Cats can be high too

Zijn bruine vacht waaide wat op door een felle Leaf-fall bries. Met ruime pootstappen kuierde hij verder over het gebied en met een bloedserieuze blik in zijn ogen hield hij halt toen hij een interessante geur rook. Hij had 'm ooit al eens eerder geroken, maar wist niet meer goed waar en wanneer. Toen hij zijn cyaanblauwe blik over het gebied heen liet glijden merkte hij een klein plantje op, en naarmate hij er dichter naartoe liep hoe duidelijker dat het werd dat de geur die hij rook van het groene ding afkomstig was. Voorzichtig snuffelde de kater eraan, niet zeker wetend wat het was. Ze hadden hem altijd gezegd dat je niet zomaar van kruiden mocht eten, sommige waren giftig en konden je leven nog wel eens op het spel zetten. Maar dit ... dit rook niet eens giftig. Voorzichtig nam de kater een hapje van de plant, om nadien nog een hap en daarna nog enkele happen te nemen. Uiteindelijk had hij een heel blad opgegeten en wankelde hij wat op zijn poten. Wat was er aan de hand? Vragen spookten rond in zijn hoofd maar na een korte periode vervaagde zijn bewustheid voor een deel en begon hij wat in het rond te wandelen. Rustig plukte hij de plant uit de bodem met zijn tanden en liep hij wat in het rond. Pas toen hij het vaag bekende zwart witte gestalte van een poes zag staan hielt hij halt met random rondjes te lopen. "Halloo Shrewsstar." Miauwde hij terwijl hij dichter naar haar toe liep. "Kijk wat ik heb gevonden!" Miauwde hij toen als een kitten die net een slak had gevonden, terwijl hij het kattenkruid bijna tegen haar neus duwde. De zoete geur moest haar ook verleiden, dan kon hij samen met deze kattin ... dingetjes doen.

[Shrewstar xD]

De Clanleader verliet het kamp snel, toen ze een paar kittens zag ronddwarrelen. Een lichte zucht ontsnapte uit haar mond en haar oortjes werden wat tegen haar nek gedrukt. Ze voelde zich.. oud. Natuurlijk geen Elder, maar al haar kittens waren zowat volwassen. Haar eerste nestje was zelfs al Warrior en werden bijna Mentors en haar tweede nestje.. zat al halverwege hun leertijd. Wat ongemakkelijk schuifelde ze het territorium in en rook al snel een wat zoete geur. Plots verscheen er een bruine tabby op haar pad die ze herkende als.. Wolftail? De kater zag er niet echt uit als hij normaal deed, een beetje kinderachtig. De poes zette een frons op haar gelaat en een bos kruiden werd tegen haar snuit gedrukt door de Warrior. Geschrokken sprong ze achteruit, wat was hij wel niet aan het doen..? "Kijk wat ik heb gevonden!" Wat ongemakkelijk zette ze een kleine glimlach op, maar wist niet goed wat ze moest zeggen. Nog steeds met een frons keek ze naar het bosje kruiden, waar die sterke zoete geur vanaf kwam. Wat was het? Een beetje nieuwsgierig rekte ze haar nek wat uit en de zoete geur deed haar een voorzichtig pasje naar voren doen. Had Smokebreath in zijn korte les iets over een zoet ruikend kruid gezegd? Nee toch? Ze haalde haar schouders wat op en drukte haar neus nog wat tegen het kruid aan. Wolftail had blijkbaar een blad van het bosje gescheurd, maar Shrew kon het missende puzzelstukje net niet op zijn plaats leggen. Zonder erbij na te denken scheurde ze zelfs een blad af van het kruid en proefde gelijk de sterke smaak. Vooralsnog prefereerde ze vlees boven kruiden, maar.. dit. Een beetje wankelend begon ze op haar poten te staan en voelde haar kop wat wazig worden. "Wolf.. Wat is dit?" Vroeg ze wat vaagjes en keek de kater aan.

De lach op zijn gelaat werd wat groter toen ook de poes uiteindelijk een hap van de plant nam, precies hetgeen waarop hij gehoopt had. Ook zij begon na een tijdje te wankelen op haar poten. "Wolf.. Wat is dit?" Vroeg de kattin vaagjes. De kater haalde zijn schouders op en keek in het rond, om nadien ook nog eens een blik op de grauwe hemel boven hun hoofden te werpen. Met cirkelende bewegingen van zijn kop volgde hij de vogel die boven hen vloog. Waarschijnlijk een roofvogel, want voor zover hij wist was er geen duif of kraai die cirkels in de lucht vloog. "Wedde dat ik 'm te pakken krijg." Miauwde hij geheimzinnig met een spatje vastberadenheid in zijn ogen. Hierna rende hij naar de dichts bijzijnde boom toe om vervolgens zijn klauwen erin te haken en zo verder omhoog te klimmen. Dit bleef hij herhalen, tot hij uiteindelijk op een redelijk dikke tak uitkwam en met grote ogen de vogel in de gaten hield.

De tabby haalde zijn schouders op, alsof het niets was! Shrew stond op het punt de kater een snauw te geven, toen ze plots.. even helemaal geen kwade gevoelens meer voelde. Een wat vage grijns verscheen op haar gezicht en keek ze naar de andere Warrior, die omhoog keek. "Wedde dat ik 'm te pakken krijg." De kater verdween in een boom, die er voor Shrew niet erg aangenaam uitzag. "Je doet maar.." Mompelde Shrew, die een paar extra pasjes moest doen om niet om te vallen. Haar groene blik dreef naar een steen. "Ik blijf hier wel, bij deze Warrior." Mompelde ze wat flauwtjes en wankelde naar de rots toe, waar ze door haar evenwichtsverlies op viel. "Bedankt dat je me hebt opgevangen.." Mompelde ze half snorrend toen ze weer op haar poten krabbelde. Even keek ze naar Wolf, die naar de grote schaduw in de boom keek. "Je ziet er echt heel grappig uit, Wolfiewolf." Grinnikte de poes flauwtjes en begon langzaam te hikken van het lachen.

Door gebruik van zijn staart te maken probeerde hij zijn evenwicht in balans te houden, wat erg slecht ging omdat hij naar boven keek én kattenkruid had gegeten. Toen hij weer omlaag keek om te zien wat Shrewstar aan het doen was merkte hij op dat ze bij een steen gaan liggen was. Al leek de steen meer op ... een kat. Eentje die hij al lang niet meer gezien had. Wat was zijn naam ook alweer? De kater vernauwde zijn ogen en probeerde het gestalte beter te herkennen, zonder succes. Wacht eens ... was dat niet Timesong? "Je ziet er echt heel grappig uit, Wolfiewolf." Miauwde de poes terwijl ze begon te grinniken van het lachen. Maar Wolf zelf, hij was alles behalve geamuseerd. Wat deed die kater hier? Hoorde hij niet allang dood te zijn? Hij had respect gekregen voor hem toen hij was gestorven, maar nu hij wist dat de kater terug levend was voelde het aan als een verantwoordelijkheid om te laten zien dat Shrew van hém was! Met veel kracht zette hij zich af met zijn achterpoten en sprong hij naar de grond toe, al was het maar kantje boort of hij was op zijn buik beland. "Blijf met je poten van Shrewstar af!" Gromde hij naar Timesong, die eigenlijk helemaal niet Timesong was maar gewoon een steen.

Ze zag de niet echt zeer geamuseerde reactie van Wolf niet, omdat ze zich overeind probeerde te helpen. Na veel wankelende pogingen lukte dit wel, maar plots stond Wolf naast haar. Geschrokken deinsde ze achteruit en viel achterover in het gras. "Blijf met je poten van Shrewstar af!" Gromde de stem van de kater en de poes hief haar kopje warrig op. Had hij het tegen de Warrior..? Moeizaam krabbelde ze weer op vier poten en door haar verlies aan evenwicht viel ze bijna tegen Wolftail aan. "Oh wat ben je toch een held." Grijnsde ze flauw en probeerde hem op zijn oor te tikken, maar viel met haar snuit weer in het gras.

Zijn cyaanblauwe ogen priemde hij in die van Timesong - de steen- en met sluipende passen kwam hij dichter in de buurt van zijn tegenstander. Maar zodra hij eropaf sprong en zijn vijand een mep verkocht, kreeg hij geen reactie terug. Na enkele keren geknipperd te hebben met zijn ogen merkte hij op dat hij op een steen lag. "Oh," Miauwde hij enkel waarna hij enkele passen terug nam, zich gedragende alsof er niets gebeurd was. Plots viel er iets op hem en nog maar net wist de kater zijn evenwicht te bewaren. "Oh wat ben je toch een held." Grijnsde de poes flauw waarna ze met haar snuit in het gras viel. "Sinds wanneer is de grond meer waard dan ik?" Snoof hij verontwaardigd waarna hij haar weer overeind hielp, maar uiteindelijk ook struikelde en op de poes viel, zijn neusje tegen de hare geplakt. Al blozend sprong hij weer overeind en keek hij schuin naar de aardbodem. "Ik struikelde, sorry ma'am." Miauwde hij snel.

"Sinds wanneer is de grond meer waard dan ik?" Shrew grinnikte nog wat verder toen ze de kater tegen de 'Warrior' zag vechten. Hij zag er toch zo maf uit.. "Sinds je tegen een Warrior vecht en niet eens wint." Grijnsde ze breed en wist geen kracht meer in haar poten te zetten. Ach, de grond voelde wel lekker koel aan. "Ik struikelde, sorry ma'am." Ze keek even wat geschrokken op toen ze een koude neus tegen die van haar voelde en plots stond ze weer op vier poten. "Struikelen ja, nou, als excuus wil ik dat.." Ze rekte haar nek wat uit zodat alleen Wolf de woorden kon horen die ze zou gaan spreken. "je nu afgeleid bent zodat ik de schaduw kan vangen!" Grinnikte ze als een ondeugende kitten en al strompelend bewoog ze zich voort naar de boom waar de tabby zojuist in had gestaan. Moeizaam klauwde ze zich een weg naar boven, maar al bij de tweede tak zakte ze in elkaar. Haar vier poten hingen bewegingsloos van de boom.

"Sinds je tegen een Warrior vecht en niet eens wint." Grijnsde de poes. Wolftail knipperde enkele keren met zijn blauwe ogen en kon er niets aan doen dat een verbaasde blik in zijn kijkers verscheen. "Struikelen ja, nou, als excuus wil ik dat.." Wolftail kantelde zijn kopje zodat deze in een schuine positie kwam te staan en spitste zijn oortjes wat. "je nu afgeleid bent zodat ik de schaduw kan vangen!" Grinnikte ze vervolgens waarna ze richting de boom liep. De kater keek haar ongelovig na en hield zijn adem in toen ze bijna uit de boom viel. Al rennend liep hij naar haar toe. "Ik vang je wel o-" Probeerde hij uit te roepen toen hij struikelde over een steentje en alweer met zijn gezicht tegen de grond viel. Deze keer kwam er echter geen geluid uit zijn bek, behalve zacht gesnurk. De kater was in slaap gevallen.

"Ik vang je wel o-" De tabby begon naar haar toe te lopen, of eigenlijk, te rennen. Dacht hij nou werkelijk dat zij, de super geweldige Shrewstar, uit een zielig boompje zou vallen. Haar reddende 'engel' struikelde over iets kleins en viel in het gras, maar.. hij bewoog niet meer! Door de plotselinge schrik gleden haar poten van de tak en viel ze naar beneden. Met al het geluk van de wereld, kwam ze alleen met een wat vervelende klap neer. De poes had er geen verstand naar om nu nog te kijken of alles in orde was met haar en schuifelde wat nerveus naar de Warrior toe. Ze porde hem voorzichtig en begon te schaterlachen toen ze een vrolijk gesnurk hoorde. "Oh ja, wat een redder." Glimlachte ze zachtjes en terwijl haar kaken zich openden in een gaap nestelde ze zich naast hem in het gras, haar snuit begraven in de bruine vacht.