Invader [+Shrewstar&Clan]

<sub>Toen de poes eindelijk begrip kreeg dat ze wat sneller moest lopen greens hij. Een warm gevoel overviel hem dan ook toen de ingang eindelijk in zich verscheen. Hij zou Shrewstar zo meteen kunnen zien, een speelgoedje voor haar meebrengende. Hij duwde haar dan ook met plezier door de ingang heen, al meteen een voldaan gevoel krijgend toen hij zag dat alle katten meteen hun blik op het tweetal richtte. Waarschijnlijk hadden ze de stank die aan haar vacht hing al lang geroken. "Deze Thunderclanner hier vond het leuk om te jagen op Shadowclan gebied te jagen." Zijn blik ging even naar de kraamkamer waar Shrewstar waarschijnlijk de opwinding al had geroken. Hij zou de rest aan haar over laten, en maakte duidelijk aan de vijandige poes dat ze naar voren moest gaan, verder weg van de kamp uitgang. Alles om te voorkomen dat de poes een poging zou doen tot ontsnappen.

[Eerste post voor Shrewstar]</sub>

Al na een of twee Moons begon ze het al at te worden in die eentonige Den. Er waren nog geen Queens vertrokken, maar het leek of zij veel snellen deze Den zouden verlaten dan zij. Haar vier kitten waren gezond en al groot voor hun leeftijd. Als moeder wilde ze haar kittens niet achterlaten in die grote gevaarlijke wereld, maar als Clanleader voelde ze de kriebels in haar poten om weer naar de Leaders Den te trekken. "Deze Thunderclanner hier vond het leuk om te jagen op Shadowclan gebied te jagen." Hoorde ze een bekende stem zeggen, gevolgd door een onwelkome geur. De zwart witte poes sprong op haar poten en liet haar kittens onbemand achter. Een of andere Queen zou hen wel opvangen. Met snelle passen verliet ze de Nursery en toen ze de open plek had betreden rook ze de vieze ThunderClan stank. Haar nekharen prikkelden en haar groene ogen boorden zich op de ThunderClan Warrior. Ze gaf een dankbaar knikje aan Wolftail en richtte zich vervolgens weer op de poes. "En wat voor een smoes heb je om op ons gebied te komen?" Grauwde ze en boorde haar nagels in de grond. "Zijn ThunderClan katten dan zo vol van zichzelf dat ze zichzelf meer territorium toe eigenen?" Siste ze vervolgens woest.

"Skyclan," Een grom ontstond in haar keel. Hoe durfde dit ThunderClan mormel zo te reageren? "Overigens kwam ik ook niet om mezelf meer gebied toe te eigenen." Shrewstar siste kwaad, maar bleef nog stokstijf op haar plek staan. Als deze Warrior ook maar één poot zou verzetten zou de hele Clan haar toetakelen. "Volgens mij besta jij niet in de positie zo bijdehand te doen. De ThunderClan stank zit al op je vacht en SkyClan is nergens meer te bekennen." Gromde Shrew dreigend. "En de Warrior Code is de Warrior Code. Jagen op andermans territorium, had dat meer verwacht van een jonge Apprentice."

Ze had haar blik op haar Deputy gehouden. Ze probeerde de kater bij te houden, maar ze had niet zo goed nagedacht over haar keuze. De val die ze een paar dagen eerder had gemaakt om aan de Twolegs te ontkomen, begon nu terug zijn 'vruchten' af te werpen. De knellende pijn in haar linker voorpoot verspreide zich in stoten over de rest van haar spieren. Toch bleef ze doorlopen. Ze kon Silverfang nu niet teleurstellen. Ze moest maar -net zoals Wintersong het toen had gezegd- naar Maskheart gaan als ze terug kwamen, als ze dat tenminste deden. Toen de scherpe geuren van het Thunderpath haar neus prikte, vertraagde ze haar tred. Maar tot haar verbazing sprong de Deputy zonder enige angst over de zwarte weg. Snowdrop keek hem met een angstige blik na, maar twijfelde geen seconde en sprong razendsnel achter de tabby kater aan. Toen ze aan de overkant van het Thunderpath kwam en de verharde grond achter zich late, voelde ze hoe een monster passeren. De aarde leek te trillen onder zijn geraas en zijn stikkende geur liet haar walgen. Ook de scherpe geluiden lieten de witgrijze kattin verschieten. Zo snel ze kon volgde ze Slverfang. Toen hij opeens tot stilstand kwam en even rondkeek, kon Snowdrop even op adem komen. Ze had het hele eind naar het kamp en terug gelopen aan een hoog tempo. Het was niet dat ze geen conditie had. Haar linker voorpoot leverde haar al genoeg last en de lange weg die ze al had afgelegd hielp niet echt. In haar ooghoek zag ze dat de kater een korte beweging met zijn staart maakte en het geurspoor van Dogdance volgde. Sowdrop kende de geur van de poes niet zo goed als hem, want zij rook het pas toen hij in de richting van het spoor liep.

Toen ze weer een stuk hadden gelopen, voelde ze opnieuw de knellende pijn in haar voorpoot. 'We moeten wel dicht bij het Shadowclan kamp zijn' Bedacht ze zich. 'De geur van Dogdance begint verser te worden' Maar niet alleen dat, de geur van een andere kat, hoog waarschijnlijk een Shadowclanner, vermengde zich langzaam met de vertrouwde geuren van de Thunderclan. Snowdrops haren resen wat bij de gedachte van wat die kat allemaal met Dogdance kon doen. Toen een geluid haar oorschelpen bereikte, zag ze hoe Silverfang zijn staart optilde. Haar poten stopte meteen met bewegen en ze spitste behoedzaam haar oren. Ze hoorde stemmen. "Ik hoor stemmen," fluisterde de tabby kater. Snowdrop knikte instemmend. "Volgens mij zijn we vlak bij het kamp." Ze knikte opnieuw. De kater stapte verder en de Warrior volgde hem. Ze keek met een onrustige blik rond en zag al snel de braamstruiken opdoemen. 'Dit moet het zijn,' bedacht ze. "Als we zo naar binnen gaan, probeer dan geen vijandige houding aan te nemen. Onthoud dat we hier zijn om Dogdance op te halen, niet om te vechten," Snowdrop knikte naar haar Deputy en probeerde de opgerezen haren te laten zakken. Dit lukte, deels.

Toen de kater door de struiken ging, twijfelde de kattin geen moment. Ze probeerde zichzelf te kalmeren en ze volgde hetzelfde spoor als haar Deputy had genomen. De struiken hadden dorens, net als de doorntunnel van de Thunderclan, maar op de een of andere manier waren deze dorens gewoon scherper en haakten ze meer vast in haar vacht. Ze probeerde de pijn te negeren. De pijn in haar voorpoot was al genoeg. Toen ze de dorens niet langer in haar haren voelde haken, keek ze op. Voor haar strekte het Shadowclan kamp zich uit. Ze liet meteen haar kop zakken toen koppen zich naar hen omdraaiden. Silverfang leek ook niet echt zo ontspannen als ze had verwacht. Wel meteen merkte ze haar clangenoot naast de clanleader van de Shadowclan op. "Shrewstar," zei Silverfang. Snowdrop bleef vlak achter hem staan en keek behoedzaam en onderzoekend rond. Haar houding was onderdanig, ookal voelde ze de spanning die in het kamp ging. Toen ze Shrewstar zag, knikte ze even respectvol naar de leader. Zij moest hier voor niks tussenkomen. Ze was hier enkel voor de bescherming van haar Deputy en Dogdance. Ze slikte even. 'Kalm blijven, Snowdrop,' 

"De warrior code heeft de Skyclan toch niet kunnen redden.." De Clanleader snoof, dat interesseerde haar geen haarbal. "Ik kan echter niet recht praten wat krom is, en dit dus ook niet.." Eindelijk. De zwart witte poes gaf haar borst een paar likken. "Nee." Gromde ze en zwiepte met haar staart. Wat moest ze nu doen met dit mormel? Haar gevangenhouden? Iets voor haar terugeisen? "Shrewstar," Haar groene ogen werden groter toen ze een nieuwe stem hoorde en plots stonden er wel drie ThunderClan katten in het kamp. Niets respectvol, dit was wel erg veel. De poes trok haar bovenlip wat op. "En wat is dit?" Siste ze kwaad en richtte haar blik op de vorige SkyClan Deputy. "Komt straks de hele ThunderClan hier nog een feestje houden? Wat moet dit hier!" Gromde ze vijandig. Waarom had de kater een reisgenootje meegenomen en waarom waren ze zo gemakkelijk door haar territorium gekomen?

_{Met vernauwde ogen volgde hij de gebeurtenis die zich afspeelde in het midden van het kamp. Het duurde dan ook niet lang of de Thunderclan poes gaf zich over, of dan toch iets dat erop leek. Echter sprongen zijn nekharen weer overeind toen er nog twee onbekende katten het kamp binnen kwamen geslopen. De woorden die uit Shrewstar's mond werden gesist deden hem opkijken. Ze had gelijk; wat deden die vijandelijke katten hier? Dachten ze zomaar hun gevangene op te halen? Met een verwachtingsvolle blik keek hij naar de tuxedo poes. "Volgens mij zijn ze allemaal de draad kwijt." Siste hij zachtjes, niet bedoelend dat de anderen hem zouden horen. Hij wist dat hij niet goed om kon gaan met deze situaties, als het aan hem lag had hij de twee allang uit het kamp gejaagd zonder eerst naar hun verhaal te luisteren. Maar goed, hij was hier niet de leider, gelukkig maar ook. Shrew wist wel wat ze deed.}

"Volgens mij zijn ze allemaal de draad kwijt." Shrew knikte op Wolf's stem en snoof toen de ThunderClan kat weer sprak. "Het spijt me dat we op deze manier je kamp komen binnenvallen," De Clanleader versmalde haar blik wat wantrouwend en toen Silverfang plots dichterbij kwam, beginnen haar nekharen wat te prikkelen. "We komen hier voor Dogdance." Ze snoof nogmaals. "Ja, dat had ik al verwacht." Gromde ze alles behalve vriendelijk en wierp een blik op de ThunderClan poes, wiens naam dus Dogdance bleek. "Maar denk je echt dat we haar zomaar laten gaan? Nadat zij de Warrior Code dubben en dwars heeft overtreden?" Siste ze tegen de grijze tabby.

"Ik weet dat ze de regels heeft overtreden," De kater bleef rustig, wat ook beter was voor hem, maar zijn woorden trokken Shrew toch weer naar de vijandelijke houding die ze had ingenomen. "Maar, dat is Thunderclan's verantwoordelijkheid." Shrew trok haar wenkbrauwen op, duidelijk beledigd. "Geloof me dat er consequenties zullen zijn voor haar daden," Ook al sprak hij streng over de daden van Dogdance, Shrew bleef op haar plek. "Wij achtten de Warrior Code net zo belangrijk als jullie." Ze snoof. "Jullie Clangenoot heeft geprobeerd prooi te stelen en volgens mij is het geen Greenleaf meer," Grauwde ze kwaad. "Wat als ze er mee was weggekomen, hè? Dan hadden wij ThunderClan geur op ons gebied gehad en zouden we geen stap verder zijn. Nu hebben we een dief te pakken gekregen en dan denk jij dat je haar gewoon mee kan nemen met de belofte dat jullie Clan haar zal straffen? Wat heeft ShadowClan daar aan? Zij heeft een van onze prooien laten ontsnappen en elk muisje kan een leven redden."

Zodra Innerghost had geroken dat er Thunderclan katten in het territorium was, was ze direct terug gekeerd naar het kamp. Ze bewoog zich snel, en ze het leek als of haar poten nauwelijks de grond nog raakte. Zodra het kamp in zich kwam begon ze iets rustiger te lopen, om te voorkomen dat ze buitenadem het kamp zou betreden. Nog wel op een snelle pas kwam ze het kamp binnen waar ze al snel drie katten zag. Silverfang, de Deputy van Thunderclan, en twee Thunderclan warriors. Voor wat haar opviel had de ene Thunderclan warrior gejaagd op hún territorium. Innerghost vernauwde haar ogen, en nam haar plaats in naast haar leader. "Jullie Clangenoot heeft geprobeerd prooi te stelen en volgens mij is het geen Greenleaf meer," grauwde Shrewstar kwaad. "Wat als ze er mee was weggekomen, hè? Dan hadden wij ThunderClan geur op ons gebied gehad en zouden we geen stap verder zijn. Nu hebben we een dief te pakken gekregen en dan denk jij dat je haar gewoon mee kan nemen met de belofte dat jullie Clan haar zal straffen? Wat heeft ShadowClan daar aan? Zij heeft een van onze prooien laten ontsnappen en elk muisje kan een leven redden." Aha, dat was er dus gaande, de Thunderclan warrior die ze herkende als Dogdance had gejaagd op hún territorium, en nu wou de Thunderclan Deputy alles zelf afhandelen.

Iinnerghost verscheen in het kamp en steeds meer ShadowClan katten kwamen rondom de bezoekers staan. Maar Shrew negeerde de opmerkingen die de verschillende katten maakten en gaf een knikje aan de zwarte poes. "Ik begrijp je frustratie, maar wat heeft het voor zin om haar hier te houden? Dan heb je nog een extra mond om te voeden," Nogmaals versmalde ze haar groene blik en hield de Deputy goed in de gaten. "Innerghost," Sprak ze, maar hield haar blik vast met de tabby. "Wat vind jij wat we moeten doen? Haar zomaar laten gaan? Of ..?" Vervolgde ze zichzelf en wierp een snelle blik op de zwarte poes.

Haar olijfgroene ogen werden wat groter toen ze een onbekende geur rook. Eentje die ze nog niet eerder was tegengekomen. Voorzichtig liet de poes de kruiden liggen die ze aan het ordenen was geweest en trippelde ze snel en geluidloos richting de uitgang van haar den. Een waterig zonnestraaltje begroette de poes toen ze haar neus in de lucht stak om de geur nog eens goed na te gaan. Maar zodra ze weer voor zich uit keek merkte ze de gestaltes van drie katten op die ze nog niet eerder had gezien. Nieuwsgierig spitste ze haar oortjes, en ving ze hier en daar het woord diefstal op. Nu pas herkende ze de zilverkleurige kater. Hij was vroeger deputy geweest van Skyclan, en zelfs nu had ze hier en daar het gerucht gehoord dat hij opnieuw tot deputy was benoemd. Maar geruchten waren niet altijd even geloofwaardig, wist ze, dus maakte ze er niet al te veel heisa rond. Rustig trippelde ze wat dichter naar de menigte toe, maar bleef ze op een keurige afstand weer staan. Ze wou niet de dicht bij de onbekende katten zijn, bang dat als één ervan haar zou aanvallen ze haarzelf niet zou kunnen verdedigen.