Stonepaw** || Trainingstopic || Exploring

_{Het was geen al te slechte dag vandaag, om Leaf-Fall te zijn. Hiddendance had geluk want vandaag zou hij Stonepaw zijn eerste training gaan geven. Ze hadden op een plek afgesproken in het ShadowClan territorium en zouden het territory gaan verkennen om daarna met de trainingen te kunnen beginnen. Hij stond op uit zijn nest in de Warriors den en wandelde de opkomende zon tegen moed. Zijn donkere dwaalden even rond in het camp en daarna trippelde hij in de richting van de uitgang. Een hoge boom torende boven hem uit wanneer hij onder de heen en weer waaiende bomen heen liep. Een zachte ochtend dauwdruppel begroette hem door vanaf een paar bladeren op zijn neus te belanden. De grote kater richtte zijn sierlijke hoofd naar een eekhoorn die in een naaldboom lenig omhoog klauterde. Hij ging onder de afgesproken boom zitten en richtte zijn gevlekte kop naar de plek waar de Apprentice waarschijnlijk door zou komen. De grote warrior ging op zijn buik liggen en plooide zijn lange staart over zijn hoge voorpoten. Wachtende op Stonepaw begon hij aan een grassprietje te knabbelen dat naast hem lag. Het irriteerde hem wat dat het groene dingetje bijna in zijn oog sprong wanneer het tussen zijn tanden ontsnapte. Hopelijk had de jonge kat nog niets van de prooi hoop gaan halen, want vandaag zou hij het gaan demonstreren! Trots dat hij een eigen Apprentice had staarde hij voor zich uit, hopend dat de grijze kat maar snel zou tevoorschijn komen.
+Stonepaw**
Sawry, beetje flut x'D Ik moet er terug wat inkomen met Hiddendance c;}

Stonepaw** || Trainingstopic || Exploring 2sbk8ra

_{Langzaam stond de grijze kater op en hoorde de vogels, terwijl er zonlicht door de bladeren van het apprentice den schenen. Stonepaw haatte de ochtenden, oké, hij moest blij zijn, zijn eerste training! Maar hij was niet zo blij, ten eerste haatte hij de ochtenden vreselijk, ten tweede moest hij lang wachten tot hij eindelijk een mentor kreeg, en het is gewoon stone's karakter. Hij probeerde blij te zijn, maar dat mislukte. Hij liep de apprentice den uit en voelde de zon. Het was niet warm, eerder koud. De wind blies door zijn korte vacht en een donderwolk kwam voor de zon. Stonepaw probeerde blij te zijn, en liep het kamp uit. Hiddendance en hij hadden afgesproken op ShadowClan territorium. Stonepaw herkende sommige dingen wel, en wist ook goed de weg. Hij is vaak genoeg het kamp uitgeweest toen hij nog geen mentor had. In de verte zag hij een kater, een grijs-wit achtige met zwarte strepen. Stonepaw liep naar hem toe. 'Hallo Hiddendance,' begroette hij zijn mentor. 'Wanneer beginnen we met trainen?' vroeg hij daarna ongeduldig. Hij moest een warrior worden, en dat kon alleen door te trainen, dus moest hij nu beginnen.}

_{Hiddendance staarde wat verder voor zich uit, wachtend op zijn Apprentice die al best laat was. Hij zag een grijze schim zijn kant op komen, dus rekte hij zich uit en stond hij kalmpjes recht. 'Hallo Hiddendance', begroette hij hem. De grote kater gaf een vriendelijk knikje met zijn hoofd als antwoord. 'Wanneer beginnen we met trainen?', vroed de Apprentice ongeduldig. "Hallo, Stonepaw. Jij bent wel degene die de laatkomer is hé, dus nu moet je niet zo ongeduldig gaan doen", zei hij lichtelijk geïrriteerd. De warrior ging terug zitten, maar deze keer vlak voor zijn leerling. "Vandaag zal ik je een rondleiding geven door heel het territory, en je zal de geuren leren kennen, van alle aangrenzende Clans. Het camp ken je al wel, de Nusery, Apprentice den, Warrior den, Medicine cats den, Elder den, het hol voor de leader stuff. We gaan dus eerst naar de Little Creek, de rest van onze route zal ik onderweg nog wel uitleggen. Als je trouwens een vraag hebt over iets, zeg het dan meteen! We spreken trouwens een teken af zodat we elkaar zo onopvallend mogelijk kunnen waarschuwen als er gevaar zou dreigen. Weet je misschien een leuk, niet te opvallend gebaar dat we kunnen gebruiken?", zei hij zonder Stonepaw enige kans te geven om er tussendoor iets te zeggen. Ietwat gestresseerd dat hij vandaag zijn eerste Apprentice een eerste training zou geven, keek Hiddendance de grijs-kleurige kater aan, wachtend op een reactie waarvan hij nu de kans kreeg die te maken.

OOC; Sorry voor het vele praten van hem, het zal er niet hard op beteren, deze eerste training x'D}

_{'Hallo, Stonepaw. Jij bent wel de gene die de laatkomer is hé, dus nu moet je niet zo ongeduldig gaan doen.'' De stem van hiddendance klonk licht geirriteerd, nog een kat met zo'n ochtendhumeur, dacht Stonepaw. 'Vandaag zal ik je een rondleiding geven door heel het territory, en je zal de geuren leren kennen, van alle aangrenzende Clans. Het camp ken je al wel, de Nursey, Apprentice den, Warrior Den, Medicine cats den, Elder den, het hol voor de leader stuff. We gaan dus eerst naar Little Creek, de rest van onze route zal ik onderweg nog wel uitleggen. Als je trouwens een vraag hebt over iets, zeg het dan meteen! We spreken trouwens een teken af zodat we elkaar zo onopvallend mogelijk kunnen waarschuwend, niet te opvallend gebaar dat we kunnen gebruiken?' zei Stonepaw's mentor allemaal tegen Stone. De grijze apprentice luisterde, maar kon zo weer afgeleid zijn. Hij kreeg niet eens de kans om wat te miauwen. Een onopvallend teken, dacht Stonepaw. Hij dacht na. Wat zou hij kunnen bedenken? 'Misschien, uhmm..' begon Stonepaw, maar had geen flauw idee wat hij ging zeggen. 'Kunnen we dit doen?' hij maakte een gebaar met zijn staart, en wees naar een boom. Als de boom bijvoorbeeld een hond was, kon hij zo onopvallend mogelijk wijzen naar het gevaar. Hij hield zijn staart laag zodat als er een hond was, de staart niet zichtbaar en achter de bosjes was, waar hopelijk Hiddendance het wel kon zien. Stonepaw bedacht zich dat zijn mentor hem weer eens zou tegenspreken, dus daar wachtte hij maar op.}

OOC; De gele lettertype doet het niet meer :c sorry voor de vage kleur, ik zal het ff proberen te fixen

_{Hiddendance keek geboeid naar zijn Apprentice wanneer deze een gebaar probeerde te bedenken: 'Misschien, uhmm..', begon hij. Veel meer kwam er niet uit zijn kleine mondje, dus geduldig wachtte de kater af. ''Geduldig zijn, dat zal ik bij dit katje nog wel moeten leren'', dacht hij onopvallend, maar met zijn gedachtestem lichtelijk spottend. 'kunnen we dit doen', vervolgde Stonepaw. De warrior probeerde de beweging in zijn lichaam zo goed mogelijk te ontdekken, maar veel viel hem niet op. Na een paar seconden gewacht te hebben, zag hij dat zijn staart een beweging maakte naar een boom die zich naast hem begaf. "Hmm...", zei de kater bedenkelijk. "Daar zit wel iets in! Het is al een zeer goed begin, Stonepaw!", antwoordde hij om het katje wat aan te moedigen. Hij wachtte even, zodat de grijze kater even van zijn trots zou kunnen genieten, maar vervolgde dan zijn zin: "Maar denk eens goed na, kleine man, als we naast elkaar lopen..", Hiddendance ging in een soepele beweging naast zijn leerling staan en deed teken dat hij moest opstaan. "dan kijk je toch naar voren, toch? Kan het jou dan opvallen dat ik met mijn staart zou bewegen?", zei de grote kater die hoog boven de kat uittorende. Hij maakte dezelfde beweging met zijn staart als die dat Stone had gemaakt, zodat hij degene was die zou moeten nadenken, en een geschikte oplossing zou moeten vinden. Vriendelijk keek hij in de geel-kleurige ogen van Stonepaw, waar hij nu naast stond, wachtend op een oplossing.

OOC; Ik hoop dat je iets kunt vinden x'D Maar Hiddendance wilt echt wel dat zijn leerling leert uit wat hij zelf doet, en uit de fouten die hij zelf zou maken. Hij zou daar zo nu en dan wel eens kwaad over kunnen worden, maar dat zal je allemaal nog wel merken tussen het RPG'en door c;}

[justify]

_{''Hmmm...'' murmelde Hiddendance, Stonepaw wachtte af tot hij iets er van zou zeggen. Gelukkig voor Stonepaw, miauwde zijn mentor dat het iets goeds was. 'Daar zit wel iets in! Het is al een zeer goed begin, Stonepaw!' Stonepaw's oren gingen naar voren toen hij dat hoorde, en zijn kleine gele oogjes ook. Hij miauwde niks, liet bijna niks merken, maar voelde zich wel trots van binnen. Misschien werd hij ooit wel een goede warrior met deze bewegingen. Misschien verzon hij wel zijn eigen techniek die de clan kon gebruiken met jagen en vechten, misschien wou Brokenstar hem wel Stonestar maken en zelf weer bij de warriors gaan! Stonepaw's fantasie ging ver, maar helaas voor de kater miauwde zijn mentor weer iets anders, maar goed: alsof Stonepaw geloofde dat Brokenstar hém leider zou maken door een of andere simpele beweging. 'Maar denk eens goed na, kleine man, als we naast elkaar lopen..'' Zijn mentor ging met een soepele beweging naast de grijze apprentice staan en deed een teken dat hij moest opstaan, waardoor Stonepaw maar gehoorzaamde. 'Dan kijk je naar voren, toch? Kan het jou dan opvallen dat ik met mijn staart zou bewegen?'' het liefst wou Stonepaw nu miauwden dat dat kon, en Hiddendance met zijn staart aan zou tikken, maar dan zou Hiddendance vast weer zoiets zeggen. Stonepaw dacht er over na, wat moest hij anders? Recht voor de neus van Hiddendance springen en rare bewegingen maken? Een tijdje bleef het stil omdat Stonepaw diep in de gedachten was om een oplossing te zoeken. Het was best moeilijk die te vinden. 'Uhm,' begon hij, omdat hij iets in gedachte had maar er nog veel over twijfelde. 'Dan kunnen we uhm.. Misschien..' Stonepaw besloot terwijl hij dit twijfeldend miauwde, dat het te veel opviel. 'Dat is lastig ja..' miauwde hij maar. Maar hij wou niet op geven en zijn mentor het laten doen. Hij zou een warrior worden, die nooit zou opgeven, die de clan zou beschermen, jagen voor de clan, en vechten met zijn leven. 'Maar,' miauwde hij voor Hiddendance kon antwoorden, dit keer met meer zelfvertrouwen en vastberaden om niks op te geven. 'Misschien dit?' Hij 'vroeg,' het niet echt, hij probeerde zo zelfverzekerd mogelijk te klinken zonder twijfel, maar toch liet hij zijn mentor het goed of fout keuren. Stonepaw ging twee staartlengte's naar achter, om het voor te doen. 'Stel we lopen zo, en een van ons loopt voor, en ik zie een vos of zo achter een boom, misschien kunnen we dan..' legde hij uit, en sprintte zo zacht mogelijk een stukje naar voren, zodat Hiddendance vanuit zijn ooghoek Stonepaw kon zien. Soepel maakte Stonepaw een klauwachtige beweging met zijn poot, met zijn nagels in natuurlijk. 'Maar dan moet er wel één van ons voorop lopen,' miauwde hij, maar besefde dat als Hiddendance voorop liep, en hij zou de vos zien, hem moeilijk kon waarschuwen. Weer voordat de mentor de kans kreeg om zijn fout te vertellen, begon Stonepaw weer. 'En als jij de vos ziet, dat jij dan stopt en dat staart gebaar maakt. Dat kan ik dan zien, omdat jij voor me loopt.' Stonepaw klonk zelfverzekerd, en nu gaf hij de kans zijn mentor te laten antwoorden.}

[table align="center" bgcolor="black" border="1px dotted black"]

OOC; Yay <3 I fixed it mahself <3 *heeft geneens verstand van kaders*
I feel awesome now.

_{Geboeid keek Hiddendance naar zijn leerling, die een bedenkelijk gezicht op zette. 'Dit is al een goed begin; hij doet wel zijn best maar er moet gewerkt worden aan zijn zelfvertrouwen', dacht hij. Na een korte stilte begon de grijze Apprentice weer te praten. 'Uhm', begon hij, een tikkeltje onzeker. Steeds meer onzekerheid borrelde op in zijn stem, toen hij nog een paar zinnen uitsprak. Hij boekte wel al snel vordering, want kwam tot de vaststelling dat zijn idee niet zou werken. Even later begon hij een ander voorstel uit te beelden, en uit te leggen. 'Misschien dit?', vroeg hij op een aardige toon. Stonepaw ging een afstand van ongeveer twee staartlengtes naar achteren, klaar om zijn idee voor te doen. 'Stel we lopen zo, en een van ons loopt voor, en ik zie een vos of zo achter een boom, misschien kunnen we dan..', begon het katertje zijn uitleg, al wat zekerder van zichzelf dan daarvoor. Zachtjes sprintte hij een stukje naar voren, terwijl de grote Warrior aandachtig volgde. De jonge kat maakte een soepele beweging met zijn poot, maar hield zijn klauwen ingetrokken. 'Maar dan moet wel één van ons voorop lopen', sprak hij uit. De grote kater die boven zijn leerling uittorende gaf een kort instemmend knikje naar de grijze kat. Hiddendance wilde net wat gaan vragen, maar Stone was hem al voor: 'En als jij de vos ziet, dat jij dan stopt en dat staart gebaar maakt. Dat kan ik dan zien, omdat jij voor me loopt.' Hij klonk nu al veel zelfverzekerder, en dat beviel hem wel! Hij deed al erg zijn best, en was erg gemotiveerd. Zo te zien was het aanmoedigen wel nodig, maar de Apprentice zou zich ook wel wat moeten aanpassen aan hem. "Goed zo, Stonepaw! Je maakt echt al vordering. Maar als we zouden stoppen als er gevaar is, hebben we nog meer kans dat we worden aangevallen, en dat willen we wel vermijden. Als ik dus versnel zonder je te waarschuwen, dreigt er gevaar, en dan moet je me gewoon volgen. Maar dat uithalen met je poot is zeer goed gevonden! Zoiets zou ik zelf nooit bedacht hebben! Als jij dus gevaar ziet, haal dan uit en kom naast me lopen om te laten zien waar het gevaar zich bevind. Ik denk dat je nu wel klaar bent om te vertrekken, vind je ook niet? Je doet wel erg je best, maar probeer vanaf het begin zo zelfzeker te zijn! Je moet niet twijfelen aan jezelf, want wat ik tot nu toe heb gezien, is dat je nog veel meer in je mars hebt! Dat zag ik al van toen je een kittie was!" zei hij als peptalk. Hiddendance keek in de richting van de richting waar ze op zouden gaan.}

[justify]

_{"Goed zo, Stonepaw! Je maakt echt al vordering. Maar als we zouden stoppen als er gevaar is, hebben we nog meer kans dat we worden aangevallen, en dat willen we wel vermijden. Als ik dus versnel zonder je te waarschuwen, dreigt er gevaar, en dan moet je me gewoon volgen. Maar dat uithalen met je poot is zeer goed gevonden! Zoiets zou ik zelf nooit bedacht hebben! Als jij dus gevaar ziet, haal dan uit en kom naast me lopen om te laten zien waar het gevaar zich bevind. Ik denk dat je nu wel klaar bent om te vertrekken, vind je ook niet? Je doet wel erg je best, maar probeer vanaf het begin zo zelfzeker te zijn! Je moet niet twijfelen aan jezelf, want wat ik tot nu toe heb gezien, is dat je nog veel meer in je mars hebt! Dat zag ik al van toen je een kittie was!" Antwoordde zijn mentor daar op. Stonepaw had duizend gedachten, maar knikte alleen simpel en zo zelfverzekerd mogelijk. Hiddendance keek naar een richting dieper het ShadowClan bos in. ''Oké. waar gaan we het eerst heen?'' vroeg hij. Hij deed al een hele tijd zijn best om zelfverzekerd te klinken, wat hem aardig lukte. Hiddendance miauwde nog niks, dus Stonepaw volgde zijn blik naar het bos. Het was donker, met veel sparrenbomen, en schaduw. In de verte zag de grijze kater ook een moeras. Als kitten snapte hij nooit hoe ShadowClan warriors daar in konden lopen, maar nu wist hij het. Hij is ook al veel gewend aan het donker, het is niet echt lastig om te zien. Donker grijze wolken zweefden boven het kamp en het territoria, de zon was niet meer te zien. Stonepaw hoopte dat het niet zou gaan regenen. Dan zou zijn training minder leuk zijn. In de verte zag hij iets bewegen op een boom. Een zwarte kraai landde net op een dunne tak, en wat gekleurde bladval bladeren dwarrelden naar de grond daar door. Stonepaw hoopte dat ze gingen jagen. Dan kon hij laten zien dat hij één van de beste apprentice van heel ShadowClan was! En vooral in jagen. Misschien ook klimmen. Maar Hiddendance had ook gezegt dat ze alleen maar een rondje territorium ontdekken gingen. Stonepaw had veel liever jagen gewild. Hij was af en toe heel stiekem zonder te vragen het kamp uit geglipt in zijn apprentice tijd. Ook in zijn kitten maar toen werd hij in een keer al betrapt, en deed het nooit meer. Ver het bos in was hij niet gekomen, maar wel een stukje buiten het kamp. Vooral de plek zonder het moerassachtige water. Hij is daar één keer ingevallen en moest toen in kletsnat water springen, en wachten tot het opdroogde, omdat als de katten in de clan het water hadden gezien, ze zouden weten dat Stone het kamp uit was geglipt. Hij vond het ook moeilijk lopen, maar ook weer niet zo erg als hij als kitten had verwacht. Stonepaw's herinneringen vervaagde omdat hij iets hoorde. De kraai was weggevlogen en zijn vleugels gaven lawaai. De tak was ook te dun en van de boom af gevallen. Stonepaw keek naar zijn mentor, die nog steeds geen antwoord had gegeven. De jonge apprentice wou zo geduldig mogelijk zijn, maar het lukte Stonepaw echt niet om zo lang op de grijze oudere warrior's antwoord te wachtten. Na een tijdje vroeg hij ''Nou? Waar gaan we heen?'' Hij deed zijn best om als een enhausiaste kitten te klinken, zodat hij geen zin in preken had. Gelukkig begon Hiddendance al te spreken.}

[table align="center" bgcolor="black" border="1px dotted black"]

_{Ongeduldig maar zelfzeker vroeg Stonepaw aan z'n mentor waar ze eerst heen zouden gaan. Maar dat had hij aan het begin van de training toch al gezegd?! Daarbij keek hij ook al naar de richting waarop ze zouden gaan, maar de leerling keek in de omgekeerde richting, en naar de kant van de Marsh Lands. 'Oké. waar gaan we het eerst heen?', vroeg hij. "Dat heb ik toch al gezegd, toen je hier nog maar net aankwam. We gaan eerst naar Little Creek, en volgen zo de rest van de gebieden. Je moet wel opletten hé jongen!", zei hij. Hij was een beetje geïrriteerd, maar hij liet daar zo weinig mogelijk van weten. Verward bleef Stone maar naar die bomen staren, waar ze helemaal niet heen zouden gaan, en na een tijdje stilte, kwam er weer geluid uit het grijze mondje van de Apprentice. 'Nou? Waar gaan we heen?', vroeg 'ie een tweede keer. Nu kon je de irritatie al ruiken, maar in z'n stem was deze nog duidelijker: "Opletten nu! Aan het begin van de training zei ik al, We gaan eerst naar Little Creek, en de rest van de route leg ik onderweg wel uit. Daarnet antwoordde ik ook op je vraag; We gaan eerst naar Little Creek. Ik kijk in de richting van Little Creek, maar jij zit voor je uit te staren naar Marshlands?! Als je niet oplet tijdens de verkenning, zal je het niet lang overleven hoor!", zei hij een beetje streng, maar nog lang niet het strengste dat hij ooit geweest was. Met een oprechte blik keek Hiddendance naar de muisgrijze kater. "Kom op, we moeten vertrekken, anders zitten we morgen vroeg nog niet bij de rivier. Bovendien begin ik een droge keel te krijgen van dat gebrul, dus we zullen het tempo wat opdrijven!", vervolgde hij toen hij wat gekalmeerd was. Hij draaide zich weer naar de richting waar ze uit moesten en hief zijn rechter voorpoot al op, volledig klaar om te vertrekken! "Eurch, waarom moest ik toch zo nodig een kater apprentice? Met een mooi en slank poesje had ik misschien nog wat plezier gehad...", dacht hij ironisch, maar onopvallend. Een grote, grijze wolk verdreef de felle zon en leek elk moment te kunnen uitbarsten, waardoor hij de hele open plaats en het camp zou kunnen overspoelen. Het grote pak damp leek voor een kort momentje op dezelfde plaats te blijven hangen, maar al snel blies de woeste wind hem verder. Een bruin blaadje dwarrelde van de boom af waar ze onder stonden, en landde op het vochtige neusje van de forse kater, die nog steeds op reactie wachtte van zijn leerling.

OOC; Sorry, maar deze kon ik niet voorbij laten gaan, hij moest gewoon even uitbarsten, en ikzelf eigenlijk ook... c;}

"Opletten nu! Aan het begin van de training zei ik al, We gaan eerst naar Little Creek, en de rest van de route leg ik onderweg wel uit. Daarnet antwoordde ik ook op je vraag; We gaan eerst naar Little Creek. Ik kijk in de richting van Little Creek, maar jij zit voor je uit te staren naar Marshlands?! Als je niet oplet tijdens de verkenning, zal je het niet lang overleven hoor!" Hiddendance brulde streng naar de grijze kater. Vond hij het niet leuk om een apprentice te trainen? Dacht Stone. 'Oké, oké. miauwde Stone. 'Kom op dan, of wil je hier de hele tijd blijven staan?! miauwde de apprentice enhausiast, maar ook een beetje boos. Als zijn mentor dacht dat hij even de baas kon zijn over Stonepaw, had hij het mooi mis. Hij begon te lopen richting Little Creek, hij snapte wel dat zijn mentor hem wel zal volgen of in halen. Het liefst wou hij een stukje rennen, zijn snelheid laten zien en zo. Maar misschien kon Hiddendance hem dan niet bijhouden of gaan preken, wat als ze gevaar zagen en zo. Stonepaw hoopte dat zijn mentor er zelf over begon, anders zou Stonepaw het nog wel voorstellen. Als Hiddendance dacht dat hij eventjes een apprentice de baas kon zijn en trainen, wist hij nog niet hoe deze grijze kat was!

Stonepaw** || Trainingstopic || Exploring Fml0sh

OOC; Hiddendance's karakter is leuk xd een mooi slank poesje als apprentice dat zou stone ook leuker vinden :3

_{Stonepaw leek er niet al te tevreden mee dat z'n mentor geïrriteerd raakte, maar hij kreeg het zelf wel van hem over! Ze zouden nog veel van elkaar kunnen gaan leren! Hij verzette zijn poot wanneer de Apprentice een antwoord gaf: 'Oké, oké. Kom op dan, of wil je hier de hele tijd blijven staan?!' De grijze kater leek een beetje boos, en snelde vervolgens weg. Hiddendance vond het best geestig dat de kleine leerling dacht dat 'ie sneller zou kunnen zijn dan hij, een grote en gespierde warrior, smal gebouwd en met lange poten, hij maakte geen schijn van kans! Hidden hief zijn voorste poot op en verplaatste die wat naar voren, waarna zijn diagonale achterpoot volgde, hierna kwam zijn andere achterpoot en als laatste schoof de andere voorpoot nog wat op. Dit patroon vervolgde hij een aantal keer, op een rustig tempo. Hij had Stone met gemak ingehaald en gaf hem een knikje wanneer hij hem bij was. "Oké, volg mij maar, en als je niet meer kunt volgen dan laat je het even weten hé!", sprak hij, deze keer echt met de bedoeling om hem te helpen. De grote kater liep en beetje verder voorop en versnelde zijn pas. Ze trippelde wat tussen de bomen door en hier en daar brachten ze zoveel wind mee dat de bladeren van de bomen vielen. Een briesje wind blies door zijn korte haartjes en zijn poten maakten een soepele, plooiende beweging. Hiddendance's maag begon een beetje te grommen, en hij besloot opzoek te gaan naar een prooi, zodat hij Stonepaw meteen een voorproefje kon geven. "Ik begin honger te krijgen, dus ik zal gaan jagen zodat jij meteen ook wat binnen hebt, je zult wel wat energie kunnen gebruiken! Wil je dat ik wacht tot bij de Little Creek, of moet ik hier al wat leven ontnemen?", vroeg hij. Waauw, lekker subtiel, wat leven ontnemen, dacht hij in zichzelf en hij giechelde een beetje luidop.}

Hiddendance haalde Stonepaw al snel in. ''Oke, volg mij maar, en als je niet meer kunt volgen dan laat je het even weten hé!'' miauwde hij. Stonepaw begreep dat hij het miauwde om Stonepaw te helpen, maar de grijze kater kon vast nog veel verder dan zo'n oude warrior! Hij versnelde en rende zo een tijdje door, net toen hij hem bijna inhaalde begon Hiddendance te spreken. ''Ik begin honger te krijgen, dus ik zal gaan jagen zodat jij meteen ook wat binnen hebt, je zult wel wat energie kunnen gebruiken! Wil je dat ik wacht tot bij de Little Creek, of moet ik hier al wat leven ontnemen?'' vroeg Hidden. Leven ontnemen, dat klonk echt raar, maar het was normaal voor katten, dacht Stonepaw snel en gaf antwoord. 'Ik heb ook wel honger, maar heeft het prooi hier ons niet allang geroken? En wanneer ga je mij leren jagen? Ik ben geen kitten meer hoor, ik ben een echte kat die kan jagen!' Stonepaw merkte dat hij klonk als een kitten van drie manen door die laatste zin. 'Bij Little Creek kunnen we vissen. De vissen kunnen ons ook niet ruiken zoals het prooi hier wel kan.'' De grijze apprentice probeerde zo wijs mogelijk te klinken, ook al wist hij dat hij nog steeds veel te leren had.

OOC; sorry dat het zolang duurde, k was zo druk met mijn RL.

_{De kleine Apprentice leek te denken dat hij sneller kon zijn dan Hiddendance, maar dan had 'ie écht verkeerd gedacht. Als je een oude en stijve hak bent dan kom je niet zo snel bij de dames hoor! 'Ik heb ook wel honger, maar heeft het prooi hier ons niet allang geroken? En wanneer ga je mij leren jagen? Ik ben geen kitten meer hoor, ik ben een echte kat die kan jagen!', sprak Stonepaw, net als een kleine kit met grote dromen, die dacht dat alles in een vingerknip zou lukken. Hij grinnikte en stopte in een fractie van een seconde. Zijn grote, oranje ogen volgde de grijze vacht van het katertje. Zou hij het door hebben dat Hidden gestopt was? 'Bij Little Creek kunnen we vissen. De vissen kunnen ons ook niet ruiken zoals het prooi hier wel kan.', vervolgde hij. Hiddendance moest zijn lach nu sterk inhouden, zodat Stonepaw, die naast hem had gelopen, niets zou merken. De kater wachtte nog een paar passen van de leerling af voordat hij antwoord gaf. Hij barstte in een vreselijk luide lach uit en gierde: "Ja, natuurlijk, Mister Kit. En je kunt nu al perfect jagen, en binnen een moon wordt je warrior, en daarna benoemt Shrewstar je tot de nieuwe deputy. Stonestar, ja, in je dromen!", bespotte de grote kater, Stone. "De windrichting zit heel goed mee, dus de dieren kunnen ons nog niet geroken hebben. Maar als jij liever wilt dat ik ga vissen, ook goed...", zei hij om duidelijk te maken dat de Apprentice niet zelf mocht jagen. "We beginnen nu met het verkennen, volgende training gaan we over op sluipen, daarna gaan we over naar het jagen zelf. Je moet goed voorbereid zijn voor al deze dingen, aangezien het bos vele onbekende gevaren schuil houd", verklaarde Hiddendance zodat de koppige grijze kater niet weer in protest zou gaan.} Stonepaw** || Trainingstopic || Exploring 2ezpje1

Stonepaw** || Trainingstopic || Exploring 2ezpje1

Hiddendance's antwoord maakte Stonepaw kwaad. "Ja, natuurlijk, Mister Kit. En je kunt nu al perfect jagen, en binnen een moon wordt je warrior, en daarna benoemt Shrewstar je tot de nieuwe deputy. Stonestar, ja, in je dromen!" miauwde zijn mentor. Hoe durft hij?! dacht Stonepaw. Hij liet zich niet bespotten, en miauwde zelfverzekerd: 'Ik kan meer dan je denkt Mister Perfecte Warrior! Denk je echt dat ik al die tijd toen ik wachtte op een mentor, maar in het kamp zat met kittens te spelen en de Elders te verzorgen?! Natuurlijk niet, dat zou niemand doen! Zeker niet een echte ShadowClankat! Misschien een brave WindClan kitten wel. Dus mijn mentor is een WindClankat Stonepaw wist dat hij klonk als een kitten, maar wie wil er nou een wijze oude kater spelen? Als Hidden dacht dat hij Stone kon bespotten, kende hij de echte Stonepaw nog niet. De staart van de grijze kleine apprentice sloeg wild heen en weer. "De windrichting zit heel goed mee, dus de dieren kunnen ons nog niet geroken hebben. Maar als jij liever wilt dat ik ga vissen, ook goed..." miauwde zijn mentor, ookal had Stonepaw meer van die beledigingen verwacht. "We beginnen nu met het verkennen, volgende training gaan we over op sluipen, daarna gaan we over naar het jagen zelf. Je moet goed voorbereid zijn voor al deze dingen, aangezien het bos vele onbekende gevaren schuil houd" Hiddendance leek het waarschuwing te zeggen, maar Stonepaw dacht alleen maar dat Hidden dacht dat Stonepaw nog niet zijn apprentice naam had gekregen. In Hiddendance's ogen, Dacht Stonepaw ben ik nog steeds Stonekit, een eigenwijze kitten die niks kan! 'Kom op dan!' De apprentice sprak zo snel, dat hij geen kans geef aan Hiddendance om ook maar een woord te miauwen. Hij rende naar voren, en in de verte zag hij een meer. Zijn vier poten gingen razendsnel op de grond en in de lucht. De bladeren aan de bomen die vielen naar beneden en waaiden in de wind. Stonepaw remde twee vossenlengte's voor het meer af, zodat hij er niet in viel, en de vissen niet wegjaagde met lawaai. Nu maar hopen dat Mr.Perfecte Warrior dacht Stonepaw Niet naar me toe komt om te zeuren, maar om te vissen.

_{De kleine, grijze Stonepaw begon nu toch een tikkeltje brutaal te worden, net iets té brutaal naar Hidden's mening. Hij besloot deze brutaliteit gewoon te negeren en vriendelijk te blijven, gewoon om uit te testen welke aanpak het beste werkte bij deze brommer. En hij was helemaal geen Mister Perfect Warrior? Nu ja, bij de dames misschien wel, maar dat dan zonder het 'Warrior' gedeelte... Hiddendance grinnikte zonder een verklaring te geven aan Stone, die trouwens al naar een meer voorop liep. De grote kater duwde zich af op zijn sterke en lange achterpoten en zijn snuit sneed door de wind, gevolgd door de rest van zijn gespierde lichaam. De wind die de twee katers met zich meebrachten liet de bladeren van de bomen vallen. De warrior besloot wat sneller te gaan om een demonstratie te geven van een sliding stop, aan het begin van het meer. Hij zette zijn volle gewicht op z'n achterhand waardoor deze naar voren schoof. Hij ging erg hard naar achteren leunen met zijn borst en maakte met zijn poten een zijwaartse, glijdende beweging. Hij vloog dus opzij, naar het meer, maar stopte op minder dan een vossenlengte aan de oever. "En zo doe je dus een sliding stop!", zei hij trots. Maar voordat Stonepaw iets kon zeggen, had Hiddendance zijn zin al vervolgd: "Onthoud deze truc goed voor later! Dat helpt je scoren bij de dames", de kater knipoogde even. Hij zei dit alles op een zeer vriendelijke manier, in de hoop dat de kleine Apprentice er niet te veel op aan te merken had. En ze zouden natuurlijk aan de overkant van het meer gaan vissen, want hier kwamen veel te veel katten langs. De vis wat hier toch al weg gedreven. Hidden gaf het grijze katertje eerst wat rust, want het grote meer was wel een eindje wandelen, zeker als je er zo'n grote boog rond moest maken.}

Stonepaw was eindelijk blij dat Hiddendance eens stil was en ophield met ruzien. Toen de twee bij het meer waren, besloot Hiddendance iets voor te doen aan de grijze kater. Stonepaw hoopte alleen maar dat hij daardoor een goede warrior kon worden. Een trucje om te jagen of zo. Hiddendance verplaatste zijn gewicht naar zijn achterpoot, die naar voren schoot. Hij maakte een soort zijwaardse glijdende beweging, waardoor hij zijwaards naar het meer kwam, en stopte op een vossenlengte van het meer. 'En zo doe je dus een Sliding stop!' miauwde hij. Stonepaw had duizend vragen, maar voor hij een woord kon zeggen miauwde zijn mentor alweer: ''Onthoud deze truc goed voor later! Dat helpt je scoren bij de dames.'' Stonepaw keek ongeintresseerd, en wou allemaal dingen zeggen als: En hoe helpt dat bij het jagen of vechten? of Hoe wil je mij nou een warrior maken? Ik wil leren jagen of zo! maar bedacht zich en hield zijn mond. Hij kon deze trucjes misschien ooit laten zien aan Maskpaw, de liefste apprentice die hij had ontmoet. Hij probeerde hetzelfde te doen als Hiddendance. De apprentice zette zijn gewicht op zijn achterpoten, en richtte zijn gele ogen op het meer. Hij probeerde de dingen van Hiddendance te onthouden.. Hij leunde naar achteren en schoot naar voren zonder een zijwaardse beweging te maken en stopte net op tijd vóór het randje van de oever. Als hij verder was gegaan zou hij erin gevallen zijn. Snel voor hij zijn evenwicht verloor ging hij naast Hiddendance staan, op vossenlengte van het meer.

_{Stonepaw besloot Hiddendance's truc ook eens te proberen. Hij liep naar het meer, verlegde zijn zwaartepunt en zette zijn gewicht op zijn achterpoten. Met heel wat kracht duwde hij zijn achterpoten naar voren, en gleed hij over het droge zand. Hidden schoot naar voren wanneer Stone bijna het meer in gleed. Hij nam de Apprentice vast bij zijn nekvel, en zette hem naast zich. "Euh.. Het spijt me, Stonepaw... Ik denk dat ik gewoon bang was dat je in het meer zou schuiven...", miauwde de kater verlegen. Hij richtte zijn oranje-bruine ogen op zijn poten. "Je leert wel snel, moet ik zeggen. Misschien moeten we eens wat verder gaan in het trainen, dan enkel verkennen...", mauwde hij, onder de indruk van zijn Apprentice. Hij knikte terwijl hij deze woorden uitsprak. Hiddendance ging zitten en zwiepte met zijn staart, nadenkend over wat hij hem nog allemaal zou gaan kunnen leren. Misschien kan ik hem leren jagen op een konijn of een muis; Die zijn niet zó moeilijk... Of ik kan hem nog zo'n trucje leren... Of ik kan hem leren zwemmen, maar daar is het water misschien nog wat te koud voor... Met zijn oranje kijkers keek hij naar het grijze katertje. "Wat zou jij vandaag nog graag bijleren?", vroeg hij.

OOC; Sorry voor de late reactie x$}

Stonepaw begon zijn evenwicht te verliezen. De grijze kater voelde sterke tanden in zijn nekvel, en zag hoe hij werd neergezet door zijn mentor Hiddendance. ''Euh..Het spijt me, Stonepaw.. Ik denk dat ik gewoon bang was dat je in het meer zou schuiven..'' miauwde Hiddendance. Logisch, ik stond op het randje. dacht Stonepaw sarcastisch als antwoord. Maar hij miauwde niks. ''Je leert wel snel, moet ik zeggen. Misschien moeten we eens wat verder gaan in het trainen, dan enkel verkennen...'' Stonepaw keek met zijn gele ogen naar de oranje van zijn mentor. ''Echt?'' miauwde Stonepaw enhausiast. Hij had al dagen, nee manen, in de nursery gezeten als kitten, en nu mocht hij eindelijk eens wat intressants leren. ''Wat zou jij vandaag nog graag bijleren?'' vroeg Hiddendance. Stonepaw wachtte geen seconde met antwoorden. ''Jagen, of vissen! Of misschien ook vechten!'' miauwde Stonepaw.

OOC: I'm back! (Maar mijn sheet is kapoet :c) dus kan weer posten met Stone Smile

Onderwerp: Re: Stonepaw** || Trainingstopic || Exploring