Spelen met vrienden, maar wie loert daar?

Moonpaw had, Lightpaw, Silverpaw en Thunderpaw uit genodigt om met haar te gaan spelen op bij het openveld tussen de bomen. Moonpaw renden het kamp uit en ging alvast naar de plek waar ze hadden afgesproken. Hopelijk waren de andere fit genoeg om te komen. Het hoefde voor haar geen ruw spel te worden, maar als de andere het rustig aan wilde doen zou Moonpaw het ook niet erg vinden. Ze wilde graag met ze samen zijn vooral na wat er gebeurd was bij de kleine stroom. Op een kleine rots ging Moonpaw zitten en keek rustig rond en wachten geduldig. Haar blik viel op een paar wolken aan de hemel die rustig voorbij schoven, iedere wolk zag er weer anders uit en soms moest ze glimlachen, want bij sommige wolken zag ze er iets in. Een paar geluiden deden haar weer naar beneden kijken en zag iemand naar haar toe komen.

Thunderpaw was door Moonpaw uitgenodigd om te komen spele, dus ging ze naar de plek waar ze hadden afgesproken, toen ze daar aankwam zag ze Moonpaw al zitten 'Hoi Moonpaw' Miauwde Thubnderpaw terwijl ze op Moonpaw af spong, ze gaf Moonpaw een vriendschappelijke lik over haar kopje en zei tegen Moonpaw 'komen de anderen ook?' Thunderpaw gign naast Moonpaw zitten maar bleef niet lang zitten want ze rook muis. Thunderpaw liet zich door haar poten zakken en sloop naar de muis toe, ze sprong en doodde de muis. Thunderpaw liet de muis tevreden aan Moonpaw zien.

Moonpaw zag al snel een van haar vrienden aankomen en hoorde het vrolijke gemiauw van Thunderpaw die op haar afsprong en haar een likje over haar koppie gaf. 'Ja de andere komen ook, tenminste als ze kunnen komen. Maar ik hoop van wel.' zei Moonpaw en grijnsde breed naar Thunderpaw die even naast haar bleef zitten, maar al snel sprong ze op en ving een veldmuis die ze later trots aan Moonpaw liet zien. 'Goed gevangen Thunderpaw, misschien kunnen we wat vangen voor de andere hier zijn dan kunnen we de vangst later mee nemen naar de voedselstapel voor de andere van de katten van de clan.' zei Moonpaw en ssprong ook op. 'Wie de meeste muizen vangt tot Lightpaw en Silverpaw hier zijn heeft gewonnen goed?' vroeg Moonpaw en liep van de rots weg waar ze net vanaf was gesprongen. Moonpaw wachten even op Thunderpaw tot deze klaar zou zijn daarna zouden ze allebij hun best doen met dit wedstrijdje.

)ik ben ook Thunderpaw, vergeten van account te wisselen)

Thunderpaw luisterde naar Moonpaw die voorstelde dat ze een wedstrijdje muizen vangen gingen doen, Thunderpaw antwoorde daarop natuurlijk vrolijk want dan leek het voor de clan niet of noietsnutten waren dus muawde ze luid 'Ja!!, Leuk ik heb er al een' vervolgens keek ze eens goed om zich heen naar meer muizen, ze had er als snel een op hetoog 'ik tel af, 3..2..1 Start!' Riep Thunderpaw een seconde nadat ze start zei sprong ze in de richting van de muis die ze had gezien maar doordat ze Start had geroepen was die weg en dus zocht Thunderpaw gouw een andere muis. Deze zach ze eerst niet zo gouw tot dat ze een heel zacht geritsel hoor, Thunderpaw sprong er op af. Thunderpaw bedacht terwijl ze sprong dat ze helemaal niet zeker was of het wel een muis was, haar vrees werd waarheid, Ze sprong boven op een egel! ´Au´ riep ze geschokken, wat ze wel leuk vond was dat haar nagels de egel doorboord hadden en dat die dus dood was, ze rolde zich op haar rug en bestuudeerde haar poten, die zaten vol stekels. ´Moonpaw, ik heb een egel gevangen én zere poten´ riep ze daarna naar Moonpaw.

( Is goed ik heb dat ook weleens gedaan op een ander forum. :p)

Thunderpaw zei wanneer de konden starten en ze rende naar een klein gat van wie Moonpaw zeker wit dat het een muizennest was en hengelde met haar poot naar de muizen die lagen te slapen. Het was een groot nest geweest en Moonpaw viste daar zeker drie door haar lange scherpe nagel muizen uit. Ze voelde ook nog wat baby muisjes, maar die waren te klein voor haar grote poten en ze legde de muizen op een kleine stapel bij de rots waar ze op had zitten wachten. Opeens hoorde Moonpaw een luide 'au' en ze keek om. Thunderpaw rolde op haar rug en riep dat ze een egel had gedood. 'Niet erg slim een egel te doden, nu heb je stekels in je poten zitten!' zei Moonpaw op stenge toon en liep naar Thunderpaw en hapte naar de stekels en trok er hard aan. 'lig stil Thunderpaw of ik breek die dingen nog af en dan ben je verder van huis.' zei Moonpaw nadat ze de eerste stekel uitspuwde en keek naar de poten van Thunderpaw.

' niet erg slim van je een egel te doden, nu heb je stekels in je poten zitten' Hoorde Thunderpaw Moonpaw zeggen ze antwoorde: 'Ja, weet ik'[ terwijl haar gezicht vertrok van de pijn omdat Moonpaw de stekels uit haar poten trok, het deed zo een pijn dat Thunderpaw weg draaide, ook hoorde ze dat Moonpaw nog iets zei, maar daar schonk Thunderpaw geen andacht deed omdat ze al meite moest doen om niet te gaan scheeuwen van de pijn 'krak' hoorde Thunderpaw op eens en ze besefte dat er een stekel afgebroken was! 'on nee!' riep ze daarom mar luidkeels tegen Moonpaw ' ik ben echt zo onhandig als wat!'. Thunderpaw keek naar haar poten en daarna naar moonpaw en ze wachtte op antwoord.

Tunderpaw trok weg en je kon een luide krak horen en Moonpaw gromde zacht van frustratie. Ze bekeek de poot wat beter waar de stekel afgebroken was en zag dat de stekel niet zo ver afgebroken was. 'je hebt geluk dat ik er nog net bij kan weet je dat?' zei Moonpaw half vragend en greep het stukje dat er nog in zat toen de stekel afgebroken was en trok het met een snelle beweging van haar kop en spuwde de stekel uit voor het hem nog in zou slikken, maar door dat te doen verdraaide ze haar kop en voelde Moonpaw een wit hete steek achter in haar kopje en probeerde die al schudden kwijt te raken, maar door dat te doen verergderde ze het alleen maar en ze viel duizelig tegen de grond. Even bleef Moonpaw met haar ogen stijf dicht geknepen liggen voor ze haar betraande ogen van de pijn weer opende en naar Thunderpaw keek wiens poten ze stekelvrij had gemaakt. Gaat het met je poten?' vroeg Moonpaw en ging voorzichtig zitten. Ze begreep niet wat er net gebeurden, maar de pijn was in iedergeval weg.

Thunderpaw hoorde dat Moonpaw antwoorde terwijl ze de stekels uit de poten van Thunderpaw trok. Toen alle steels uit haar poten waren zei Thunderpaw: 'Dank je Moonpaw, Wat zou ik toch zonder jou moeten?' En ze gaf Moonpaw een lik en een kopje. Daarna zei Thunderpaw: 'jij hebt gewonnen, want ik heb alleen een egel en één veldmuisje, Kan je egels eigenlijk eten?' Ze keek Moonpaw vragend aan en ging naast haar zitten terwijl ze op antwoord wachtte, ondertussen keek ze om zich heen en merktte ze dat de lucht een beetje grauw was, maar de licht werd telkens grauwer! 'Moonpaw, volgens mij gaat het zometeen onweeren' zei ze daarom tegen Moonpaw

Moonpaw hoorde het bedankje van Thunderpaw en ze glimlachte naar haar en gaf haar een likje terug over haar koppie en Moonpaw begon zacht te spinnen, maar de lucht begon er dreigend uit te zien en ze voelde een lichte onrust door haar lichaam heen gaan. 'Ja egels zijn te eten, maar je moet wel uit kijken voor de stekels. Laten we een schuilplaatst gaan zoeken dan zijn we voorlopig veilig.' zei Moonpaw en stond op ze begon alvast met lopen en keek even richting Thunderpaw. Na een tijdje gelopen te hebben ontdekte Moonpaw een grote holle boom die hen veilig zou houden tot het onweer voorbij zou zijn. Moonpaw legde de muizen neer en keek richting Thunderpaw. 'Laten we hier in de boom blijven tot het weer zich heeft kalmeert? opperde Moonpaw en gooide de dode muizen in de holle boom waarna ze even bleef wachten.

'Ja, goed idee' Reageerde Thunderpaw op wat moonpaw zei, en daarna pakte ze de egel voorzichtig op zodat ze niet ook stekels in haar bek zou krijgen, en volgde ze moonpaw en haalde ze daarna de muis op die ze gevangen had. 'Komen Silverpaw en Lightpaw eigenlijk nog?' vroeg ze daarna aan moonpaw terwijl ze in één kromp van het gedonder en de bliksem, Thunderpaw mocht dan mischien naar de donder vernoemd zijn maar verder vond ze het verschikkelijk dus kroop ze maar dicht tegen Moonpaw aan kroop en zei 'Ik ben dan wel naar de donder vernoemd maar verder hou ik er absoluut niet van, jij wel?' Thunderpaw keek Moonpaw vragend aan en wachtte op antwoord.

Toen ze eenmaal in de holle boom zaten vroeg Thunderpaw naar Lightpaw en Silverpaw. 'Ik weet niet of ze nu nog komen ik denk het niet meer. Want ze mogen nu vast het kamp niet meer uit.' zei Moonpaw en zag Thunderpaw ineen krimpen toen de donder over het bos rolde. Moonpaw trok haar oren naar achteren vanwegen het geluid, maar verder deed de donder en blikzem haar niets. Ze vond het effect van het licht juist wel mooi. 'Grappig is het wel dat jij naar de donder bent vernoemt, maar er niks aanvind. Ik vind het effect dat zich langs de hemel afspeelt wel mooi on te zien.' zei Moonpaw geamuseerd en likte Thunderpaw geruststellend en ze ging strak tegen Thunderpaw aan liggen om haar enigzins troost te bieden.

Thunderpaw luisterde maar met een half oor naar wat Moonpaw zei want het gedonder werd telkens Harder!, wat Thunderpaw wel wat geruststelling bracht was dat Moonpaw haar zo lief likte, dus kroop Thunderpaw nog dichter tegen Moonpaw aan, Thunderpaw zei opeens zonder dat ze het eigenlijk zelf gemerkt had: 'mischien moeten we terug naar het kamp?' za had nog meer willen zeggen maar toen hoorde ze een hele harde: 'Kledeng!!!, de grond trilde ervan en Thunderpaw merkte dat de boom waar ze in zaten om begon te vallen 'Moonpaw, snel weg bij de boom, hij valt om!!' riep ze daarom tegen Moonpaw terwijl ze de prooi die zij hadt gevangen oppakte en snel uit de holle boom sprong.

Tijd om haar eigenprooien te pakken had ze niet en Moonpaw sprong de boom uit samen met Thunderpaw. Gelukkig landen ze beiden aan de goede kant want de boom viel met een harde dreun tegen de grond en trok in zijn val nog meer bomen mee. Het regende dat het goot. Het leek net of de wereld stil lag onder een reusachtige waterval en er niet meer ondervandaan kon komen. Het zicht wasslecht en Moonpaw hoopte dat ze veilig het kamp konden berijken en dat ze zich niet vergisten en verdwalen zouden, want de stromende regen ontnam Moonpaw haar reuk. Moonpaw probeerde te ruiken waar het kamp was, maar ze trok steeds regenwater naar binnen en dan moest ze hard niezen. 'Thnderpaw laten we in beweging blijven, anders raakt de bliksem ons nog?' zei Moonpaw half vragend en ze begon rustig in de hopelijke goede richting te lopen.

(te lui om van account te wisselen dit keer, als het je irriteerd even zeggen AUB)

Thunderpaw zag hoe de boom steeds verder om viel, gelukkig was Moonpaw er optijd uit maar Moonpaw's prooi hed moonpaw niet meer kunnen pakken, Jammer van de prooi dacht Thunderpaw maar ze was dolgelukkig dat Moonpaw er veilig uit was 'Thunderpaw laten we in beweging blijven, anders raakt de bliksem ons nog?' stelde Moonpaw voor 'Nee, als jer stilstaat betekend het niet de de bliksem je sneller raakt en dan kunnen we elkaar kwijt raken' antwoorde Thunderpaw meteen, bang om haar vriendin kwijt te raken 'maar eh, weet jij waar het kmp is?'

Moonpaw hoorde Thunderpaw's woorden en stopte even. 'Als je mijn staart vast houdt dan leid ik je naar het kamp. Laat de prooien maar liggen die halen we wel op zodra de storm is gaan liggen.' zei Moonpaw en de regen gutste van haar vacht en ze wilde zo snel mogenlijk naar het kamp terug gaan, maar ze wilde Thunderpaw niet verliezen zoals ze dat met haar prooi had gedaan door die in de boom te laten liggen.

Het onweerde, en Lightpaw was net beter, ze verliet het kamp zonder wat van zihc te laten horen, ze wist dan Moonpaw en Thunderpaw ong ergens buiten rond zwervden. Algauw vond ze ze. 'Mee komen! Straks heb ik geen dons vriendinnnen mee, maar geroosterde vriendinnnen!' Zei ze. Ze rende op hun af, en zei dat ze sneller moesten. 'Wat deden jullie heir eigenlijk?' Vroeg ze nieuwschirig.

[Here i am]

Thunderpaw voelde dat Moonpaw even stil stond Moonpaw zei: 'Als je mijn staart vast houdt dan leid ik je naar het kamp. Laat de prooien maar liggen die halen we wel op zodra de storm is gaan liggen.' 'Ja' Antwoorde TYhunderpaw blij en zachtjes pakte ze Moonpaw's staart beet, opeens hoorde ze Lightpaw's stem die prate, wat Lightpaw zei verstond ze niet door de stromende regen en het onweer maar toch riep ze terug: 'Lightpaw, waarom ga je met dit weer naar buiten?, je was net beter aan het worden!, en waar is het kamp?, breng oms terug naar het kamp Lightpaw!' Terwijl Thunderpaw dit zei had ze natuurlijk Moonpaw's staart los gelaten waar ze meteem spijd van had, want ze wist nu niet waar zij was en al helemaal niet waar Lightpaw en Moonpaw waren, Thunderpaw kon echt niks, Dus ging ze liggen en probeerde ze zich zo klein mogelijk te maken.

'Lightpaw, waarom ga je met dit weer naar buiten?, je was net beter aan het worden!, en waar is het kamp?, breng oms terug naar het kamp Lightpaw!' Verstond Lightpaw. Ze zag in een kleine waas, dat Tghunerpaw ging liggen. Lightpaw was wat grooter en al langer in training dus pakte ze thunderpaw op, en sleepde ze haar mee. Ze had niet beantwoord op wat ze zei. 'S-sta op!' Schreeuwde Lightpaw Thunderpw toe. Ze richte een zijde linkse blik op Moonpaw, ook emt een waas zag ze Moonpaw die ook gestopt was met lopen.

Thunderpaw had er meteen spijt van dat ze was gaan liggen, maar haar moeheid en haar angst voor het onweer hadden gewonnen van haar doorzettings vermogen. De grond was koud en nat, het deed geen goed aan Thunderpaw's vermoeide lichaam, haar vacht werd nog natter en haar lichaams warmte ging om laag, Opeens voelde ze Lightpaw sterke kaken in haar nek vel, 'S-sta op!' Hoorde ze dat Lightpaw riep tegen haar, maar Thunderpaw kracht meter stond op nul, ze was doodop en verloor haar bewustzijn langzaam er hand 'Nee' piepte ze nog zachtjes, maar dat kostte haar de laatste restjes krachten uit haar lijf, en ze verloor haar bewustzijn. Thunderpaw was er slecht aan toe, Zou ze dit overleven?

'Nee' Hoorde ze Thunderpaw piepen. Lightpaw werd ook zwak, ze was pas doodelijk ziek geweest en zette nu al haar kracht in om Thunderpaw mee te nemen. Ze sleepte Thunderpaaw naar Moonpaw. 'Moon, help me om Thunderpaw mee te slepen, ze lijkt wel dood te gaan!' Zei ze op vlugge toon. Ze wouw niet dat Thunderpaw dood ging! Dat wouw ze neit, en ging ook niet gebeuren! Dat mocht gewoon niet, en dat kon ook niet! Ze keek naar het beweging loze liggampje ze gaf Thunderpaw een vlugge lik. Kom op Thunder kom mee, dacht Lightpaw hulpe loos. Kom mee! Alsjeblieft! Dacht Lightpaw vervolgens! Ze sleepte Thunderpaw een stukje dichter naar moonpaw. maar tot haar schrik, viel er nog een boom om, er was zo straks al een boom om gevallen, had ze gehoord, maar, maar nu weer, er klonk een harde donder, en er kwam weer een flits één BOOM weer een donder slag! De bui zat vlak boven hun! Dat was levens gevaarlijk! NEe ze moesten gou voor uit! Heel snel! Ze trok weer aan Thunderpaws leifje, en wachte op hulp van Moonpaw.

Onderwerp: Re: Spelen met vrienden, maar wie loert daar?