{Shrewstar} Checking up

Ondanks dat de rookkleurige kater zijn medicijnkat taken had neergelegd en weer terug was gegaan naar de warrior routine, kon hij het zo nu en dan niet laten om te checken of alles wel goed ging met patienten die nog onder zijn hoede in de medicine cat den waren geweest. En een bezoekje aan Shrewstar was nooit een straf voor hem. Toch, ondanks dat hij haar wel zag zitten, deed hij er niks mee, hoe vervelend hij dat ook vond. Wie zou immers gaan stoken in een goed huwelijk? Hij niet in ieder geval. Dus voor nu negeerde hij de aantrekkingskracht. Wie weet zou hij ooit wel een poes vinden die hem ook zag zitten. Ooit. Terug naar Snowflurry ging hij in ieder geval niet. Die had hem immers meteen laten vallen op het moment dat hij medicine cat werd. Hij duwde zichzelf de nursery in en ging naast Shrewstar's nest zitten. "Hoe is Lightningkit's poot?" Bromde hij rustig, direct terzake komende zoals altijd.

Hongerig zette ze haar tanden in het vlees van de muis die een Apprentice haar had gebracht, maar hoorde al snel een bekende stem. Met een halfvolle mond keek ze op en zag Smokebreath de Nursery inkomen. "Hoe is Lightningkit's poot?" Ze keek wat verbaasd op. En dat kwam hij vragen? "Die vraag beantwoord ik natuurlijk alleen bij Littlestream." Glimlachte ze met een dikke knipoog en ging rechtop zitten. De kittens waren aan het spelen, nu Tallkit en Lightningkit weer de Nursery uit mochten, was haar nest steeds vaker leeg.

Smokebreath knipperde wat verbaasd om haar reactie: "Die vraag beantwoord ik natuurlijk alleen bij Littlestream." En raakte nog verwarder door de knipoog. Maar hij herpakte zichzelf alweer snel. Hij kuchte eventjes om zichzelf weer wat te herpakken en sprak daarna. "Een beetje interesse tonen kwam nooit aan." Miauwde de kater, op z'n gebruikelijke brommerige toon, terwijl hij z'n neus lichtjes optrok. Hij trok zich die opmerking en de knipoog meer aan dan dat hij zou willen.

"Een beetje interesse tonen kwam nooit aan." Ze hief haar wenkbrauwen op bij de nog steeds brommende toon en bleef de kater aankijken. "Volgens mij toont meneer wel meer interesse in andere katten, toch?" Grijnsde ze. "Maar Lightningkit kan nog lopen ja, dus zijn pootje hoeft er iet af. Maar hoe gaat het met jou?"

Smokebreath grijnsde breed toen Shrewstar begon te spreken. "Volgens mij toont meneer wel meer interesse in andere katten, toch?" Grijnsde de clanleader. "Maar Lightningkit kan nog lopen ja, dus zijn pootje hoeft er iet af. Maar hoe gaat het met jou?" Smokebreath trok een licht onschuldige kop. "Tja... Ik hoef me nu niet meer in te houden rond de poezen," Merkte hij terloops op. "Maar goed, dus geen infectie aan z'n poot?"

"Tja... Ik hoef me nu niet meer in te houden rond de poezen," Zogenaamd beledigd snoof ze en keek langs de kater heen. "Waar is dan de reactie op mij? Hm?" Merkte ze over-beledigd op. "Maar goed, dus geen infectie aan z'n poot?" Ze keek de kater weer aan. "Ik hoorde geen antwoord op mijn tweede vraag, meneer Smoke." Oh ja, de koppigheid was er nog steeds.

Smokebreath fronste diep, erg diep, toen Shrewstar haar woorden uitsprak. Hij was verbijsterd, ze vroeg er gewoon om! "Jij bent off-limits," Bromde hij, net iets bitterder dan zou moeten, maar dat zei niks bij Smokebreath. Die bromde immers nagenoeg altijd. "En met mij gaat het prima." Bromde de kater vervolgens, zijn schouders ophalende.

OOC: Hoeveel bedenktijd ik mezelf ook gun, ik kom toch niet op iets slims x'D

"Jij bent off-limits," Een gespeelde teleurgestelde blik verscheen in haar ogen. Want ze had natuurlijk zo graag gewild dat de brommende kater een beetje met haar geflirt had. Ja, ja. "En met mij gaat het prima." Ze keek weer op, iets herstellende van haar blik. "En.. heb je al iets voor de Clan gevangen, of wordt je alleen maar afgeleid door kruiden?"

De rookkleurige kater voelde zich niet prettig in de nursery. Het was te klein en te benauwd voor iemand van zo'n massieve bouw als hij had. Toch bleef hij zitten, voor nu dan, maar zijn bezoek zal niet van veel langere duur zijn, daar was hij zeker van. Als hij met de clanleader moest spreken, kon dat ook wel buiten dit benauwde hol. Maar toch, haar teleurgestelde blik bracht lichte verwarring in zijn hart, maar bovenal, verlangen. De kater hield zichzelf echter in toom, maar goed, hij bleef een man die het vrouwelijk schoon wel kon waarderen. Shrewstar's volgende opmerking maakte dat hij fronste. Stond ze er nou op om hem te kleineren? Voor nu liet hij het over zich heen gaan. "Het is niet makkelijk," Bromde de kater, "Er heerst prooischaarste en het is een tijd geleden dat ik mezelf in de jachthouding heb laten zakken." Hij kon het niet goed hebben dat de clanleader misschien dacht dat hij de kantjes ervan af liep.

"Het is niet makkelijk," Hm, maar dat had waarschijnlijk iedere Medicine cat die zo plotseling zo'n beslissing maakte, toch? "Er heerst prooischaarste en het is een tijd geleden dat ik mezelf in de jachthouding heb laten zakken." Ze glimlachte zachtjes en rekte zich lui uit. "Het komt vast wel goed, toch? Binnen een paar Moons vang je misschien wel drie eekhoorns op een dag. Maar heb je nog WindClan geur vernomen op ons gebied?" Haar stem werd even wat serieuzer. Normaal had ze het liever zelf onderzocht, maar haar status liet dit niet echt toe.

De rookkleurige kater had zijn vacht lichtjes opgezet in zijn milde irritatie dat hij nog niet zoveel nuttigs had kunnen doen. Prooischaarste of niet, zijn aanvulling aan de prooistapel was matig en je kon aan hem zien dat hij hier ontevreden over was. "Het komt vast wel goed, toch? Binnen een paar Moons vang je misschien wel drie eekhoorns op een dag. Maar heb je nog WindClan geur vernomen op ons gebied?" Miauwde Shrewstar. "Bij de grens natuurlijk," Bromde de kater, "Er lag wel wat bloed, kattenbloed, maar niemand heeft iets gemeld, dus het zal wel iets rogue achtigs zijn. Bloed ruikt altijd naar bloed." Bromde de kater, zijn schouders ophalende. "Ik rook wel een vale Thunderclan geur op het gebied, maar ik denk dat we allemaal wel weten waar dat vandaan is gekomen." Verzuchtte hij, zijn schouders ophalende.

"Bij de grens natuurlijk," Ja, want het zou wel eens raar kunnen zijn als WindClan hun grens niet zou markeren. "Er lag wel wat bloed, kattenbloed, maar niemand heeft iets gemeld, dus het zal wel iets rogue achtigs zijn. Bloed ruikt altijd naar bloed." Ze draaide wat met haar oren. Dat hele gedoe met Nevermind, misschien? Ze had besloten het niet aan de Clan te vertellen, omdat er nog niet echt gevolgen van waren gekomen en misschien zou de kater het liever zelf willen doen? "Ik rook wel een vale Thunderclan geur op het gebied, maar ik denk dat we allemaal wel weten waar dat vandaan is gekomen." Oh ja.. de dief. "Gelukkig niets groots," Mompelde ze waarbij ze zich uitstrekte en lui gaapte. "Wil je de andere kittens nog even nakijken of was je eigenlijk gekomen voor een praatje?"