My first training, I'm so happy now!

Wolfpaw liep door het bos, nu was echt gelukkig! Hij zou leren vechten en dan konden alle vijanden van ShadowClan het wel schudden! Hij hield zijn staart recht omhoog en keek trots om zich heen. Hij had met zijn ment, Blacksky, besloten om naar het groepje bomen te gaan. Dat was een van de plekken waar je je apprentices traint. De bomen waaiden zachtjes en de struiken bewogen mee. Wolfpaw keek voor zich uit om de plekken te bestuderen, voor het geval hij ooit verdwaald zou raken. Maar dat zou nooit gebeuren! Zijn maag rommelde en hij herrinnerde zich dat hij zins gisteren niks gegeten had. Hongerig keek hij om zich heen om iets van prooi te zien. Als hij het zou vinden zou hij er niks aan hebben, want hij kan nog niet jagen. Hij spitste zijn oren om iets te ontdekken, maar niks. Chagarijnig stampte hij op de grond en liep verder, de bomen namen plaats voor moeras en zijn poten werden naar beneden gezogen. Hij trok zo hard mogelijk zijn poot terug en likte hem droog. Gatver! [/b] Dacht Wolpaw, hij sprong op een droog plekje in de struiken. Hij ging zitten en likte al zijn poten schoon.

Blacksky zat te jagen bij het groepje bomen naar vogels en andere dieren die in het bos leefde. Hij liep rond zoekend naar een prooi voor Wolfpaw `, welk dier zou voor wolfpaw vangen misschien een vogel of een muis misschien vind ik nog wel een eekhoorn ofzo.`, Blacksky hoorde een geluid van een afstand of 15 katten lengtes. Hij rook even in de lucht. Blacksky rook een gewondt vogeltje op de grond liggen `, een gewondt vogeltje een perfekte prooi`, Blacksky liep dichter bij het vogeltje tot de bosjes die vlak bij het vogeltje groeide. Blacksky stak zijn kop door de struiken en hij zag het vogeltje liggen `, Dat vogeltje is gewond aan zijn poot eigenlijk zou het niet eerlijk zijn om hem nu te doden maar ja ik ben enmaal een kat die gewonde vogeltjes niet kan weerstaan om te doden`,. Blacksky sprong uit de struiken recht op het gewonde vogeltje die hij in 1 seconde dode. Hij nam het vogeltje in zijn mond en hij nam hem mee naar Wolfpaw die op hem zat te wachten. Blacksky zag wolfpaw al op een afstand zijn poten schoon likken. `, aaah die ame stakker kan nog niet door de modder lopen zonder erg vies te worden`,. Blacksky ging achter Wolfpaw staan en hij legde het vogeltje neer "Hey wolfpaw heb je zin om te trainen en hier heb ik een vogeltje voor je zou je vast wel zin in hebben.". Blacksky ging naast Wolfpaw zitten wachten op dat hij klaar zou zijn met eten en zijn poten wassen.

Wolpaw zag Blacksky uit de bosjes verschijnen, hij keek een beetje akkeurend naar hem. "Wat? Ik wil mijn poten gewoon niet vies maken, anders wordt mijn prooi vies." Zei hij verdedigend, hij rekte zijn achterpoten uit en sprong naast zijn mentor. Het vogeltje zag er lekker uit en Wolpaws tong gleed over zijn lippen. "Wacht! Misschoen is dit een test! Neem jij maar eerst een hapje.." Zei hij, zijn honger knaagde aan zijn maag, maar hij moest slagen voor de test. Als het er een was. Verderop bewogen de bosjes op en neer, een zwarte staart werd door de struiken opgeslokt. Door zijn honger rende hij achter de prooi aan. De takjes raakten vast in zijn lange vacht en prikten pijnlijk in zijn vacht. Hij hoorde achter hem zijn mentor niet, maar dat kon ook komen omdat zijn maag zo hard knorde. Wolpaw zag nog net de staart verdwijnen achter een boom. Even bleef hij voor de boom stil staan, hij ademde even snel en rustte even. De honger maakte hem nog alerter en hij bekeek de boom. Het was een reusachtige boom! De bovenste takken kon Wolfpaw niet eens zien! De bast was bedekt met zacht mos en de wortels krulden gevaarlijk over de grond. Als je niet oplette zou je er zo over struikelen! Voorzichtig stapte hij over de wortels en keek om de grote boom heen. De zwarte staart was van een gigantische kraai! Zou ik de prooi niet overlaten aan een volwassen krijger? Nee! Ik moet mezelf bewijzen! Dacht Wolfpaw, hij dook in zijn sluiphouding en onderzocht zijn gebied. Een rots zo groot als een das stond naast de kraai, de grijzige kleur leek bijna op Wolfpaws vacht. Een omgevallen boomstronk lag aan de andere kant, hij was helemaal uitgehold, vast door termieten. Als ik nu iets achter de stronk rol en de kraai erin jaag heb ik hem! Hij voerde zijn plan voorzichtig uit en zocht naar een groot genoeg voorwerp om achter de stronk te plaatsen. Een steen zo groot als een konijn stond voor hem. Hij duwde met zijn kop en borst de steen op ijn plek. Nu was alles gereed voor de val. Wolfpaw liep om de rots heen en stond nu een paar muizenlengtes achter de kraai. Met veel kabaal joeg hij hem in de boomstronk. Snel liep hij er achter aan. "Je zit in de val vogeltje!" Zei hij, zijn klauwen waren uitgetrokken en klaar voor de aanval. Ter verdediging sloeg de kraai met zijn klauwen. Wolfpaw probeerde ze te ontwijken, maar eentje kwam over zijn neus, het dikke bloed droop over zijn neus. Vol met woede sloeg hij uit met zijn klauwen. Raak! Verzwakt door bloedverlies liet de kraai zich zakken. Wolfpaw liep op zijn gevangen prooi af en beet hem in de nek. Trots liep hij met het zware lijf de stronk uit op zoek naar zijn mentor.