I'm actually proud ~ Fawnstep

Met een grote muis liep ze het kamp in. Na de training van Darkfire kwam ze bijna elke dag wel aan met prooi. Ze was trots op zichzelf en zo liep ze dan ook. In het kamp waren sommige katten al bezig met tongen, en die keken even op als zij voorbij kwam. De meeste keurde ze geen blik waardig, behalve de warriors. De enige waar ze wel naar uitkeek zag ze nog niet, Fawnstep. Haar halfzus was de laatste ceremonie warrior geworden. Ondanks dat ze super trots was op haar, had ze het nog niet gezegd. Daarom was ze van plan geweest om even bij haar langs te gaan. Toen ze haar prooi op de prooistapel legde dacht ze terug aan de jacht. Het geluk was aan haar kant geweest, want ze was hem al snel tegengekomen. Ongeveer 5 vossenlengte van het kamp had de kleine rakker gezeten en Aury had hem al snel opgemerkt. Na een korte strijd had de muis dood in haar bek gehangen en werd het meegenomen om opgegeten te worden. Nog helemaal in gedachten pakte een andere muis van de prooistapel en liep ermee richting de apprentice den. Ongeveer anderhalve kattenlengte ervoor ging ze zitten, zodat andere katten nog makkelijk in en uit de den konden lopen. In haar eentje zat ze haar muis op te eten.

I found the one, he changed my life
But was it me that changed
And he just happened to come at the right time
I'm supposed to be in love but I'm numb again
And I just wanna scream
What now, I just can't figure it out
What now, I guess
I'll just wait it out, wait it out
What now, please tell me, what now..

Met gebogen kop zat de kattin onder een boom. Voor haar poten lagen twee muisjes die ze eerder die dag had weten te vangen, het was niet veel, maar ze was er gewoon niet meer bij met haar kop de laatste tijd. Telkens weer hoorde ze hem lachen, zag ze zijn ogen, voelde ze zijn adem. Ze duwde deze gevoelens weer weg en stond snel op. Haar voorpoten stonden iets uit elkaar en haar kop hing hiertussen wat naar beneden. Ze slikte een keer en sloot haar ogen, waarna ze goed ademhaalde. Het was tijd voor het tongen, en ze moest wel terug naar het kamp om haar muisjes aan te bieden. Ze blies de adem uit en pakte vervolgens de twee muisjes in haar bek. Hierna begon ze in de richting van het kamp te trippelen. Toen ze de doorntunnel betrad die uitmondde in het kamp keek ze rond of ze hem zag: maar helaas, hij was er niet. Ze zuchtte, wat wat raar klonk vanwege de muizen in haar bek, en trippelde naar de prooistapel waar ze er eentje liet vallen. Ze draaide haar kop en was van plan om alleen te gaan zitten. Echter viel haar blik toen op haar halfzusje, Aurypaw. Ze besloot om dan maar bij haar te gaan zitten en deed de paar passen naar haar toe, aangezien ze ook bij de prooistapel zat en at van haar prooi. Ze liet zich op haar achterwerk neerploffen tegenover de poes en liet haar muisje toen voor haar poten vallen. Ze knikte kort naar de poes en keek toen naar haar muisje, echt honger had ze niet, maar als ze niks zou eten zou ze misschien wel naar de Medicine Cat toe moeten, en na die laatste ontmoeting met Smokebreath had ze hier weinig behoefte aan.

I don't know where to go
I don't know what to feel
I don't know how to cry
I don't know, oh, oh why

Terwijl ze nog zat te kauwen op de muis hoorde ze ineens pootstappen dichterbij komen. Ze keek op en zag Fawnstep net terug komen van de prooistapel. Met een muis in haar bek keek ze om zich heen en kwam toen richting Aury. De kattin ging tegenover haar zitten en gooide de muis op de grond. Ze knikte even naar Aury en keek toen naar haar eten. ’Hey.’ Zei ze tegen haar zus en nam een hap van haar eten. Terwijl ze kauwde keek ze naar Fawn. Eigenlijk leek deze kat voor haar helemaal niet op haar. Waar zij meer van haar vader had, had Fawn meer van haar moeder. Nee als je het niet wist, zou je niet eens zien dat het zusjes waren. Toch was Fawnstep tot nu toe nog de enige van het andere nest waar Aury mee gepraat had en dat gaf misschien toch een soort band. Nou ja, het zal wel, dacht ze in haar hoofd. ’Nog gefeliciteerd met het worden van Warrior, ik weet zeker dat je het kunt.’ Ze glimlachte even naar haar grote zus. Tegen iedereen had ze een muur opgetrokken, waardoor ze vol zelfvertrouwen leek. Tegen iedereen deed ze heel hooghartig, behalve tegen Fawn. Ze wist eigenlijk niet precies waarom, maar het was zo gelopen. Misschien omdat ze al met Fawnstep praatte voordat ze met Darkfire trainde.

’Hey.’ miauwde Aurypaw en het was even stil tussen de twee, aangezien ze allebei aten. Fawnstep wist niet waar haar zusje over zou denken, maar haar kop was een grote rotzooi. Telkens weer weerklonk de stem van Shrewstar door haar kop. Ze schudde deze gedachten maar weer snel weg. ’Nog gefeliciteerd met het worden van Warrior, ik weet zeker dat je het kunt.’ Aurypaw liet de gedachten wegvloeien en Fawnstep glimlachte naar haar. "Bedankt," zei ze en nam een volgende hap. "Ik wed dat jij ook een goede Warrior zult worden."

- flut maar ik moet gaan xD