--Bweurk! you smell like shit ! [Darkclaw]

Gloomyclaw keek rond zich, op zoek naar prooi. Luisterend naar de vogels en ruikend naar de geur van konijn of muis.
Waar zit al die prooi toch?!
De zwart-witte kater sloop rond en pikte een onbekende geur op.
Het stonk!
Gloomyclaw sloop erheen en volgde het stinkende spoor totdat hij ergens tegen botste. De geur drong zijn neusgaten binnen en verspreude zich nu ook richting zijn mond waardoor hij een Walgelijke smaak én geur moest beleven.
Voor hem stond een kat, helemaal onder de bruine smurrie.
'What the hell!' Gloomyclaw deinsde achteruit en keek naar een paar spetters smurie op zijn vacht. 'Je zit onder de shit man!' Zei hij, toen hij besefte dat het stront was.
De zwart-witte kater deinsde nog wat achteruit. 'Waar heb jij gezeten?! Een wc pot van een tweebeen? Zoals tweebenen het noemen?! Want... Bweurk! niet, te, harden,!!!'

--Darkclaw

~~Ik vind het niet zo fijn als je mijn kat godmod, haha ;$ Maar ik zal nu wel doen dat hij dus vies is, maar eigenlijk past dat totaal niet bij Dark's karakter. Maar kan gebeuren ;3~~

Gemopper was te horen terwijl de grote, gespierde kater zijn weg baande door het bos. Een eindje terug was Dark in een modderpoel gevallen, waardoor zijn hele lichaam onder de vieze modder zat. Het stonk behoorlijk, maar eigenlijk was hij er gewend aan geraakt. Hij liep toch al een tijdje met de smurrie op zijn lichaam. Zodra hij in de buurt van de den was zou hij zichzelf wel schoonmaken. De donkere kater zag er nu nog geen reden voor; de geur hield anderen op afstand. Precies zoals Dark het wilde hebben. Rust. Maar zijn rust leek niet lang te duren. Hij was zo met zichzelf bezig, zoals hij altijd was, waardoor hij de zwart-witte kater helemaal niet op gemerkt had. 'What the hell!' Het klonk als gekrijs in zijn oren en Dark siste hard, waarna hij zijn tanden aan hem liet zijn. Zijn oren schoten in zijn nek en waarschuwend had hij zijn klauw naar hem uit geslagen. Gemist, though, aangezien hij achteruit gedeinsd had. 'Je zit onder de shit man!' 'Waar heb jij gezeten?! Een wc pot van een tweebeen? Zoals tweebenen het noemen?! Want... Bweurk! niet, te, harden,!!!' Dark siste nogmaals. "Hou je mond." Dark was een stuk groter dan de kater voor hem, en liet dit dan ook graag weten. Zijn houding was aanvallend, dominant en klaar voor een gevecht mocht dat komen. "Net alsof jij zo lekker ruikt, als het je geur niet is verteld je uiterlijk wel dat je een freaking stinkdier bent." Siste Dark en dreigend zette hij een stap vooruit. Zijn humeur was al niet echt heel erg geweldig geweest en deze kater maakte het echt niet beter. De donkere kater had zin om dit mannetje voor hem eventjes op zijn plek te zetten en dat ging hij doen ook. "En wie denk jij dan wel niet dat je bent, eh? Mannetje." Het woord 'mannetje' kwam er spugend uit en hij legde de nadruk erg op het 'tje' gedeelte. "Zo praat je niet tegen iemand zoals mij, iemand die ver boven jou uitreikt en weetje? Ik kan met de kleinste nagel jou hele gezicht open rijgen, dus als ik jou was zou ik in het vervolg je smoel maar dichthouden voordat je die open trekt."

-Sorry, Dark is niet echt in de 'vriendelijke' mood ;p

De kater voor hem siste "Hou je mond." de donkere kat was een stuk groter dan Gloomyclaw, en liet dit dan ook graag weten. Zijn houding was aanvallend, dominant en klaar voor een gevecht, Gloomyclaw deed net hetzelfde, nagels uitgeslagen. "Net alsof jij zo lekker ruikt, als het je geur niet is verteld je uiterlijk wel dat je een freaking stinkdier bent." de kater. Gloomyclaw haalde minachtend zijn snuit op en siste dreigend. "En wie denk jij dan wel niet dat je bent, eh? Mannetje." Het woord 'mannetje' kwam er spugend uit en hij legde de nadruk erg op het 'tje' gedeelte. 'Gloomyclaw is de naam, Stinkende poesipoes.' zei Gloomyclaw dreigend grauwend "Zo praat je niet tegen iemand zoals mij, iemand die ver boven jou uitreikt en weetje? Ik kan met de kleinste nagel jou hele gezicht open rijgen, dus als ik jou was zou ik in het vervolg je smoel maar dichthouden voordat je die open trekt." 'Nou dan zit je goed fout, want zoveel reik jij niet voor mij uit Muis. Ik zou me maar niet onderschatten.' zei Gloomyclaw terwijl hij zijn nekharen recht overein zette en dreigend recht in de ogen keek. 'Hoe kom je onder die bruine smurrie terecht? In de modder gezwommen om je lelijkheid nog wat te verbeteren? nou, echt veel lelijker kun je niet worden met zo'n kop hoor.' Gloomyclaw keek de donkere kater recht aan 'serieus, vertel me eens over je ongeluk?... Je gaat me toch ni vertellen dat je met Diee kop bent geboren he?' Gloomyclaw deed alsof hij erg ontzet was en keek de kater strak aan.

-- sorry van de godmod... O:)

Oog in oog stond de kater met het schepsel voor hem. Dark wist dat dit geval totaal geen concurentie voor hem was. Hij was ouder, groter, breder en waarschijnlijk ook sterker. Misschien zou hij een gevecht kunnen verliezen als het op snelheid en wendbaarheid aankwam, maar Dark was niet iemand die achter een ander aan zou jagen. Dus hij schatte zijn kansen hoog in, zoals altijd. Het schepsel voor hem siste dreigend. 'Gloomyclaw is de naam, Stinkende poesipoes.' Kwam er dreigend grauwend uit. Als de kater wenkbrauwen zou hebben gehad, had hij er zeker één opgetrokken. Moest hij hier echt van onder de indruk zijn? Deze jongen had al veel meer mee gemaakt dan dit mormel voor hem, en eigenlijk was hij zijn tijd niet eens waard. Maar het mannetje voor hem had meer praatjes. 'Nou dan zit je goed fout, want zoveel reik jij niet voor mij uit Muis. Ik zou me maar niet onderschatten.' Dark lachte zacht, vals. "Wauw, niet zo snel beste man. Straks word ik nog bang." De kater lachte zacht om zijn eigen opmerkig, al was die niet eens grappig. Doordat de nekharen van de kater voor hem overreind gingen, gingen die van Dark dat automatisch ook. Zijn lach was dan ook snel verdwenen en maakte plaats voor een kille, duistere blik. 'Hoe kom je onder die bruine smurrie terecht? In de modder gezwommen om je lelijkheid nog wat te verbeteren? nou, echt veel lelijker kun je niet worden met zo'n kop hoor.' Dark gromde zacht, liet zijn slijmscherpe tanden zien. "Ik zou je bek maar houden, schat. Want straks kun jij niet nog lelijker worden met die smoel van je. Want ik beloof het je, ik ga hem prachtig verbouwen." Siste hij. De twee keken elkaar recht aan en als blikken konden doden, was de zwart witte kater ter plekken vermoord. 'serieus, vertel me eens over je ongeluk?... Je gaat me toch ni vertellen dat je met Diee kop bent geboren he?' Het mormel voor hem deed alsof hij erg ontzet was en keek Dark strak aan. "Weetje wat ik je wel kan vertellen? Als jij je nou niet heel snel weg scheert hier, voordat ik dat doe, kom je er misschien nog goed van af. Maar ik zeg het je, met mij wil je geen ruzie. Ik vergeet zulke lelijke koppen als jou niet en al helemaal niet als ik ze eenmaal verbouwd heb." Grauwde de donkere kater naar hem. Dreigend kwam Dark naar hem toe, tot hij zijn adem in diens gezicht uit kon blazen.

-Mik niks ;3

"Weetje wat ik je wel kan vertellen? Als jij je nou niet heel snel weg scheert hier, voordat ik dat doe, kom je er misschien nog goed van af. Maar ik zeg het je, met mij wil je geen ruzie. Ik vergeet zulke lelijke koppen als jou niet en al helemaal niet als ik ze eenmaal verbouwd heb." Grauwde de donkere kater naar Gloomyclaw. Dreigend kwam De kater naar hem toe, tot hij zijn adem in diens gezicht uit kon blazen. Gloomyclaw twijfelde even, de kater was wel groten en ouder. Waarschijnlijk mischien zelfs sterker.. maar die gedachte wuifde hij weg en Gloomyclaw keek de kater nog steeds recht aan. Gloomyclaw had altijd de nijging om zich te hoog in te schatten en deed dat dan ook steeds. 'Weet je, ik moet mijn tijd niet eens verdoen aan van die lelijke zwarte muizen die vinden dat ze ratten zijn.' Gloomyclaw richte een mep naar de kater, met uitgestoken nagels. En of hij hem nu had geraakt of niet, de zwart-witte kater draaide zich resoluut om en hiel zijn neus op. 'Ik zal maar eens je pels wassen als ik jouw was. Je stinkt als stinkzwam.' Gloomyclaw gunde de zwarte kater geen blik waardig en stapte traag weg. Mischien zou de kater achter hem aankomen, mischien ook niet.

De grote, vorse, zwarte kater keek het mormel voor hem minachtend aan. Dit geval dacht echt dat hij alles was, dat hij Dark wel even kon vertellen wat zijn plek was en dat hij er ver boven stond. Nou, dan had Dark een nieuwtje voor hem, dit mormel stond ver ónder hem. De kater kon aan alles zien dat de zwart/witte kat veel en veel minder was dan hem. Ten eerste was het mormel veel kleiner dan hem, jonger en aan zijn struktuur te zien zwakker. Misschien was hij sneller, maar Dark had zijn ervaring in het voordeel. Ook had Dark de looks, wat het katertje voor hem totaal niet had. De kater was dan ook helemaal niet bang voor het geval voor hem en was zeker niet vies van een gevecht. Het was weer veel te lang geleden dat hij gevochten had -vorige week nog, maar voor Dark voelde dat lang- en hij had er wel weer zin in. Zijn spieren spande zich aan zodra het geval zijn vieze bek weer open trok. 'Weet je, ik moet mijn tijd niet eens verdoen aan van die lelijke zwarte muizen die vinden dat ze ratten zijn.' Nog voordat Dark had kunnen reageren haalde de kater naar hem uit, en hij voelde hoe de nagels net langs zijn oor zijn huid in boorde. Dark siste hard, blies en grauwde. Niet omdat het zeer deed ofzo, hij had een hoge pijngrens en voelde er weinig van, maar omdat hij nu echt goed pist was. Meestal deelde hij de eerste klappen uit en niet een onderdeurtje die dacht beter te zijn. Want alles wees er op dat Dark ook echt beter was. De zwart/witte kater draaide zich om en liep traag weg, waardoor Dark stappen naar voren zette. 'Ik zal maar eens je pels wassen als ik jouw was. Je stinkt als stinkzwam.' "Kom terug, watje. Je deelt een klap uit maar bent te bang om te blijven en klappen terug te verwachten? Zielig. Echt, heel, heel zielig. Sta je mannetje en vecht met me. Laat zien hoe stoer je echt bent, maak die dappere woorden van je eens na. Zorg dat ik onder de indruk van je ben, want hier word ik niet warm van hoor." Sprak Dark met zijn lage, ietwat schorre en kille stem. Als de kater echt zo stoer was moest hij voor zijn daden instaan, dat deed Dark ook altijd. Hij was nog nooit weggelopen van een gevecht of voor een gevecht. En als het poesje niet terug zou komen, zou Dark wel naar hem komen. Hem écht duidelijk maken wat hij van hem vindt. Want dit was gewoon zielig, weglopen na je daden. Ze in de ogen zien, dat moest je. De donkere kater grauwde en stond klaar als de kater zich om zou draaien. Hij zou hem wel eens laten voelen met wie hij te maken heeft.

~There's gonna be a fight ;d Trouwens, als er in mijn post staat dat Gloomy veel slechter en minder is en blabla is dat omdat Dark dat zo denkt, niet dat je gaat denken dat ik je niet mag ofzo xd

Gloomyclaw keek over zijn zwarte schouder achterom en keek de brabellende kater met gefronsde wenkbrauwen 'hoe, hitsige teef seg' zei hij terwijl hij met een grijns omdraaide 'iemand kan niet wachten op een gevecht als ik het juist heb?' De zwart-witte kater spande zijn spieren op en sloeg zijn klauwen uit 'Kom maar op schatje' zei hij met ontbloote tanden in een snauwende grijns 'Maar ik kan je niet beloven dat je straks weer met datzelfde ongeschonde gezichtje terugkeerd.' zei hij met gespeelde schuldige blik 'Tenzij je daarvoor nog om je mamie smekend terug zou rennen dan toch, dan zou ik je nog vergeven en vergeten mischien.'

Onderwerp: Re: --Bweurk! you smell like shit ! [Darkclaw]