Home sweet home {KITTEN TOPIC}

De wit met bruin gevlekte poes had haar ogen gesloten en had haar staart om haar dikke buik gekruld. Camomilepelt was al dagen het kamp niet uit geweest. Aan de ene kant mistte ze de frisse lucht maar aan de andere kant had ze er ook geen energie voor. Ze was te moe, alsof ze elk moment van de dag wou slapen. Maar ze had een vreemd gevoel in haar buik. Het kon zeker niet lang meer duren voordat de kittens geboren zouden worden. Een lichte zucht ontsnapte uit de keel van de gevlekte poes, ze lag op haar zij waardoor de gebolde buik goed zichtbaar was. Haar staart zwiepte onrustig heen en weer. Een heftige pijnscheut deed de poes in elkaar krimpen. Ze wist het nu zeker, de kittens zouden komen. Ze kon helemaal niet plaatsen hoe zwaar het was. Nog een diepe zucht klonk uit haar keel, en voor ze het wist begon ze met het aanspannen van haar buik. De eerste kitten baande zich al een weg naar de nieuwe wereld.

Shadowrush liep het kamp binnen. Hij had wat proberen te jagen en had uiteindelijk een muis kunnen vangen. Hij keek even naar de prooistapel, maar besloot dat het misschien een beter idee was om de muis naar de nursery te brengen. Misschien had Camomilepelt namelijk nog geen eten gehad en dan kon hij de muis aan haar geven. Hij liep de nursery in met de muis nog in zijn bek en zocht het nest van Camomilepelt. Alleen toen hij bij haar kwam merkte hij meteen dat er iets aan de hand was. "Komen de kittens?" Was het eerste wat hij vroeg voor hij haar ook begroette. Als het de kittens waren, hoopte hij maar dat alles goed zou gaan.

Het kleine kittentje raakte in paniek. De drukte in de buik werd steeds maar erger en erger. En beetje bij beetje ging haar lichaampje weg van de rest. Haar hoofd voelde koud aan en steeds sneller begon de rest ook koud te worden. Ze begon luid te piepen. Ze snoof met haar neus in het rond. Haar pootjes probeerde ze uit te rekken, en ze merkte dat ze heel veel ruimte had. Ze zat niet met andere kittens. Maar ze rook wel een heel lekkere geur. Met veel moeiten kroop ze richting de geur. De kitten kwam tegen een zacht warm ding aan, maar in plaats van schrikken bleef ze liggen. En begon te drinken. Ze kreeg het steeds warmer, en voelde zich steeds beter. Ook al kon ze niks zien en was ze nat. De kleine zwart witte kitten was stil en ontspannen geworden. maar het zachte ding waar ze tegenaan leunde leek niet bepaald ontspannen.

Het was vrij comfortabel op de plek waar ze nu was, ze was gegroeid de laatste tijd en de ruimte om haar heen was steeds kleiner geworden. Het was allemaal nog best vredig geweest, maar vandaag was er iets mis. Ze voelde een drukkend gevoel en merkte dat er nog minder ruimte was dan eerst. Het ging nog even door tot er opeens weer meer ruimte was, maar het was niet voor lang, het gebeurde nog een keer en weer kreeg ze meer ruimte. Alleen deze keer was het haar beurt. Ze voelde hoe ze naar een smalle opening werd gedrukt en voor ze het wist was ze niet meer in de warme omgeving, maar was ze in een koude wereld beland. Het was veel kouder dan ze verwacht had en ze wilde het liefst zo snel mogelijk weer warmte vinden. Er kwam een geur haar neus binnen dat wel vertrouwd aanvoelde en ze begon langzaam in die richting te gaan. Het duurde niet lang voor ze iets warms had opgemerkt en ze de plek had gevonden waar de geur vandaan kwam. Ze sloot haar mondje er omheen en begon te drinken. Een warme vloeistof gleed bij haar naar binnen en het gaf haar een warm gevoel.

Daar ging hij. Voelde een druk. ruimte was klein geworden door de tijd heen. Het voelde gek, heel gek. Alsof hij werd geduwd door iets maar hij wist niet wat. Het geduw werd alleen nog maar erger en erger. Het werd overladen door een koud gevoel. En ook dat werd meer. Slothkit wist niet waar hij zich bevond. Zijn oogjes werden gevoelig. Het ging met moeite in het begin. naarmate zag hij meer dan wazig. Het was koud in de plek waar hij zich nu bevond. Slothkit begon te piepen. Maar dat stopte meer toen een geur hem aantrok. Hij liet zijn mond de geur sporen. Het was er warm en lekker knus. en niet later had hij zijn mond al bij de geur gezet. Het voelde eerst gek, maar hij zoog. Een warme smaak gleed door zijn mondje naar binnen.