When te clock is too slow+ Melodykit

Brommend liep Covekit terug naar de nursery. "En blijf daar voor de rest van de dag!" Grauwde een warrior. Ze had enkel lol willen maken, maar dat werd blijkbaar niet op prijs gesteld. Covekit liet zich in haar nest neer ploffen. Haar pleeg-nestgenootjes waren nu apprentice. Zij was nu alleen over gebleven, en moest ze wachten tot zij eindelijk apprentice was. Dan kon ze tenminste wel lol maken. Ze zuchtte en legde haar kop op haar poten, wachtend tot ze misschien lol kon maken in de nursery. Die kans was klein, want lol maken in de nursery bestond niet.

Sjokkend liep Melodykit door de nursery, ze kon niets doen en verveelde zich kapot. Er was in de nursery helemaal niets te beleven. Het liefst zou ze nu al overal heen gaan en doen wat ze zelf wilde. Vaak droomde ze er van om alvast apprentice of warrior te zijn. Vandaag was ze al een keer weg gelopen uit de nursery, de kat die haar vond was daar zeker niet blij mee. Deze had haar hardhandig in haar nekvel gepakt en terug naar de nursery gedragen. Nog eens weglopen zou nu niet meer gaan, ze werd door twee warriors in de gaten gehouden. ''Ik verveel me, is er dan niemand die wat met me wil doen?!'' riep Melodykit hard door de nursery. Ze ging zitten en liet haar kopje hangen. Een klein zuchtje verlaatte haar bekje.

Covekit begon te tellen hoeveel secondes er intussen voorbij waren gegaan maar dat leek eeuwen te duren. 98, 99, 100 secondes waren er voor bij gegaan. Ze ging verder. 101, 102, 104… ik bedoel… argh! ze was de tel kwijt. Net toen ze op nieuw wou beginnen klonk er een stem. ''Ik verveel me, is er dan niemand die wat met me wil doen?!'' Covekit hees haar kop op. “Bestaat de mogelijkheid dan tot lol in de nursery?!” Riep Covekit gefrustreerd terug waarna ze haar kop weer met een plof op haar voorpootjes legde.

Melodykit schrok een beetje toen ze opeens een stem hoorde roepen; “Bestaat de mogelijkheid dan tot lol in de nursery?!” Meteen stond ze op en keek in het rond. Nergens een andere kitten te zien, en ze wist vrijwel zeker dat het de stem van een kitten was. Ze kon duidelijk horen dat deze kitten zich net als haar ook verveelde. ''Misschien als je iemand heb om mee te spelen!'' riep ze om de stem's vraag te beantwoorden. Nog even keek ze rond of ze toch niet ergens een andere kitten zag. Niets... alleen de warriors die haar in de gaten hielden. Een van hen keek haar een beetje sjagerijnig aan. Deze was er waarschijnlijk niet zo blij mee dat ze zo hard door de nursery riep. Er waren ook nog andere katten met jonge kittens in de hollen aanwezig, dus moest je eigenlijk wel stil zijn.

Covekit stond op, en sloop om de nestjes heen. Ze kreeg de kitten die tegen haar praatte al snel in zicht. Ze herkende de kitten als Melodykit. Een poesje, een moon jonger dan zij was. Ze riep terug dat er een mogelijkheid tot lol was als je iemand had om mee te spelen. Daar had ze dus een punt. Covekit zette een grijns op en sloop dichter bij, tot ze op het voor haar geschikte spring afstand was. Het sluipen ging slordig, ze hoopte dus dat Melodykit haar niet in de gaten kreeg. Ze sprong en belandde slordig boven op Melodykit terecht. "Daar..." miauwde ze piepend met een grijns. "...heb je een punt," vervolgde ze. Ze beet speels in de oor van Melodykit.

Toen ze gek werd van de strenge blik van de warrior, besloot ze deze aan te gaan staren. Ik blijf gewoon kijken tot dat hij weg gaat! dacht ze. Ze deed haar kopje wat naar beneden, hier door leek de warrior alleen maar groter. Geen goed idee dus, langzaam hief ze haar kopje weer op. Met haar rechter pootje begon ze een ritme te kloppen op de grond, terwijl ze de warrior strak aan keek. Melodykit moest een beetje giechelen toen de warrior zuchtte. Ze was zo geconcentreerd op het ritme en de warrior dat ze nergens anders meer op lette. Ze schrok zich ook helemaal kapot toen een andere kitten haar vanachter besprong. "Daar..." piepte de andere kitten. Ook uit Melodykit's bekje kwam een klein piepje. "...heb je een punt" vervolgde de kitten waarna deze speels in haar oor beet. Ze kon niet zien wie het was en dat wilde ze maar als te graag weten. Dus liet ze zich op haar buikje vallen en rolde op haar rug. Zo kon ze zien dat de andere kitten Covekit was. ''Hai, Cove!'' riep ze vrolijk tegen de andere kitten.

Onderwerp: Re: When te clock is too slow+ Melodykit