I wanna scream, and shout... [+Bramblepaw]

Vandaag zou Butterfly voor de eerste keer een Apprentice gaan trainen, Bramblepaw genaamd. Ze had hem toegewezen gekregen bij afgelopen ceremonie, en haar mening hierover was verdeelt. Ze was niet echt geweldig aangenaam de laatste tijd, maar het zou wel kunnen helpen om haar gedachten te verzetten. Butter had afgelopen nacht maar weinig slaap gesprokkeld, dus stond ze al klaarwakker te wachten aan de uitgang van het camp die bestond uit een prikkelige doorntunnel. Ah, daar kwam Bramble al aan! Hij was bijna even oud als zij, dus betwijfelde ze of ze hem nog veel zou kunnen bijleren. Deze training zouden ze waarschijnlijk gewoon wat gaan kijken hoeveel hij nog wist van zijn vorige trainingen. "Hallo, Bramblepaw", begroette ze haar nieuwe leerling met een glimlach.

+ Bramblepaw

De langharige kater geeuwde verveeld toen hij te horen had gekregen dat hij zijn mosbed moest verlaten. Hij duwde zichzelf overeind en rekte zich uitgebreid uit. Hij had nog wel even voordat hij bij de ingang van het kamp moest komen. Toen hij zijn kop buiten de Den stak zag hij een laagje sneeuw liggen waar hij al snel zijn poten in zette om zich naar de ingang van het kamp te begeven. Daar stond de poes, een maan ouder dan hijzelf op hem te wachtten. Ergens vond hij het oneerlijk maar hij zou het toch moeten volbrengen. Hij rechtte zijn schouders en toen hij naast de poes stond merkte hij dat hij groter was dan zij. Hij knikte haar toe ten teken van gedag te zeggen. Hij was niet zo'n kat die gelijk all over the place vrolijk stond te springen. Zijn vorige mentor had hem in de steek gelaten, hij wilde eerst zien en dan pas zou hij geloven dat de poes het in zich had. Hij zwiepte kort met zijn staart en wachtte af.