{Frostlake} Like a fish in the water!

"AAAAAH!" Hijgend stormde Snowdot door de pinewoods. Snel keek ze achterom, ze zag het monster niet meer.. Maar wie wist waar het zich schuilhield.. Het kon elk moment voor haar opduiken en.. 'Plats!' Nee.. Ze was in the Little Creek gesprongen. En het water was op zijn hoogst! Gillend schoot ze overeind. "Help me!" Spartelend lag ze in het kleine kreekje. In het begin heel hard, maar dit werd langzaam minder toen ze besefte dat het water maar net boven haar poten kwam. Beschaamd stond ze op en slofte uit het water.

De kater trippelde door het bos heen en hoorde in de verte wat gerommel. Een groep vogels vloog krijsend uit een boom en hij trok zijn wenkbrauw wat op. Koeltjes draafde hij in de richting van het geluid en bleef in de struiken toekijken, met priemende ogen. Hij zag een witte kattin die in de Little Creek lag en een hoop herrie maakte. Hij sloop dichterbij en hoorde hoe ze gilde. "Help me!" Spartelend lag ze daar dan, in water wat maar een paar grassprietjes hoog was. Hij proestte het uit van het lachen toen de kattin besefte dat ze in een dun plasje water lag en beschaamd opstond. De kater werd zichtbaar uit de struiken en grinnikte nog wat na.

Ze schudde haar natte vacht uit en wou net doen alsof er niks was gebeurd, toen er een zwarte, langharige kater de struiken uit kwam. "H-Hallo." Piepte ze. "Lekker weertje hé?" 'Laat hem please niks gezien hebben.. Alsjeblieft!' Stiekem bestudeerde ze de kater. Hij had een zwarte, lange vacht en groene ogen. Ze had hem eerder gezien, maar zijn naam wist ze niet. En die hoefde ze ook niet te weten..

Hij zag hoe de poes haar vacht uitschudde en net deed alsof er niks was gebeurt, maar toen ze hem in het vizier kreeg reageerde ze wat geschrokken. "H-Hallo." piepte de witte kattin. "Lekker weertje hé?" Hij merkte dat ze er overheen probeerde te praten en glimlachte toen naar haar. "Een foutje maken is niet erg." miauwde hij en besloot het onderwerp toen te laten voor wat het was. "En inderdaad, prachtig weer voor een dag in Leaf-fal." Hij ging zitten en keek eventjes naar de witte kattin wiens vacht nog wat nat was. "Snowdot, was het niet. Ik ben Frostlake, mocht je het nog niet weten." Hij gaf haar een vriendschappelijke knipoog en begon toen met het wassen van zijn borst.

"Een foutje maken is niet erg." miauwde de kater. En alsof het nu klaar was antwoordde hij op haar vraag. "En inderdaad, prachtig weer voor een dag in Leaf-fal." Hij ging zitten en bekeek haar even. Ongemakkelijk schuifelde ze met haar poten. "Snowdot, was het niet. Ik ben Frostlake, mocht je het nog niet weten." Ze voelde zich mogelijk ongemakkelijker toen Frostlake knipoogde. Hij ging zitten en begon zich stilletjes te wassen. Aarzelend likte Snowdot haar poot en haalde die achter haar oor.