Bad, Bad timing! [Melonkit, Cherrykit, Lemonkit] [Geboortetopic]

Hijgend liep de chocolate point poes door het Shadowclan gebied. Haar buik was de laatste dagen zo mogelijk nog dikker geworden. Andere poezen waren al lang de nursery in gegaan, maar zij was te koppig, zij wou niet toegeven dat ze zwanger was. Ze hoorde een krijs, en zag de grote roofvogel die de clans al dagen lang teisterde boven haar hoofd rondjes vliegen. Ze schudde even haar kopje. Domme vogel, alsof ze nu kittens buiten het camp zouden laten..

Opeens voelde ze een steek in haar buik. Ze negeerde het, dacht dat het normaal was. Sluipend probeerde ze op de vogel die net in haar blikveld gesprongen was af te sluipen. Nog een paar stapjes.. Opeens voelde ze nog een steek, veel harder nu. Verschrikt slaakte Flowertime een gilletje. De vogel draaide zijn kopje om, zag haar staan en vloog weg.  Nu volgden er meerdere steken, korter achter elkaar, de en al harder dan de andere. Zouden de kits komen? Nu? Hier? Midden in het Shadowclangebied? Waarom was ze ook zo koppig geweest... Zwoegend probeerde Flowertime een beetje beschutting te zoeken. Ze sleepte zich zo goed en zo kwaad als het kon onder een struik. De weeën werden steeds harder nu. Dit was pas haar eerste nestje, maar zou het zo pijnlijk zijn?

Opeens hoorde ze een piepje. De eerste kitten? Met haar laatste krachten tilde ze haar kopje op. Onder haar lag een kleine crémekleurige kitten met een spits gezichtje en grote, pluizige oren.

Volgorde:
1. Cherrykit'
2. Melonkit
3.
4. Lemonkit

Ik ga proberen om steeds zo snel mogelijk te reageren ;3 ik hoop dat jullie het topic goed vinden, ik heb er hard op gezwoegd xD

Meteen kroop de crémekleurige kitten naar haar buik, waarna ze op een van haar tepels begon te zuigen. Het voelde vreemd, maar ergens vond ze de kleine kitten best wel.. Schattig.. Ze had weinig tijd om erover na te denken, want de steken begonnen weer. Deze keer waren ze al minder pijnlijk, of misschien was dat gewoon omdat ze al wat meer wist wat te verwachten. Ze kreunde van de pijn, want al was het minder, het was er effectief nog. Ze wierp even een blik op de hemel. En ja, de grote vogel was er nog. Maar goed dat ze onder deze struik gekropen was, anders was ze misschien aangevallen.. Ze was immers nu te zwak om te vechten, of deze kitten te beschermen.. Even slaakte ze terug een gil. De volgende kitten kwam er aan, en snel! Met hijgende flanken probeerde ze bij bewustzijn te blijven terwijl hij verder bleef komen. Op een bepaald moment was het voorbij. Ze hijgde nog na, maar zag een andere kitten liggen. Ook hij begon meteen te piepen. Het was, net zoals zij, een Chocolate point. Hij had blauwe oogjes en zag er best wel pluizig uit..

Melonkit
Het was er zo stil.. Zo vredig.. Melonkit dreef er al de hele tijd rond met zijn siblings. En hij vond het niet erg. Soms hoorde hij gedempte dingen door de vlezige muur komen, en ze klonken niet allemaal even vrolijk. Ineens werd het heel koud. Melonkit rilde. Misschien kon hij het stoppen... Hij zwom naar de lucht, en kwam terecht in een stroom. Weg.
De kou was weg. Aarzelend draaide hij zich om. Wat was het geweest? En waarom was het er? Nog nooit had de kit zo veel gedacht. Het kostte hem een hoop inspanning. Zo veel dat hij niet door dat dat de lucht terug was, en hij werd meegesleurd.

'Plats' Hij werd in iets nats en kouds gesmeten. Hij begon hard te piepen. Het duurde niet lang voor hij iets pluizigs voelde. Hij werd langzaam weg geduwd, ergens anders heen. Melonkit sleepte zich voord met zijn vachtje druipend van het vocht. Zijn snuitje voelde iets warms en zachts.. En.. Een bobbeltje! Blij dat hij iets had om te doen begon hij er aan te sabbelen.
Het was het lekkerste dat hij ooit had gehad. Of ooit zou hebben, aangezien hij nog nooit eerder iets via zijn mondje had binnen gekregen. Enthousiast begon hij te sabbelen.

Firekit
Bezorgd voelde Firekit aan de buik van zijn mamma, ze had heel veel pijn. Ze wou helpen, maar dat kon niet! Een beetje doelloos dreef ze rond. Een koude lucht kwam opzetten, twee keer zelfs. Het leek lager te worden met de koude wind. Voorzichtig zette ze zich af tegen de vlezige muur, er op lettend dat ze haar mamma geen pijn deed.
De kitten had het na een tijdje pas door. Ze waren niet langer met zijn vieren. Haar broertje en zusje waren weg.. Maar ze had haar andere broertje nog! Firekit wou zich nog omdraaien om naar haar laatst overgebleven sibling zwemmen. Maar de kou kwam weer opzetten.. En het nam haar mee! Ze begon heftig tegen de stroming in te spartelen, maar het hielp niet.. Ze plonste op de vochtige aarde neer. Even bleef ze stil liggen. Tot ze het door had, ze had het koud.. Zo koud! Een zwak piepje kwam uit haar bekje. Paniekerig probeerde ze haarzelf op te tillen, waar was ze!?

Ze hoorde een ander piepje.. Was dat een van haar vermiste siblings? Hoopvol begon ze richting het gepiep te kruipen.

~Ik noem deze even Firekit, aangezien ik haar oranje met een wit buikje voorstel.
En de 100e post met Melonkit!

De volgende kitten was geboren. Even hief ze haar kopje op om hem te bekijken. Hij leek sprekend op haar.. Dezelfde blauwe ogen en dezelfde vachtkleur.. De kleine chocolate point kater klom naar haar buikje en ook hij begon meteen op een tepel te zuigen. Bijna meteen begonnen de steken weer. Hopelijk was het bijna voorbij, want ze kon het niet lang meer volhouden zonder flauw te vallen. Ook de volgende kitten kwam al snel. Een zwak piepje verliet de mond van de kitten onder haar. De oranje kitten met een wit buikje klom richting de twee andere kittens. Flowertime hijgde, de pijn werd steeds erger.. Tot het opeens voorbij was. Haar spieren ontspanden zich en zuchtend liet ze haar kopje vallen. Oef.. Eindelijk was het voorbij. Met het laatste beetje kracht tilde ze haar kopje weer recht en bekeek ze de kitten. Hij leek precies op de chocolate point die als tweede was. Ze liet haar kopje weer vallen en sloot haar ogen. Mooi, nu zat ze hier, midden in het Shadowclan gebied, met vier naamloze kittens terwijl ze niet eens wist wie de vader was..