||Lesson 1|| the territory

_{Nog een beetje slaperig opende Wolfsong zijn ogen. Hij keek naar buiten, de warriorden uit. Sommige warriors waren al wakker, maar de meeste sliepen nog. De eerste tekenen van de ochtend waen zichtbaar. De horizon aan het oosten werd al een tikkeltje lichter. Vroeg genoeg. De grijze, sterk gespierde kater stond op en rekte zich uit. Hij maakte zich klaar voor de eerste training van zijn nieuwe apprentice. Echopaw. Echopaw had het inzich om een goede warrior te worden, maar dan had ze wel training nodig. Rustig liep Wolfsong naar buiten, richting de ingang van het kamp. Daar ging hij naast zitten, afwachtend op zijn apprentice. Maar pas toen de zon iets hoger kwam, en er nu ook tinten oranje aan de horizon kwamen, kwamen de eerste apprentices pas naarbuiten. Hopelijk zat die van hem er ook bij.

[+Echopaw']}

Echopaw opende slaperig haar oogleden en staarde naar de bovenkant van de apprentices den. Serieus? Was het nú al ochtend? Maar, zonet was ze nog in het bos aan het rondlopen, en toen kwam die enge hond die haar aanviel- met een schok veerde de grijze apprentice op, naar adem happend bij het terugdenken aan die gebeurtenis. Ze keek naar haar poot, waar de hond zijn tanden in had gezet. Nee... er zaten geen tandafdrukken in. Zelfs geen haartje was veranderd.
Plots besefte Echopaw dat ze had liggen dromen. Ah, dat verklaarde alles. Het was gewoon een nachtmerrie!
Nog wat trillerig stond de grijze poes op, en keek rond. Alle andere leerlingen lagen nog te ronken, ze was dus kennelijk niet te laat met opstaan. Haar mentor, Wolfsong, had streng geklonken en dus had Echopaw geen zin in al te veel gezeik vroeg op de morgen omdat ze te laat was. De langharige poes grauwde kort, en strekte haar poten uit. Ze schudde haar kop om haar gedachten wat helderder te maken, en zag dat enkele andere apprentices al hun ogen open hadden gedaan. Terwijl ze tijdens het lopen haar vacht rechtlikte, verliet de poes het hol. Ze zag de grijze kater al staan, wachtend op haar. Als een van de eerste leerlingen was ze aangekomen bij haar mentor, en ze knikte begroetend naar hem. Een vriendelijke indruk maken op je mentor helpt... tenminste, dat had Dawnpaw gezegd. bedacht Echopaw zich. Ze zwiepte enkele keren met haar staart, en wachtte op de opdracht die haar mentor zou geven. Gelukkig was ze een van de weinige leerlingen die al buiten waren, ze hield er niet van als iedereen naar haar keek.

_{Een grijze apprentice kwam naar hem toe, en knikte als begroeting. Ook Wolfsong knikte, en hij draaide zich om, het kamp uit. Even hield hij halt, en wenkte Echopaw om naast hem te komen lopen. Hij liep stevig door, de poes zou hem maar bij moeten houden. "Misschien weet je wel dat er de laatste tijd vaak roofvogels aanwezig zijn. Let dus goed op de lucht, en de bomen. En vergeet ook niet om op alle andere gevaren te letten die er normaal ook zijn." waarschuwde hij als eerst. "Als je iets opmerkt, ruikt, hoort of ziet, meldt het dan onmiddellijk aan mij." zei hij streng. Even keek hij Echopaw aan, maar hij richtte zijn ogen al snel op het smalle paadje voor hem. Het was ontstaan door de vele katten die precies dezelfde weg hadden gelopen. Hoe verder je ging, hoe minder het zichtbaar was. "Doe geen levensgevaarlijke dingen, tenminste, niet totdat je een warrior bent. En eet zeker geen dingen waarvan je niet zeker weet dat het eetbaar is." nogmaals keek Wolfsong zijn apprentice aan. Hij wilde zeker zijn dat de apprentice er nog zou zijn tot dat zij warrior werd. "Goed, ik stel voor dat jij kiest waar we vandaag heen gaan." zei hij. Hij stopte met lopen, en keek de apprentice afwachtend aan.}

Onderwerp: Re: ||Lesson 1|| the territory