(When the Time Falls) Murder!

Vol in paniek geslagen, stormde Poppypaw het kamp binnen. Haar adem kwam gierend en gejaagd uit haar longen en haar honingkleurige ogen stonden paniekerig en wild. Ze had het gevoel alsof ze geen lucht meer kreeg, zo snel mogelijk rennen met een astmatische aanval was zeer zwaar en de vlekken dansten voor haar ogen, maartoch probeerde ze de woorden over haar lippen te persen. "M-moord!" Hijgde ze, terwijl ze zoveel mogelijk aandacht probeerde te trekken. Haar ogen staarden smekend haar clangenoten aan, hopende dat iemand de leiding zou nemen totdat Littlewish en Peachpaw het lijk hier hadden. "T-Tallpines, er was... Dode kat.. Tallpines..." Ze klonk verschrikkelijk onverstaanbaar en verward, daar was ze zich pijnlijk er bewust van.

_{De witte kitten lag op haar rug naar de lucht te staren. Er waren geen twinkelende dingen in de lucht te zien. Geen sterren. Niet dat dat vreemd was. Het was immers licht en dan waren er geen sterren te zien. Maar toch bleef ze de hemel afspeuren op zoek naar een verdwaalde ster. Een geschreeuw deed haar echter opkijken. "M-moord!" klonk het en rustig draaide ze zich op haar buikje, waarna ze naar de kattin toeliep. Dat was Poppypaw, toch? "T-Tallpines, er was... Dode kat.. Tallpines..." Even knipperde Milkykit met haar oogjes. Het duurde een poosje voordat het tot haar doordrong. Direct daarna schoten haar vachtharen overeind. Was er iemand vermoord? Haar oogjes werden groot van angst en direct zocht ze iemand van haar familie waar ze zich tegen aan kon drukken. Wie was die moordenaar?

- Even ter info, ik ga niet hier met Time posten, ik voeg deze post in de beginpost van zijn sterftopic -}

De brown tabby kater was net vrolijk bezig met een gesprek met iemand en had sinds tijden weer een glimlach op zijn gezicht toen iets zijn vrolijke bezigheid verstoorde. "M-moord!" Jaytail wist niet hoe snel hij op moest staan om ernaar toe te gaan. Poppypaw stond daar, hijgend. "T-Tallpines, er was... Dode kat.. Tallpines..." zei Poppypaw hijgend. "Wie is het?" vroeg hij meteen. Hij had Whiteblossom hier al een tijdje niet meer gezien... Was zij het? Jaytail keek ergens angstig. Of... Nee... Niet Sunpaw toch? Hij schudde die gedachte uit zijn hoofd.

-- Die kat waarmee hij praat is NPC xD --

De tocht was zwaar en lang. Littlewish voelde dat haar nek zeer begon te doen van het slepen, maar ze moest verder. Firestar moest het lichaam zien en zo acties ondernemen om de dader op te sporen. Littlewish liet even droevig haar oren hangen en trok toen weer verder. Ze wist uiteindelijk met de hulp van Peachpaw het kamp te bereiken, en de tumult die haar oren bereikte wees haar erop dat Poppypaw het nieuws al had gemeld. De hele clan keek geschokt toe toen het bebloedde witte lichaam de open plek op werd gesleept. Littlewish hoopte maar de queens op tijd de kittens in hun den hadden geboren, het was geen fijn gezicht. Zij en Poppypaw waren ook volledig in shock geweest toen ze Whiteblossom in de struiken hadden ontdekt. Littlewish liet de pels los van het koude, slappe lichaam en zakte toen uitgeput neer op de grond. Haar adem kwam met kleine, schokkerige pufjes uit haar mond. Het was haar gelukt. Nu konden ze Whiteblossom een eerbiedige vigil en begrafenis geven. Geen één krijger verdiende het om zo te sterven.

De kater zag hoe even later Littlewish met het witte roerloze lichaam zag aankomen slepen. Het was geen gezicht hoe de kattin was bewerkt op haar buik. Daar waren meerdere keren overheen geslagen en Jaytail voelde dat hij niet goed werd. Hij sloot zijn ogen en keek even weg. "Welke schoft heeft dit gedaan?!" zei hij hard genoeg om de Clan het te laten horen. Hij opende zijn groene ogen en keek rond. Hij liep naar Littlewish toe die uitgeput op de grond was gezakt. "Gaat het wel? Om alleen dat lichaam te slepen lijkt me zwaar." vroeg hij aan de kattin, dit was wel het minste dat hij voor haar kon doen nadat het 'zijn' schuld was dat haar moeder was overleden.

Maskheart liep net de medicine den uit om wat van de prooistapel te pakken toen hij een stem van de ingang hoorde komen. "M-moord!" Hij richtte zijn aandacht meteen op de poes die het kamp binnen was gestormd en liep naar Poppypaw toe. "T-Tallpines, er was... Dode kat.. Tallpines..." Het was duidelijk dat Poppypaw overstuur was en het was beter als ze zou kalmeren, alleen voor hij daar de kans toe kreeg, kwam Littlewish samen met Peachpaw het kamp binnen met het lijk van Whiteblossom. Het lichaam werd neergelegd op de grond en het was voor hem meteen al wel duidelijk dat ze inderdaad vermoord was. Nu kwam alleen het punt dat er nog moest gekeken worden wie de poes had vermoord. Hij nam even diep adem en blies het weer uit. Het was nu aan hem om te kijken of hij de dader kon identificeren. Hij liep naar het lichaam van Whiteblossom toe en keek even naar Littlewish die uitgeput op de grond lag. Hij kon het wel begrijpen, een lichaam van een van je clangenoten terug brengen naar het kamp was niet makkelijk. Hij hoorde de stemmen van een paar clangenoten om hem heen, maar hij moest zich nu focussen op de dader, hij mocht geen fout maken. Het was hem al snel duidelijk dat de wonden gemaakt waren door een kat, nu was het enige waar hij nog op kon hopen de vacht tussen de nagels van Whiteblossom. Voorzichtig begon hij tussen de nagels te kijken en wat hij daar vond schokte hem. Hij herkende de vacht en hij kon het eigenlijk niet geloven. Het was overduidelijk de vacht van Timefall, hun deputy. Hij haalde even een keer adem en blies het uit. Het maakte nu niet uit dat hij hun deputy was, hij moest gestraft worden voor zijn daden. Hij stond op van de plek naast het lichaam van Whiteblossom en keek zijn clangenoten aan. Hij kon Timefall alleen niet tussen de katten vinden, maar hij moest het de clan nog steeds vertellen. "Beste clangenoten." Begon hij, zijn stem boven het geluid van de andere katten uit proberen te laten komen. "De wonden van Whiteblossom waren duidelijk gemaakt door een kat en de vacht tussen de nagels van Whiteblossom heeft een dader opgeleverd." Nu kwam het moeilijkste gedeelte. Misschien zouden sommige hem niet geloven, maar hij moest het toch zeggen. "Ik weet dat dit als een schok zal komen, maar degene die Whiteblossom heeft vermoord is onze deputy Timefall." Hij bleef staan en wachtte af op de reacties van zijn clangenoten. Hij had geen idee hoe ze het zouden opvatten.

Graystripe kon zijn oren niet geloven toen Maskheart verklaarde dat Timefall degene was die de poes had vermoord. Hij wist wel wat er gaande was. De medicine cat had teveel van die kruidengeuren opgesnoven en wist niet meer wat 'ie zei. Echter was hij zich er pijnlijk van bewust dat de kater hoogst waarschijnlijk gelijk had. Maar hij wou het gewoon niet geloven. Hoe kon zijn bloedeigen broer nou iemand vermoord hebben? Hij had al wel in de gaten gekregen dat Timefall de laatste tijd nogal afwezig was in het kamp, maar dat betekende toch nog niet dat ze hem gelijk moesten wantrouwen? Hij wist dat zijn broer een gouden hart had, hij zou nooit iemand hebben kunnen vermoord.. toch? Wanhopig zocht hij naar het gestalte van zijn broer, maar kon deze niet vinden. Waarschijnlijk kwam dat gewoon door het vocht dat zich opstapelde in zijn ooghoeken, waardoor hij wazig zag. De grote grijze kater schudde zijn kop en staarde nog steeds Maskheart ongelovig aan. "Ben je zeker? Kan het niet van een rogue zijn die gewoon op Timefall lijkt?" Probeerde hij nog, voordat de Clan maatregelen nam en zijn broer waarschijnlijk zou verbannen.

Hijgend bleef Poppypaw zitten, angstig rondkijkende. De geschokte reactie van de clan zei voldoende, maar ze kreeg geen woord meer over haar lippen. Ze bleef alleen maar paniekerig adem naar binnen zuigen en uitblazen. Maar het hielp niet, de benauwdheid trok niet weg. Eerst was haar moeder, Bluestar, al dood het kamp ingesleept zonder dat ze er wat aan kon doen en nu konden ze weer een dode kat het kamp het kamp in slepen. De poes schudde haar kop en keek weg toen de poes, Whiteblossom, het kamp ingesleept werd door haar zuster en Peachpaw... Hoe had dit kunnen gebeuren... Starclan, hoe had dit kunnen gebeuren?... Pas toen Maskheart eraan kwam, kon ze weer een beetje normaal ademen, ook tot haar eigen grote opluchting. Ze wilde niet dat de kater haar zo zag ademen, straks nam hij haar weer de medicine cat den in en straks zou ze nooit een warrior mogen worden... Ademloos, letterlijk, luisterde ze naar de woorden van Maskheart en kon een geschrokken kreet niet onderdrukken en in haar ogen flitste geschrokken paniek. Timefall, de deputy...? Ze zocht naar Littlewish met haar ogen, ze kon het eventjes allemaal niet omvatten. Het was allemaal teveel.

"Beste clangenoten." Begon de Medicine Cat. "De wonden van Whiteblossom waren duidelijk gemaakt door een kat en de vacht tussen de nagels van Whiteblossom heeft een dader opgeleverd." Jaytail's ogen werden groter. Hij zou die dader... "Ik weet dat dit als een schok zal komen, maar degene die Whiteblossom heeft vermoord is onze deputy Timefall." vervolgde Maskheart en Jaytail merkte dat hij verbaasd begon te kijken. "T-Timefall?" murmelde hij in zichzelf. Hun Deputy had hen verraadden door een CLAN genoot te vermoorden? Hij kon het niet geloven. Maar hij moest wel gestraft worden hiervoor. Dit mocht niet! Hij sloot zijn ogen, hij mocht zich er nu niet mee bemoeien.

De kater snoof even toen Maskheart zei dat de dader Timefall was. Veel maakte het hem niet echt uit, al kon hij het niet vatten waarom een deputy zijn rang op het spel zou zetten door iemand te vermoorden. En waarom een deputy zich zo onloyaal zou gedragen. Nee, sommige katten snapte hij gewoon niet. Hij keek wat geïnteresseerd op toen hij Poppypaw hevig hoorde hijgen. Ongerustheid vlamde op in zijn groenige ogen en voorzichtig liep hij naar haar toe, om te voorkomen dat ze van zijn plotse verschijning zou schrikken. "Is alles oké?" Mauwde hij vragend, met zijn kopje in een schuine positie. Hierna wierp hij nog eens een blik op het dode gestalte van Whiteblossom. "Sommige katten zijn gewoon niet te snappen, maar Timefall zal er vast wel een goede reden voor hebben gehad." Al kon het dan nog steeds niet door de beugel... Mockingjay knipperde enkele keren met zijn ogen en keek Littlewish nadien bijna smekend aan. Poppypaw zou hem vast nog niet echt vertrouwen, het was beter dat haar eigen zus haar zou troosten. Al wist hij niet zeker of de andere poes ook zo geschokt was als Poppy of niet...

'Gaat het wel? Om alleen dat lichaam te slepen lijkt me zwaar.' De stem van Jaytail deed haar opkijken en ze knikte voorzichtig om aan te geven dat er niks aan de hand was. Ze wilde niet dat iemand zich ongerust om haar maakte, met haar zou het wel weer goed komen. Het was Whiteblossom waar de clan zich om moest bekommeren, die had minder geluk gehad. "Ja, ik ben in orde, alleen even op adem komen," miauwde ze met een flauw glimlachje. "Peachpaw heeft me geholpen." Ze blikte even dankbaar neer op de voormalige Skyclan apprentice, en liep toen naar Poppypaw, waar ze zich dicht tegen haar vacht nestelde om comfort te vinden. Ze hoopte maar dat haar zusje niet al teveel geschrokken was. De manier waarop ze ademhaalde baarde haar zorgen. "Goed dat je zo snel in het kamp kon zijn," fluisterde ze, in de hoop haar iets te kalmeren. "We vinden de dader wel." Haar blauwe ogen gleden weer naar het lichaam van Whiteblossom en ze keek glazig toe hoe Maskheart het lichaam onderzocht. De woorden van hun medicine cat kwamen als een grote klap bij de clan aan. Littlewish' ogen vlogen open van verbazing. T-timefall?! Dat kon niet waar zijn! Maskheart moest zich vergissen! Radeloos keek Littlewish even naar haar zusje, niet meer in staat om de juiste woorden te vinden, en toen weer naar Maskheart. Hun eigen deputy?! Hoeveel verraders kon Thunderclan nog trekken?

"Ja, ik ben in orde, alleen even op adem komen," Miauwde de kattin tegen hem. "Peachpaw heeft me geholpen." vervolgde ze. Hij knikte naar Peachpaw, zijn apprentice had dus geholpen. "Goed werk Peachpaw, dit zou vast traumatisch voor je zijn geweest, dus ik geef je morgen vrijaf." zei hij tegen zijn apprentice.

-- Time skip to his moment now, because this is before what Maskheart says, and I already posted that xd --

Vele reacties van Clanleden hoorde hij. Hij keek even naar Littlewish, aangezien hij nog dichtbij haar stond. Zij leek ook geschrokken van die incident. "Waarom gebeuren dit soort dingen bijna alleen bij ThunderClan?" vroeg hij half tegen zichzelf en half tegen Littlewish. 'Vooral dat met haar moeder wat JOU schuld is stomkop' vervolgde hij in zijn hoofd. Hij had weer eens zo'n onenigheidje in zijn hoofd, hij had dat wat vaker na Bluestar's dood.

Poppypaw schrok licht op toen een gestalte naast haar verscheen en ondanks de serieuze situatie sloeg haar hart een slagje over toen ze zag dat het Mockingjay was, de charmante kater. Maar toch, de situatie was er niet naar om zich te laten mee slepen met die gevoelens. Ze wendde haar blik dus af. Hij vond haar nu vast een watje... "Ja... Het gaat wel.." Mompelde ze, nog steeds ietwat benauwd klinkende. Ze schudde haar kop om Mockingjay's woorden. "G-geen enkele kat heeft het recht..." Murmelde ze, terwijl haar stem weer begon te trillen. Ze was zo gechoqueerd door het hele gebeuren... Het kon gewoon niet. Maar gelukkig kwam Littlewish er ook al snel bij en ze drukte haar lichaam tegen die van haar zusje aan, zoekende naar troost. Hoe kon Littlewish er zoveel malen rustiger onder blijven dan zij? Misschien was het wel omdat ze een warrior was en zij een apprentice. Littlewish had al heel erg veel van de wereld gezien, Poppypaw was er manenlang van afgesloten geweest... Maar alsnog leek de andere poes ook geschokt door de onthulling van Maskheart.

_{Het lijk werd binnengedragen en Milkykit was blij de grote gestalte van haar vader te kunnen ontdekken. Direct stoof ze op hem af en verstopte zich in zijn vacht. Timefall zou de moordenaar zijn. Nee, dat kon niet. Timefall was de Deputy, de deputy deed toch nooit iets fout? Waarom zou hij een eigen clangenoot verraden? Dat kon niet. Dat kon gewoon niet. Het was zijn eigen clan! Haar vaders stem weerklonk in haar oren, "Ben je zeker? Kan het niet van een rogue zijn die gewoon op Timefall lijkt?" vroeg hij. Met grote ogen keek ook zij in de richting van Maskheart, dit kon toch niet?}

De rode kattin had zich maar wat stil gehouden toen Littlewish er ook bij was gekomen. Het lichaam van de witte kattin was haar zwaar gevallen, want eventjes leek ze haar eigen moeder erin te herkennen, maar al snel wist ze dat dat natuurlijk niet kon, die was tenslotte al dood. Ze had geholpen het lichaam mee terug te nemen van het kamp en was op een afstandje van dat alles gaan zitten. Misschien, als ze wat harder hadden gelopen, hadden ze de poes kunnen helpen, dan was ze vast nog niet dood geweest. Toen er werd gezegd dat Timefall, huidige deputy van ThunderClan, de dader was, ging er een siddering door haar heen. Hoe moest ze nu nog weten wie er allemaal wel en niet te vertrouwen waren hier?

Onderwerp: Re: (When the Time Falls) Murder!