Days of Darkness {Thrushdive}

Snowynight keek nog even over haar schouder naar het donderpad toen het pad ervan af begon te wijken, maar volgde Thrushdive daarna toch. "Hoe ver nog eigenlijk?" Vroeg ze, haar kopje wat scheef houdende en zichzelf wat uitrekkende. Thrushdive zette grote stappen. Hij was haar echt voorbij gegroeid sinds ze kits waren... Maar goed, zij was nooit echt een groot gebouwde kat geweest. Ze had dan ook wat meer moeite zijn grotere passen bij te houden.

"Hoe ver nog eigenlijk?" Thrushdive vertraagde zijn tempo, en glimlachte. "We kunnen zo terug richting kamp," miauwde hij terwijl hij zijn geur nog even markeerde langs een paar struiken en een boom en toen verder liep. "En gezien de stand van de zon word het daar ook wel tijd voor," miauwde hij vervolgens met een loom glimlachje.

Snowynight keek wat rond. "Wat jij wil?" Probeerde ze. Om eerlijk te zijn durfde ze de leiding nog niet echt te nemen rond Thrushdive. Ze was bang dat de kater weer terug zou vallen in gedrag van het verleden als ze hem teveel pushte. "Mij maakt het niet zoveel uit.." Mompelde ze, terwijl haar stem wat afdwaalde bij de laatste woorden.

"Wat jij wil?" Thrushdive keek Snowynight recht aan bij het horen van de voorzichtige toon. "Mij maakt het niet zoveel uit.." vervolgde Snowynight. "Als je toch iets anders wilt..? Want terug naar het kamp gaan hoeft van mij niet zo nodig," Miauwde hij met een grijnsje, hopend die onzekerheid van Snowynight weg te laten varen.

Snowynight schudde haar kop als respons. "Nee, nee.. Het maakt mij echt niet uit." Ze wist eigenlijk niet eens wat ze wilde, een feitje wat haar om eerlijk te ziijn best wel zorgen baarde. Sinds wanneer wist ze niet meer wat ze wilde? Ze had meestal altijd wel een mening klaar, al sprak ze deze niet vaak uit. Ze keek naar ed lucht. "Ik hoop dat bladkaal soepel verloopt.." Mompelde ze.

Thrushdive keek haar verward aan, maar haalde toen zijn schouders op, en wimpelde het weg. "Laten we dan maar in de richting van het kamp lopen, oke?" Stelde hij voor in een vraag, om Snowynight daar ook openheid in te kunnen geven, mocht ze er op willen reageren. "Ik hoop dat bladkaal soepel verloopt.." hoorde hij Snowynight mompelen. Een koude windvlaag waaide door zijn vacht. "Dat hoop ik ook," stemde hij er mee in terwijl hij die kant op begon te lopen, hij keek over zijn schouder, kijkend of Snowynight hem ook volgde.

Zwijgend liep Snowynight achter Thrushdive aan, starende naar de lucht. "Denk je dat vogels bewustzijn hebben van wat een leven waard is?" Vroeg ze aan de kater, haar blik niet van de lucht afhalende. "Dat ze zich bewust zijn dat wij het einde van hun leven plannen?"