nice meeting you -Lickpaw-

Onderwerp: nice meeting you -Lickpaw- do 2 jan 2014 - 20:00

Blij sprintte een oranje poes door het hoge gras. Dit was haar derde dag uit het kamp sinds dat ze ziek was en ze was van plan alweer niets te doen en te genieten van het feit dat er geen muren om haar heen zaten. Heathpaw wist dat ze eigenlijk moest jagen maar je kon het haar toch niet kwalijk nemen dat ze nog even wou genieten van de vrijheid? Blij bleef de poes rond lopen tot ze op een stuk veld kwam waar het gras korter was dan al het hoge gras dat tot over de horizon reikte. Dit was de precieze plek waar ze Timberpaw twee dagen geleden voor de tweede keer had gezien. Heathpaw wit niet waarom dat ze alweer hier was maar het maakte haar niets uit.

-Lickpaw ^-^

Lickpaw stond in het hoge gras. Hij zag de wazige vormen van het gras heen en weer zwaaien. Er stond een kat dat wist hij zeker. De kater kneep zijn blauwe ogen tot spleetjes. het bleef even wazig. Zuchttend liep hij verder. Tot hij voor de spelende kat stond. "Hallo. Wie bent u?", vroeg hij zachtjes. Altijd voorzichtig zijn. Dat helpt.

Blij luisterde de oranje poes naar het geluid van de wind die over de open plek tussen het hoge gras door waaide en de vogels die hun liederen lieten horen. Een blije zucht verliet de poes haar bek, het was hier zo vredig. Maar al snel hoorde ze hoe een stel pootstappen op haar afkwamen. Maar de geur van Windclan bereikte haar nog voordat ze iets erg zou hebben gedaan dus in de plaats van haar nagels uit te rukken draaide ze zich rustig om naar de plek waarvan het geluid kwam. En daar voor haar stond een andere kat. Het was duidelijk een apprentice maar Heathpaw wist niet zeker wie het was. "Hallo. Wie bent u?" Hoorde ze de kater vragen. "Ik ben Heathpaw en jij?" Antwoordde de poes blij. Ze was een stuk minder verlegen geworden sinds dat ze ziek werd van haar zwempartij met Frostpaw en Heathpaw vond dat raar maar zeker niet vervelend. Eindelijk durfde ze zomaar tegen onbekende katten te spreken.

Lickpaw keek de poes nog steeds nieuwsgierig aan. Volgens hem was ze ros. "Ik ben Heathpaw en jij?" Een beetje verlegen zette hij wat stapjes achteruit. "I-ik ben Lickpaw." Hij schudde zijn kop en duwde hem dan naar beneden. Wat als ze het merkte? "K-kunt u w-wat meer over je-jezelf vertellen?", vroeg hij zachtjes. Hij deed alsof hij naar zijn poten keek.

"I-ik ben Lickpaw." Hoorde ze de kater verlegen zeggen nadat hij wat stapjes achteruit deed. "Aangenaam." De poes zag duidelijk dat de kater erg verlegen was maar ze zei er niets op. Zijzelf was namelijk vroeger zo verlegen. Ze zag hoe de kater naar zijn poten keek en in de eerste instantie zou je zeggen dat hij verlegen was maar iets in Heathpaw zei dat de kater iets verbergende. Toch ging ze er niet op in ze zou niet zomaar naar iedereen zijn geheimen vragen. "K-kunt u w-wat meer over je-jezelf vertellen?" Hoorde ze de kater zacht vragen en Heathpaw was verward. Waarom zou hij dat vragen? "Waarom?" Het woord was naar boven gekomen voordat de poes controle kon nemen. Ze wou niet overkomen als een rondneuzende poes en voor het eerst sinds ze ziek was voelde de poes zich weer verlegen.

"Waarom?" Lickpaw knipperde met zijn ogen. Hij keek weer naar de poes. "G-gewoon." Hij keek weer naar zijn poten. Hij probeerde een uitbarsting te voorkomen. Het zweet brak hem uit. Zijn ogen flitsten steeds heen en weer. Angstig. "Zeg het tegen niemand alstublieft!", gilde hij bijna hysterish terwijl hij achteruit struikelde. Hij keek de poes oprecht angstig aan. "Nee, alstublieft." Zijn stem ging de hoogte in.

De poes dat dat ze een normale vraag had gesteld maar wat in haar ogen een normale vraag was bleek de kater helemaal in paniek te laten schieten. "G-gewoon." Hoorde ze de kater beginnen. Ze zag hoe de kater steeds nerveuzer werd en hoe zijn ogen heen en weer flitste. "Zeg het tegen niemand alstublieft!", Heathpaw verschoot van de uitbarsting en de angst in zijn blauwe ogen. Rustig zette ze een paar stappen dichterbij de kater. "Nee, alstublieft." Even ademde de poes een grote hap luct en en uit voor ze begon te spreken. Haar stem klonk rustig en verzekerend, alsof er niets was om bang voor te zijn. "Rustig maar, wat mag ik tegen niemand zeggen?"

Onderwerp: Re: nice meeting you -Lickpaw-