We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Ach... en wee... De regen kwam met bakken uit de lucht en Silverthorn liep over een open plek heen. Een te grote open plek. Ze had geen kans gehad om op tijd te schuilen voor de stortbui en nu ze toch al nat was... Ach, ze had de puf gewoon niet meer om naar een droge plek te rennen. Ze grauwde mopperend toen haar poot in een modderpoel belande die dieper bleek dan ze verwacht had. De modder spatte op en bevuilde haar ooit zo zilveren buik. Chagrijnig sloeg Silverthorn door de modder heen, alsof dat haar droog en schoon zou maken – integendeel, het verergerde de situatie alleen maar en de wilde kat jammerde geïrriteerd. Ze kon niet wachten op wat droog weer! Alsof de herfst al niet deprimerend genoeg was als het droog was. Al die kale bomen, de gure wind, de grote hopen bladeren... Bah, bah, bah! Toen Silverthorn nog een grote modderpoel bereikte, nam ze niet eens de moeite om er omheen te lopen, maar liep ze er met een blik die zou kunnen doden doorheen. Wat een rotweer was het ook! Het tochtje modder bleek echter taai en vermoeiend en toen ze uit de poel kwam, voelde ze hoe haar hart harder sloeg dan voorheen. Ze hijgde lichtjes en keek naar de poel. Opnieuw ontsnapte een geërgerde grauw aan haar bek en met een jammerklacht liet ze zichzelf in het natte, door bladeren bedekte gras vallen. Ik word niet alleen oud en zwak, dacht ze gepijnigd en met zelfmedelijden. Maar ook nog eens een ouwe zeur. Ze schudde walgend haar kop, terwijl de regen tussen haar lange haren door spoelde. Ze legde hulpeloos haar kop op haar poten, ze had absoluut geen zin meer om verder te lopen. Ze zou hier wachten tot de zon weer tevoorschijn kwam en haar op zou drogen en ze hoopte van harte dat dat zou gebeuren voordat ze honger kreeg!