The silence of the woods (Shysong)

De zon leek op zijn punt te gaan waarbij die zijn plaats ging ruilen voor de maan, de rivier bij Little Creek stroomde zoals altijd rustig en de bomen bij de Pinewoods zagen er mooi uit het deze zonsondergang. Tussen de hoge sparren liep een wit, rode kater hij leek rustig te lopen, maar wel duidelijk doelgericht. Tussen zijn kaken hield hij een muis, en hij moest zichzelf ervan weerstaan om dat op te eten. Het pad dat hij liep leek bijna alleen rechtdoor te gaan, dat was natuurlijk niet zo, alleen de kater had dat gevoel wel. Allemaal ShadowClan geuren stroomden zijn neus in, allemaal oud. Tussen de stammen door kon hij het gestalte zien van een kat, meteen snoof Flamesoul eens goed en nog een ShadowClan geur kwam naar binnen, deze keer vers. Omdat er geen enkele reden was om zo vijandig te doen naar een clanmate liep hij rustig naar de kat toe en begroette de kat "hoi, mooie zonsondergang toch?

HOW LONG WILL I LOVE YOU

I never feel I'm quite enough It may not seem like very much But I'm yours You healed these scars over time Embraced my soul You loved my mind You're the only angel in my life -------------------- ♥

Shysong was uitgeput van al het jagen vandaag; ze had best we wat prooi verzameld als voorraad voor het volgende, koude en kille, seizoen. Ze wilde de Clan goed beschermen tegen een tekort aan voedsel, dus voor vandaag had ze haar taak volbracht. Shy gunde zichzelf even rust, met een wandeling naar Pinewoods bij zonsondergang als ontspanning. De poes draafde tussen de grote bomen door, genietend van het vervagende zonlicht dat tussen de stammen door scheen. Plots merkte de poes de schaduw op van de roofvogel die zich in hun gebied had gevestigd, en ze hoorde het snerpende maar mooie geluid dat het dier maakte. Ze zuchtte even tussen het lopen door, niet van vermoeidheid deze keer. Een nog erg verse ShadowClan geur kwam haar neusgaten binnen, en wat verrast keek ze rond waar de kat zich bevond. Lap, daar ging haar rustig avondje bij zonsondergang... Ach ja, het maakte niet veel uit; met z'n tweeën kon het ook gezellig worden, toch..? Het was een rood-witte kater die zich hier in de omgeving begaf, want zijn stem drong al snel door in haar trommelvliezen. 'Hoi, mooie zonsondergang toch?', vroeg de knappe kater als begroeting. In zijn aanwezigheid wilde Shysong wel van dit moment genieten, stelde ze vast. De poes zag dat hij een muis bij zich had, en voelde dat haar maag protesterend begon te knorren. "Hallo! Ja, prachtig...", zei ze. Net als jij, ging in haar gedachten om, maar dat durfde ze écht niet te zeggen.. De kater zou haar waarschijnlijk vierkant uitlachen... "Sorry voor het geknor van mijn buik. Ik ben al bijna de hele dag aan het jagen, en heb nog bijna niets kunnen eten", gaf de gevlekte ShadowClan poes als verklaring wanneer haar buik nogmaals knorde. Licht beschaamd richtte ze haar fel blauwe ogen naar haar voorpoten. Shy keek even in het rond en veegde vervolgens met haar staart over de grond om de prikkende naalden weg te vegen voor ze ging liggen. Ze draaide haar zodat ze een mooi uitzicht had op de zon, en legde haar neer.

♥ BRI !

"Hallo! Ja, prachtig..." toen ze klaar was met praten begon haar buik te rammelen waardoor een klein glimlachje of Flamesoul's mond speelde. De poes begon al snel aan haar uitleg "Sorry voor het geknor van mijn buik. Ik ben al bijna de hele dag aan het jagen, en heb nog bijna niets kunnen eten" Flamesoul keek even naar zijn muis en zei "Niet erg hoor, hier, je mag deze wel hebben" terwijl hij de muis gaf aan haar. Het bleef een tijdje stil en uiteindelijk zei de kater "Mijn naam is trouwens Flamesoul, wat is jouw naam?" terwijl hij op een antwoord wachtte bekeek hij haar; ze had een zwarte vacht met een beetje wit, en haar ogen zij prachtig blauw, waar je bijna in kon verdrinken...

HOW LONG WILL I LOVE YOU

I never feel I'm quite enough It may not seem like very much But I'm yours You healed these scars over time Embraced my soul You loved my mind You're the only angel in my life -------------------- ♥

De gevlekte kater keek naar de muis die hij bij had en zei: 'Niet erg hoor, hier, je mag deze wel hebben.' Hij gaf de muis aan Shysong, maar de poes twijfelde of ze het wel moest aannemen. Ze keek naar het diertje en dacht aan haar knorrende buik, maar dan zou deze kater - die er best sympathiek uitzag - niets meer te eten hebben... "Delen?", vroeg ze om een compromis te zoeken. Alleen zou ze het dier niet opeten, daar zou ze een veel te groot schuldgevoel van krijgen! 'Mijn naam is trouwens Flamesoul, wat is jouw naam?', zei de kater die kennelijk Flamesoul noemde. "Wat een... mooie naam!", antwoordde de poes. "Oh ja, mijn naam is trouwens Shy...", begon de poes, maar haar zin werd onderbroken door een irritante hik. "Shys..., probeerde de poes nogmaals, zonder succes. "Mijn naam", ze hikte even. "is Shysong", sprak ze vluchtig om de volgende hik voor te zijn. Moest dit echt nu? Nogmaals hikte ze, en er kwam een wat zuurdere blik op haar gezicht te staan; ze moest er nu vast wel heel dom uit zien...

♥ BRI !

"Delen?" De kater had dat niet echt zien aankomen maar probeerde zo normaal mogelijk te antwoorden "Oke, bedankt" hij nam een hapje van de muis en de poes gaf een al snel antwoord "Wat een... mooie naam!" Flamesoul trok beschaamt zijn hoofd weg "B-bedankt?, "Oh ja, mijn naam is trouwens Shy..." ze stopte even door een hik die dwars door haar zin heen kwam. Ze probeerde het nog eens "Shys... een kleine twinkeling ontstond in de kater zijn ogen, het was eigenlijk best wel grappig als je het zag. "Mijn naam" nog een keer werd ze onderbroken door die hik "is Shysong", nu was het haar wel gelukt om haar naam uit te spreken. "Shysong, wat een mooie naam voor een mooie poes" wat Flamesoul zei was wel waar voor zijn gevoel, het was een mooie, mysterieuze naam voor haar.

Ooc. Herken ik daar een ganzenopdracht?

HOW LONG WILL I LOVE YOU

I never feel I'm quite enough It may not seem like very much But I'm yours You healed these scars over time Embraced my soul You loved my mind You're the only angel in my life -------------------- ♥

Wanneer Flamesoul een hapje gedaan had van de muis, trok ze het dier wat in haar richting en nam ook een stukje. Daarna schoof ze het diertje terug over de grond in de richting van de gevlekte kater. Er kwam een kleine twinkeling in zijn ogen tijdens het hikken van Shysong, wat dit moment nog gênanter maakte voor de poes. 'Shysong, wat een mooie naam voor een mooie poes', klonk zijn zoete stem, waardoor ze erg warm werd vanbinnen. Een hikje doorbrak een kort moment van stilte. Ze keek even naar de grond en glimlachte verlegen. "Jij bent anders ook niet mis", grapte ze, terug omhoog kijkend. Nogmaals kwam er een hikkend geluid uit haar keel. Het hikken werd al terug wat minder, wat een hele opluchting was. Shy had ergens gehoord dat de hik zou weggaan door je adem in te houden, dus hapte ze naar wat lucht en probeerde om niet meer te ademen. Haar kaken kregen stilaan een rode tint, en ze opende haar mond wanneer ze het écht niet meer kon volhouden. Alle lucht ontsnapte uit haar bek en snel hapte ze naar nieuwe zuurstof om het ademen terug naar een normaal patroon te brengen. Snel gaf ze een verklaring aan de kater voor haar rare gedrag: "Ze zegg.. -hik- ..en dat di.. -hik- ..t zou helpen te.. -hik- ..gen de -hik- hik. Nou geholpen had het niet echt, maar deze keer miauwde ze gewoon door het hikken door. Ze had er genoeg van om haar zinnen opnieuw te moeten beginnen!

OOC; Toevallig wel ja^^" xD

♥ BRI !

De poes hapte naar adem en Flamesoul trok een wenkbrauw omhoog met de zin "emmm, wat ben je aan het doen?" Shysong werd even rood en hapte weer naar adem terwijl de poes haar gedrag uitlegde "Ze zegg.. -hik- ..en dat di.. -hik- ..t zou helpen te.. -hik- ..gen de -hik- hik." nou. Zo te zien werkt dat niet echt, en hij vond het niet echt nodig om dat te benadrukken. Hij nam een hapje van de muis en vroeg "zullen we anders zo even wat gaan rennen? Misschien werkt dat beter"

_{'Emmm, wat ben je aan het doen?', trok de kater zijn wenkbrauw op. Shysong was wat teleurgesteld aangezien haar 'geweldige trucje' niet bepaald zijn werk gedaan had... Ze was nu nog harder beschaamd dan ze daarvoor al was! De poes zag hoe de kater nog een hapje nam van zijn muis. 'Zullen we anders zo even wat gaan rennen? Misschien werkt dat beter', zei Flamesoul daarna. De poes hield voorzichtig haar schouders op. Ze had al de hele weg afgelegd om hierheen te lopen, en had nu niet bepaald zin om opnieuw zo ver te gaan schouwen... Ze ademde diep in en uit, en al snel merkte ze dat de hik zo goed als verdwenen was. Wat een opluchting zeg..!}

Omdat Shysong niet antwoordde leek het erop dat ze daar dus geen zin in had, al snel daarna leek die vervelende hik over te zijn wat er minder gênant uitzag. Hij keek haar even aan en toen weer voor zich uit, nu was de zon al helemaal onder en nog een heel klein strookje oranje van de zonsondergang was te zien. Het zag er erg mooi uit en om deze pracht even niet te onderbreken zei de kater maar niks. Het gefluit van de volgels wat nog kortgeleden klonk was gestopt, misschien werd het wel ook tijd dat ze terug naar het kamp gingen al ging Flamesoul wel nog iets jagen aangezien hij natuurlijk niet terug kan met lege poten.

Flamesoul keek even in de poes haar richting, maar al snel keek hij weer gewoon voor zich uit. De zon was nu al bijna helemaal achter de bomen verdwenen, en het enige dat nog te zien was, was het kleine oranje puntje ervan. Ze bleven beide stil naar de zonsondergang staren, zelfs de vogels waren gestopt met fluiten en alle prooi begon stilaan terug naar hun hol te trekken. Het was al vrij donker, dus besloot Shysong voor te stellen om terug te keren naar het camp. "Het word al donker, Flame... Misschien kunnen we beter terugkeren, niet?" Ze rekte haar poten één voor één uit en keek de kater vriendelijk aan. Ze besefte dat ze nu wel zouden terug komen zonder prooi, en ze waren niet op patrouille geweest... Het was vast beter om eerst nog snel wat prooi te vangen. "Het is natuurlijk wel maar raar om zonder prooi of patrouille terug te gaan, dus allebei nog één prooi vangen?", stelde de poes voor met een licht genept glimlachje op haar gelaat.

Onderwerp: Re: The silence of the woods (Shysong)