{ TIMBERPAW } Just one little lake beside me.

"Ik zie wel, de dag is nog niet over." miauwde de kater, vlak nadat de poes verteld had dat ze nog moest jagen. "Ja, ja dat is zo," miauwde ze, haar ogen glinsterde in de zon. De ogen van de poes richtte zich naar de kater, die zijn pootje schoon likte. "Misschien kunnen we verstoppertje spelen?" miauwde de kater en de poes dacht even na, maar knikte algauw. "Dat," een zacht kuchje verliet haar bek en ze haalde haar natte neus op. "Dat lijkt me wel leuk ja!" miauwde ze zachtjes, al klonk het wel opgewekt. Ze glimlachte lief en ze duwde haar poot op zijn hoofd. "Jij mag tellen," miauwde ze grinnikend en ze sloeg met haar staart. Haar ogen keken hem kalm, maar vriendelijk aan en opnieuw kwam er een lichte kuch uit haar bek.

"Dat," was niet leuk? Was te kinderachtig? Die gedachten stroomden door zijn kop en voor de zekerheid liet hij zijn oren wat hangen. "Dat lijkt me wel leuk ja!" Een pootje werd op zijn kop gedrukt. "Jij mag tellen," Hij draaide wat met zijn oren toen hij een kuchje hoorde, maar liet het maar voor wat het was. "Eén.." Hij legde zijn voorpoten op zijn snuit, maar keek even stiekem of ze al weg was. "Twee.. drie.." Zo ging het even verder, maar op het eind ging zijn tellen toch wel wat sneller. ".. negen--twintig!"