge rang, trouwens. De poes draaide haar kop naar de braamstruiken en volgde het groepje door het muffige gebied van Shadowclan. Ze keek steeds van Dogdance naar Silverfang, tot ze zachte geluiden van de leader kon horen. Toen deed ze hetzelfde bij haar en de tabby kater. Deze katten... Ze behoorden tot dezelfde clan; Shrewstar en Wolftail waren beide van de Shadowclan en Dogdance en Silverfang waren van de Skyclan. Ze hoorde hier niet thuis. Haar ogen stonden droevig. Ze hoorde er nooit bij. Katten van haar clan keken altijd raar naar haar en ze wilde wel iemand die zoveel om haar gaf zoals Silverfang om Dogdance gaf. Shrewstar leek ook erg gehecht aan Wolftail, ze hield duidelijk veel van haar clan. Dit liet de grijswitte kattin even lachen. Maar toen ze zag dat haar lach niet echt paste in het depressieve tafereel dat de katten toonde, verdween deze als sneeuw voor de zon.

_{Hij keek even op toen Shrewstar hem complimenteerde. Zijn mondhoeken gingen wat omhoog en een iets te opvallende glimlach voor de situatie waarin ze zaten verscheen op zijn gelaat. Hij liet deze dan ook eerst even aan de zwart witte poes zien voordat hij 'm weer van zijn gezicht liet verdwijnen. Zijn poten begonnen zwaar en vermoeid aan te voelen. Telkens als zijn pootkussens met de grond in contact kwamen ging er een schok door zijn poten heen. De tijd was dan ook voorbij gevlogen sinds dat hij de Thunderclan poes welke blijkbaar de naam Dogdance droeg, had ontdekt op het gebied. En daarvoor had hij zich nog bij een patrouille gevoegd en was de kater nog gaan jagen. Maar zijn eer liet niet toe dat hij aantoonde dat hij moe was, en dus versnelde hij zijn passen wat om de katten juist het omgekeerde zouden denken.
Toen de geur van het donderpad eindelijk zijn neusgaten binnendrong kon hij de drang om even tevreden naar Shrewstar te kijken niet onderdrukken. Het was de eerste, en hopelijk ook de laatste keer dat hij zo blij was het goor riekende pad te zien. Zodra zijn poten stopten met bewegen en hij enkele staartlengtes van het donderpad verwijderd stond wierp hij een blik over zijn schouders, op de Thunderclan katten. "We zijn er." Mauwde hij, licht sarcastisch. Het was voor hem wel duidelijk dat de indringers duidelijk niets afwisten van grenzen, en zo dus deelde hij maar mee dat ze bij de opsplitsing van hun territorium waren aangekomen.}

De kater beantwoordde haar met een zwijgende glimlach en nog net op tijd kon ze haar gesnor in houden. Nu was het niet de tijd om het liefdeskoppeltje uit te hangen. Strak hield ze haar blik weer gericht op het pad voor zich, er in vertrouwend dat of Wolftail de boel in de gaten zou houden of dat de katten niet zo dom waren om nu nog te vluchten. "We zijn er." Klonk de stem van Wolftail uiteindelijk toen Shrew de lichte geur van het Thunderpath rook. De zwart witte poes deed een paar passen opzij om de ThunderClan katten er door te laten, maar hield ze alle drie nog goed in de gaten. "Meld aan Firestar dat als wij nog één verdwaalde ThunderClan kat, hoe jong deze ook zou moge zijn, op ons gebied vinden, deze er niet zonder vachtscheuren vandaan komt." Sprak ze kil tegen Silverfang. "Verdwijn nu van ons gebied." Blafte ze hen vervolgens toe en wenkte naar het donkere pad.

Haar spieren prikten van de pijn, maar vooral haar poot had het niet makkelijk. Toen de zure geuren van het Thunderpath haar neusgaten vulde, kon ze een opgeluchte zucht niet onderdrukken. Het leek wel alsof ze de hele tijd haar adem had ingehouden, in de hoop dat er niks mis zou gaan. "We zijn er." Zei de Warrior genaamd Wolftail. Snowdrop keek hem even kort aan, maar draaide toen haar kop naar Shrewstar. "Meld aan Firestar dat als wij nog één verdwaalde ThunderClan kat, hoe jong deze ook zou moge zijn, op ons gebied vinden, deze er niet zonder vachtscheuren vandaan komt." Zei ze tegen haar Deputy. Snowdrop voelde de haren in haar nek reizen, ze vocht tegen de drang om geen grote mond op te zetten tegenover deze machtige kattin. "Verdwijn nu van ons gebied." Snowdrop legde haar oren plat in haar nek, maar volgde Silverfang al snel naar het Thunderpath. Nu leek hij wat rustiger en wachtte hij geduldig af tot de zwarte weg vrij was van de monsters. De grijswitte kattin sprinte achter haar Deputy aan. Toen ze tussen de struiken verdwenen aan de nadere kant van het Thunderpath, gingen de haren in haar nek gaan liggen. "Snowdrop," zei de grijze kater. De poes reageerde meteen op haar naam en keek op. "Ik wil je bedanken voor je hulp. Je mag van mij nu terug naar het kamp keren en rust alsjeblieft de rest van de dag uit." Een glimlach gleed over zijn lippen. De kattin knikte eerbiedig en dankbaar naar Silverfang. "Als Firestar er naar vraagt, zeg maar dat Dogdance terecht is, maar ik haar eerst nog even onder vier ogen moet spreken," Opnieuw knikte ze. Toen viel haar blik op Dogdance, die in de verte staarde. Als Silverfang er niet was geweest was de warrior vast naar haar toe gegaan en gevraagd wat haar dwars zat. Maar aangezien Silverfang net zijn orders had gegeven, trippelde ze weg van de twee. Haar tred was gelijk, ookal wilde ze liever in een snelle sprint naar het kamp rennen. Ze keek nogmaals om, maar de weinige bladeren die nog aan de struiken gingen, verborgen de twee. Ze draaide zich terug om en vervolgde haar weg naar het kamp.

Note: Topic uit :3