Feeling lonely [Open]

Onderwerp: Feeling lonely [Open] vr 20 dec 2013 - 22:49

Jaytail

Jaytail keek in zijn ogen. Ze waren groen, net zoals de zijne. Maar zijn vacht was helemaal wit, langharig wit. Hij had verhalen over zijn vader gehoord... Dit kon hem toch niet zijn? "Jaykit?" vroeg de witte kater aan hem. "Hoe ken je mijn naam" Siste hij de kater toe. De witte kater ging wat normaler staan en niet meer zoals in een gevecht. "Je bent het echt..." murmelde de witte kater richting hem. "Verlaat ThunderClan territorium!" riep hij naar de kater. Maar de kater kwam dichterbij. "Je bent zo groot geworden... Jammer dat je me niet herkend... Je bent nu apprentice zeker? Je bent aardig groot geworden." Hij wou het niet horen. "Kom. Niet. Dichterbij." waarschuwde hij tegen de witte kater. Maar de kater deed het wel. "Jaypaw... Ik ben je vader." dat deed hem normaal staan en opkijken. Was dit zijn vader? "Als je mijn vader bent dan ben je een vieze lafaard!" siste hij naar hem toe. "Je liet me gewoon achter!" vervolgde hij. "En daar heb ik ook erg spijt van Jaypaw..." Hij geloofde het niet. "Maar ik moet je iets vertellen, eigenlijk had ik dat van daarnet niet moeten vertellen..." zei de kater toen hij nog een stap dichterbij kwam. In zijn ooghoek zag Jaytail opeens een slang. "Pas op!" Schreeuwde hij nog, maar de slang had hem al te pakken. "Nee!" Schreeuwde hij en hij rende naar de kater. Hij doodde de slang meteen en keek met grote ogen naar het witte lijk. "Jay... I-ik..." murmelde de kater. "Shh.." stelde hij de kater gerust. "Ik ben niet je vader... Vind hem.. Hij zit... In Thunder...clan" murmelde de kater waarna hij zijn ogen sloot en langzaam zijn ademhaling stopte. "Wat..?" murmelde hij ietwat zacht. Een vader? In ThunderClan?

Hier was het gebeurd, bijna 6 moons geleden. Hij had zijn echte vader nog niet gevonden, maar hij zou hem vinden. Het was zijn laatste familielid. Zíjn laatste familie. Hij sloot zijn ogen en zag daarna weer voor zich hoe zijn zusje tevoorschijn kwam... Hoe hij haar probeerde te overtuigen... Hoe hij haar moest achterlaten, zwaar gewond. Hier waren echter ook leuke dingen gebeurd. Hij had hier Sunpaw ontmoet. Hij had haar al een tijdje niet gesproken, ondanks dat hij gevoelens voor haar had. Een zucht verliet zijn mond. Hij zou hier wel wachten, voor als hij weer iemand kan vermoorden omdat hij niet wilt luisteren. Of dat iemand iets belangrijks weet en dan dood word gebeten door een slang.

[Open]

Onderwerp: Re: Feeling lonely [Open] za 21 dec 2013 - 20:16

Blossompaw was op jacht, zoals zo vaak. Ze hield van jagen, en de clan had het wel nodid. Spoedig zal het winter (weet het warriorcats woord ni meer) worden.. en de prooi zal dus verdwijnen. Blossompaw hoorde geritsel en zakte door haar pootjes, oren gedraaid richting het geluid en staart licht zwiepend. Ze sloop naar voren,.. en.. Hup! ze sprong wat omhoog en lande op 4 pootjes op een slang. 'Slang!' riep ze, geschrokken. Ze hapte richting de spartelende slang en beet het snel dood voordat de slang Haar dood kon bijten.
Ze sleepte de slang even richting de wat meegaanbare grond waarin ze de slang tijdenlijk kon begraven om het nadien op haar terugweg richting kamp op te halen. 'Opgeruimd staat netjes' murmelde ze.
Ze liep weer richting de niet meegaanbare rotsen en zag een kater zitten.
Blossompaw liep behoedzaam richting de kat. Ergens herkende ze hem wel, hij zat ook bij haar in de thunderclan. 'Heey' mompelde ze behoedzaam als begroeting.

Onderwerp: Re: Feeling lonely [Open] zo 22 dec 2013 - 16:27

De grote kater zuchtte diep, en hoorde in de verte iemand roepen. 'Slang!'. De kater wist wel dat de poes zijn kant op zou lopen, dus bedekte hij voor de zekerheid het litteken met zijn staart. De meeste katten herkende hem als de apprentice die werd verwond door die hond op de nacht dat Bluestar overleed. Of de kater die de hond naar het kamp heeft geleid. Alleen Sunpaw... Alleen Sunpaw behandelde hem als Jaytail. Niet als die apprentice die de hond leidde naar het kamp met een bloedspoor. Maar ja hoor. Een poesje kwam naar hem toe. Een apprentice zo te zien. 'Heey' mompelde de poes als begroeting naar hem toe. "Hallo." zei hij maar terug. "Moet je niet trainen?" vervolgde hij maar. Hij was niet zo openlijk meer als vroeger, hij was juist meer dichtgeklapt na het incident met Bluestar. Hij vond het nog steeds zijn schuld, maar het had geen zin om het de hele tijd te denken, het kon toch niet meer terug gedraaid worden.

Onderwerp: Re: Feeling lonely [Open] za 28 dec 2013 - 20:14

"Hallo." zei de grote kater maar terug. "Moet je niet trainen?" vervolgde hij maar. Nu herkende Blossompaw hem, aan zijn stem en gedrag enzo. Dit was Jaytail, bijna iedereen kende hem, alleen de nieuwelingen en kittens niet. Jaytail was dichtgeklapt na een incident met Bluestar. Hij vond het nog steeds zijn schuld. 'Nee, ik heb nog geen mentor. voorlopig leren zowat random krijgers me nieuwe technieken.' Zei Blossompaw. 'Zo leer ik ook meer katten kennen van de clan.' Zei ze met een glimlach. 'Ow! Jij bent Jaytail. Niet?' zei ze met een aardige glimlach. 'Sommigen praten over je, de één slecht en de ander goed. En sommige wijfelen wat.' Blossompaw keek Jaytail nieuwsgierig aan. 'Maar ik weet echt niet wat jij hebt misdaan of gedaan bij of met Bluestar. Wil je het vertellen? Pleeaas?' vroeg ze.

Onderwerp: Re: Feeling lonely [Open] zo 29 dec 2013 - 9:52

'Nee, ik heb nog geen mentor. Voorlopig leren zowat random krijgers me nieuwe technieken. Zo leer ik ook meer katten kennen uit de clan.' Zei de poes met een glimlach. 'Ow, jij bent Jaytail. Niet?' Vroeg de poes en hij het voelde weer alsof hij niks meer kon zeggen. 'Sommige praten over je de één slecht en de ander goed. En sommige twijfelen wat.' Zei het poesje en keek hem nieuwsgierig aan. 'Dus toch' dacht hij bij zichzelf. Hij zuchtte toen de poes net een zeer pijnlijke vraag stelde. 'Maar ik weet echt niet wat jij hebt misdaan of gedaan bij of met Bluestar. Wil je het vertellen? Pleeaas?' Zijn oren schoten meteen naar achter en hij voelde.dat hij begon te trillen. Hij deed zijn ogen dicht en er verliet een trillerige zucht zijn mond. "Het is een lang verhaal. Informeer dat maar bij een andere kat.. ik.. ik kan het niet vertellen." Zei hij maar tegen de poesz

Onderwerp: Re: Feeling lonely [Open] zo 29 dec 2013 - 16:02

de oren van Jayrail schoten naar achter en hij begon te trillen. Blossompaw wou maar wat graag haar woorden terug nemen... De grote kater sloot zijn ogen en zuchte trillerig. "Het is een lang verhaal. Informeer dat maar bij een andere kat.. ik.. ik kan het niet vertellen."

zei hij. Blossompaw ging rechtstaan en zette een stap in zijn richting, maar ze bedacht zich. Als ze hem zou willen troosten kreeg ze waarschijnlijk toch alleen maar een venijnige klauw rond haar oren. Ze zuchte en ging zitten, toch stond ze recht. Met een zelfzekere blik zette ze nog een stap richting Jaytail en streek met haar flank bemoedigend tegen zijn flank. 'Ik begrijp het' zei ze zuchtend.

Blossompaw ging weer zitten op een steen van de snakerocks. Ze mepte een irritante adder een heel eind weg en richt zich weer tot Jaytail 'Ik zal het wel aan een ander vragen.' zei ze terwijl ze naar het kamp keek, tussen de bomen door kon je nog net het siloutte van de struiken rond het kamp onderscheiden.

'Maar jij kan toch niets slechts hebben gedaan?? Dan zou je me wel een pak rammel hebben gegeven vanaf het moment dat je me zag.' Ze vroeg het met een glimlach van nieuwsgierig heid, ze geloofde het echt niet.

Onderwerp: Re: Feeling lonely [Open]