Welcome to the big world ~ Maskedpaw

'Hoi, Maskedpaw', zei Treeleaf terwijl hij haar aankeek. Zijn blik keek onderzoekend naar het kleine poesje. Het was voor een tijdje stil, terwijl de kater haar leek te inspecteren. 'Goed, Maskedpaw, vandaag is je eerste trainingsdag. We gaan het territorium verkennen en heel misschien nog jagen als we genoeg tijd hebben', keek hij haar schuin aan. 'Jij mag beslissen hoe we gaan. Wil je eerst langs Abandoned Badgerset of Outlook Rock?' Het poesje dacht even na, niet wetend waar deze plekken zich begaven. Ze dacht even na over hoe leuk deze namen klonken, en zocht de mooiste er uit. Inneminemutte... Ze dacht even na en koos iets willekeurig uit. "Euh, doe dat eerste maar", sprak ze met haar stem een beetje vragend klinkend. Het poesje met haar korte pootjes zette een brede glimlach op haar gelaat en keek de tabby kater aan, hopend dat dit een goede keuze was.

De kater rolde even met zijn ogen, en het leek alsof Maskedpaw de grond ingeboord werd. 'Goed, Abandoned Badgerset, dus. Kom maar mee.' Hij begon zachtjes te lopen, en het kleine poesje volgde hem op haar korte pootjes. Wat een arrogante kater! Waarom moest Everstar nu net hém uitkiezen voor me? Ik haat hem nu al... dwaalde rond in haar hoofdje. 'Het is van een groot belang dat je de weg hier kent. Aan een verdwaalde kat heb je niets. Misschien kom je met veel geluk op ander Clangebied terecht waar je de weg wordt gewezen en daarna moet verdwijnen, want anders blijf je dagen lopen. Neem dus alles goed in je op, want ergens deze maan krijg je een toets erover', zei hij in één stuk door. Zei hij daar nu... toets?! Ze had hierover al wat enge verhalen gehoord van de andere Apprentices, die waren gezakt en nu al 12 moons waren en nog steeds geen warrior waren. Haar kleine hartje sloeg in Masked's keel. Ze vergat even om een antwoord te geven op Treeleaf, en knikte snel als bevestiging. "En hoe wordt ik daar dan op getest? Wordt ik er alleen op uit gestuurd of zo?", vroeg het poesje nieuwsgierig. Ze rook snel om de geuren te kunnen onthouden, maar haar hersenen stonden nu al op barsten door de geuren en informatie die ze binnengespeeld moest krijgen. In haar gedachten wierp ze een vijandige blik naar de kater, maar in werkelijkheid glimlachte ze vriendelijk en trippelde ze vrolijk rond. Ooit zou ze al haar kwade gevoelens nog wel eens gaan kunnen gebruiken, dus ze moest er zuinig mee zijn!

Wanneer de twee katten eindelijk de Outlook Rock bereikt hadden, wenkte de kater naar zijn Apprentice, de rots op te gaan klimmen. 'Kijk, beste Maskedpaw, dit is een belangrijke plek. Als je de weg naar het Camp niet meer weet en je weet dat je hier dicht bij bent, ga hier dan heen. Je kan bijna het hele gebied van ons zien. Ook kan je hier zonnen en jagen. Neem dit goed in je op', miauwde Treeleaf. Masked knikte en begon te klimmen, de geur en haar omgeving goed in zich opnemend. Ze trok haar lichaam zwaar de rots op, en snoof opfrissend. Ze had een uitstekend reukvermogen, besefte het gevlekte poesje zelf. Wanneer ze op de top van de rots stond, keek ze haar mentor trots aan met een grote glimlach dat haar lippen sierde. Genietend van het uitzicht gaf ze de bruine kater een vrolijk knikje, bevestigend dat ze het zonder moeite gehaald had. Het stelde niet veel voor om deze rotsjes te beklimmen, maar het gaf haar het gevoel dat ze toch net dat ietsje beter was dan ze dacht. "Waar gaan we nu heen dan?", vroeg Maskedpaw ongeduldig aan Tree. Haar staart zwiepte opgewonden heen en weer terwijl ze wachtte op het antwoord van haar mentor.

'Kom maar mee, dan zal je het zien', riep Treeleaf terwijl hij weg liep. Hij wachtte niet eens op zijn Apprentice, wat Maskedpaw diep teleurstelde! Waarom had Everstar haar geen andere mentor gegeven? Eentje die haar complimentjes gaf, tips, iemand die vriendelijk was en niet zo'n oude mopperaar als Treeleaf... Behendig sprong het kleine poesje van de rotsen af en liep haar mentor achterna. Nu wilde ze zich nog harder bewijzen, zodat ze sneller Warrior zou worden en van Tree af zou zijn. Ja, dat was het plan! Zo goed trainen dat ze eerder mocht stoppen... In stilte wenste ze zichzelf geluk en versnelde om de grote kater bij te kunnen houden. Ze zag hem al niet meer, dus besloot ze zo goed mogelijk te ruiken om hem te kunnen opsporen. Masked liet haar kop wat zakken en trippelde in de richting die het geurspoor aanwees.