Boring! {open}

De grijze kitten gromde geïrriteerd toen ze helemaal werd ondervraagd door haar pleegmoeder toen ze de Nursery uit wilde gaan. Starlingkit zwiepte een keer met haar staart en siste een paar woordjes dat ze voorzichtig zou zijn. Als haar pleegmoeder slim was, dan zou ze nu ophouden erover. Die stomme roofvogel ook, alsof zo'n dom beest naar beneden zou duiken om een kitten mee te nemen. Starlingkit stapte stevig door en toen ze het vervelende gepiep van de jongere kittens niet meer kon horen, stopte ze pas. Maar nee. Ze was niet de enige kitten hier. Wat arrogant snoof ze en porde de kitten, die ze kende als Salmonkit en keek haar scherp aan met haar groene ogen. "Moet jij niet bang zijn?" Vroeg ze met haar gewoonlijke norse en wat arrogante toontje. Dit was een van de weinige kittens die ze gewoon in het kamp had gezien. Hmm..

De grijze kitten hief haar kopje nog even wat trots op, zodat ze Salmonkit wat beter kon beoordelen. "Vast," Antwoordde de tabby kitten met een schouderophaal. Verrast schoot een van Starlingkit's wenkbrauwen omhoog. Hmm.. "En jij dan? Ben jij niet bang dat de grote boze vogel je op komt eten?" Eenzelfde soort vraag werd nu haar kant opgeschoten. Ook Starlingkit haalde haar schouders hierbij op. "Niet echt, dat beest zie je toch van verre al aankomen als hij moet duiken om je te pakken. Sowieso is iedereen er als de dood voor dat ze een kitten meenemen, dus krijg je niet eens de kans om je echt bang te voelen." Antwoordde ze met een zwiep van haar staart. "Waar is eigenlijk de rest van jouw nest?"

"Bij mama," De grijze kitten versmalde haar blik even bij het horen van dat woord. Ugh. "Ze slapen." Hmm, maar waarom was Salmonkit dan wel de open plek op gegaan? "Weet jij nog iets om te doen? Ik verveel me," Starligkit haalde haar schouders wat op. "Geen idee, kittens kunnen niet meer doen wat ze willen nu dat vogeltje hier rond vliegt." Mompelde ze wat geïrriteerd en wierp een paar vurige blikken op de Warriors die nog in het kamp rondliepen. Ze boog vervolgens wat meer naar Salmonkit toe en begon te fluisteren. "Maar dat zegt niet dat we wat kunnen proberen, right?" Ze glimlachte even en ging weer recht staan en keek afwachtend naar de andere kitten. Een klein avontuurtje kon toch geen kwaad?

"Pas jij nog onder de braamstruiken door?" De kitten had meteen door waar ze naartoe wilde gaan. Starlingkit liet haar groene blik even afglijden naar de plek die Salmonkit bedoelde en haalde haar schouders wat op. "We kunnen het altijd nog proberen, maar voordat we er naartoe gaan.." Ze dook weer even naar de Nursery en haalde er een klein mosballetje uit. "Ik schop dit balletje naar jou en dan duw jij het naar de braamstruiken, zodat het lijkt dat we het balletje aan het zoeken zijn. Je weet maar nooit, straks vindt een Warrior het al vreemd als we er zomaar naartoe lopen." Zei ze toen ze weer teruggekeerd was en gaf het groene balletje een klein zetje naar de andere kitten.

De jonge kitten volgde het plan en verdween met het balletje naar de rand van het kamp. "Ah, daar is hij," En vervolgens verdween Salmonkit in de struiken. Starlingkit keek even naar het kleine gat en zelfs zij stuurde een kort schietgebedje naar StarClan dat ze straks niet vast kwam te zitten. De grijze kitten dook in elkaar en wurmde onder de doornige takken door. Haar grijze vacht kwam een keer aardig vervelend vast te zitten en woedend sloeg Starlingkit naar de tak die haar bijna had doen vaststeken. "Ga verder! Ik weet niet hoeveel vacht ik hiervoor nog wil verliezen!" Gromde de kitten geïrriteerd naar Salmonkit.

"Ja ja, ik ga al," De grijze kitten snoof wat. Die kleine dacht wel, zeg! Nog even en ze zou deze kitten gewoon achterlaten in dat grote bos. Starlingkit kroop snel onder de vervelende struiken door en nam opgelucht adem toen ze weer goed op haar poten kon staan. "Laten we snel weggaan, voordat we hier al gepakt worden." Siste de kitten zacht toen ze naar de struik was toegekropen waar Salmonkit zich had verborgen. mooi niet dat zij als een watje zich hier al ging verbergen. Ha!

"Wie moest hier wachten, omdat een zekere kitten zo sloom door de struiken ging?" Kleine etter.. Gromde een stem in haar hoofd, maar ze was wel slimmer dan die hardop te zeggen. Bekvechten zou alleen maar aandacht op hen vestigen. Salmonkit glipte onder de struiken vandaan en eindelijk begon ze te lopen. Starlingkit volgde op een wat trager pasje, omdat ze die kinderachtige opmerking nu al zat was. Met een arrogant pasje liet ze haar blik over de omgeving glijden en schopte af en toe wat gekleurde bladeren voor haar poten weg. Ze voelde zich vrij, maar ook weer niet. Eén kat die hen zou vinden en het feestje zou worden afgelast.

"Kun je even stoppen met tegen die bladeren schoppen?" Starlingkit wierp een geërgerde blik op de kitten. Ging ze weer verder? "Op deze manier horen ze in RiverClan nog dat we hier lopen." Starlingkit snoof en toen Salmonkit even was afgeleid stapte ze naar de rand van het pad en pakte een hoop gekleurde bladeren op in haar mond. Vervolgens stapte ze op de bruine kitten af en spuugde de bladeren boven haar kop uit. "Hebben de bladeren nu een goed plekje, etter?" Siste de grijze kitten kwaad en gaf de bruine kitten nog een schouderduw na toen ze langs haar heen stapte.