Strange scents {Peachpaw}

_{Deep in the meadow, under the willow
A bed of grass, a soft green pillow
Lay down your head and close your sleepy eyes
And when again they open the sun will rise}

Zich rustig uitrekkende, liep Poppypaw de uitgang van de apprentices den door. Haar pientere, honinggekleurde ogen gleden over het kamp heen. Misschien dat ze vandaag eens een eindje ging jagen, het voelde op zich wel prettig om dat te gaan doen. Eventjes zorgeloos je kop leeg maken en daarna erop uitgaan. De poes trok eventjes geamuseerd met haar snorharen bij het idee en trippelde toen rechtstreeks naar de kampuitgang. De doornen gleden moeiteloos door haar halflange pels heen, maar raakten haar huid niet. Ze keek echter wat verbaasd op toen een aparte geur haar neusvleugels binnendrong. Ze ontspande echter al wel weer snel. Het was maar Skyclanlucht. Niks om voor te vrezen. "Hallo," Begroette ze, al voordat ze de kat in haar zicht had gekregen.

De roodharige kattin was er alleen op uitgegaan vandaag. Ze keek nog altijd wat triest omdat ze om haar familie rouwde, ze leefden vast niet meer. Een traan rolde over haar wangetje. Ja, binnenkort zou ze voor het eerst in de tijd dat ze een ThunderClan kat was geworden terug keren naar het oude territorium van SkyClan, om haar familie te herdenken. Ze veegde de traan weg met haar pootje en trippelde verder. Een andere kat doemde voor haar op, deze had haar waarschijnlijk al geroken, maar Peachpaw was zo in gedachten verzonken dat ze niks doorhad. "Hallo," begroette de kat haar en Peachpaw kwam uit de struiken zodat ze zichtbaar was voor de lapjeskleurige kattin. "Hallo," zei ze zelf toen wat zachter en glimlachte. Ze was nog altijd niet gewend om deze ThunderClan katten als haar medeclanners te zien. "Ik ben Peachpaw." Zei ze en glimlachte toen naar de kattin, ze wist haar naam niet en hoopte dat zo te weten te komen.

Sorry voor de late reactie, was dit totaal vergeten D:

Poppypaw keek wat nieuwsgierig naar de andere poes. Ze was waarschijnlijk van de Skyclan, anders kon ze nooit zo apart ruiken. Wat verbijsterd hield Poppypaw haar kopje scheef, al won de nieuwsgierigheid het al snel. "Hallo, Peachpaw." Begroette Poppypaw, haar kopje beleefd en vriendelijk buigende, "Mijn naam is Poppypaw." Miauwde ze, waarna ze zich eventjes uitrekte. Eigenlijk moest ze door... Misschien dat Peachpaw mee wilde? Ze wenkte met haar staart. "Ik ging net jagen, zin om mee te gaan?" Stelde de poes voor met een vriendelijke glimlach, "Ik weet niet of je al wat goede jachtplekjes gezien had, maar anders kan ik je er wel wat laten zien!"

{Sorry, kort, posten wil niet echt. xD}

"Hey sis, je was toch niet van plan zonder mij te gaan?" Littlewish's vrolijke stem vulde de lucht toen ze aan kwam lopen. Ze had de twee apprentices zien praten en besloten te vragen of ze mee mocht. De jonge warrior had wel zin in een jaagtochtje en ze vond het altijd leuk om tijd met haar zusje door te brengen. Bovendien wilde ze ook graag de oud Skyclan katten beter leren kennen, die maakte nu ook onderdeel van de clan. Littlewish knikte even vriendelijk naar Peachpaw toen ze het tweetal had bereikt. "Mijn naam is Littlewish," stelde ze zichzelf netjes voor, voor het geval Peachpaw dat nog niet wist. Het leek haar niet makkelijk om meteen alle namen uit een clan uit je hoofd te leren, niet als je er niet in was opgegroeid. Ze glimlachte even en liet haar blik toen op Poppypaw vallen. "Is het goed als ik mee ga?" vroeg ze toen met een lief schuin kopje.

OOC: Omdat je reactie vrij lang op zich laat wachten Daan, hebben we besloten dat Little er ook gezellig bij komt. We zullen verder gaan met dit topic en dan kan je eventueel nog altijd bijspringen. Sorry, maar we moeten echt verder met de storyline, op deze manier blijven we een beetje hangen. xd

Poppypaw keek met een vrolijke glimlach op toen haar zuster verscheen en grijnsde breed. "Littlewish!" Begroette ze de poes vrolijk en wenkte eventjes naar Peachpaw. "Dit gevaarte is mijn zus, pas op, ze bijt harder dan dat ze blaft." Grapte Poppypaw met een knipoog, waarna ze eventjes plagerig haar tong naar Littlewish uitstak en wat naar achter sprong om een mogelijke tegenaanval te voorkomen. "En nee, wat denk je wel, alsof jij mee mag?" Miauwde de poes, waarna ze haar kop wat arrogant de lucht in stak. "Natuurlijk mag je mee gekkie!" Lachte de poes vervolgens, haar poot eventjes over haar oor strijkende. "Kom mee jullie twee!" Miauwde ze lachend naar Peachpaw en Littlewish, waarna ze vrolijk voorwaarts trippelde.

Littlewish graaide lachend met haar poot naar haar zuster toen ze de opmerking van haar hoorde. "En dit is Poppypaw, onze cupido van de clan." Ze keek even naar Peachpaw en grijnsde. "Laat haar je niks wijs maken, of ze heeft je zo aan een kater gekoppeld," waarschuwde ze met een zwaai van haar staart. Ze wenkte de apprentice even en keek weer achterom toen ze eenmaal achter Poppypaw aan trippelde. "Ik neem aan dat je mentor je al door territorium heeft geleid?" vroeg ze vriendelijk. Daar ging ze wel van uit, dat was één van de eerste dingen die je deed als mentor. Zij had Ghostcreek ook al het één en ander laten zien. Het was vreemd om een mentor te zijn van een volleerde warrior die ouder was dan jij, maar bij de Skyclan katten lag het nou eenmaal iets anders. Vandaar dat ze het eerder als een soort gids zag, dat klonk beter. Ze zou zichzelf pas een mentor noemen als ze wat ouder was en dan echt een apprentice onder haar hoede kon nemen. Voor nu zou ze eerst nog wat meer ervaringen als warrior op moeten doen. Littlewish liet haar blik weer op Poppypaw vallen. "Zullen we naar Tallpines gaan? Ik wed dat we daar vast wel wat prooi kunnen vinden!" miauwde ze opgewekt.

Poppypaw begon zachtjes te grinniken. "Oh zusje, nu overdrijf je," Miauwde de poes met onschuldig twinkelende ogen. "Maar er zit vast wel iemand voor je tussen, tussen al die Skyclan katten. Ik vind jou wel wat voor een kat van een andere clan, zo buiten de regels om." Grapte de poes, geen idee hebbende hoe dicht ze eigenlijk bij de waarheid had. Ze schudde haar pels eventjes uit en nam de leiding. "Tallpines it is!" Miauwde de poes vrolijk, waarna ze vrolijk voorwaarts sprong, een beetje te overenthousiast. Op dit soort dagen kon ze vergeten dat ze zo nu en dan erg ziek was. Het was dan ook voor haar moeilijk voor te stellen dat ze ziek was. De poes schudde haar pels opnieuw uit. De bladkaal kwam eraan en dat bracht het nodige (nare) verharen met zich mee en dat jeukte als de neten!

Littlewish verstijfde even toen ze Poppypaw hoorde. Ze keek met grote ogen toe hoe de twee apprentices haar passeerde, even niet in staat om haar gedachten op orde te krijgen. Kat van een andere clan, buiten de regels om? Hoeveel wist haar zusje? Was ze haar soms misschien gevolgd?! Littlewish schudde even met haar kop. Nee, ze wist dat niemand haar naar de rivier had zien glippen en bovendien zou Poppypaw het dan direct tegen haar zeggen, niet op deze manier. Het was vast toeval. Meteen kwam er een schuldgevoel in haar naar boven, een schuldgevoel voor het verzwijgen van haar geheim. Vroeger konden ze altijd alles met elkaar delen... 'Tallpines it is!' Littlewish werd uit haar gedachten geschud door de vrolijke stem van Poppypaw en keek verschrikt op, bang dat ze te ver achter was geraakt. Gelukkig viel dat wel mee en had ze de kleine afstand al snel weer ingehaald. Ze drukte de gedachten over Thistleclaw weer naar het verste hoekje in haar kop en dwong zich op de jacht te concentreren. Het geluid van scharrelende pootjes op de dennenaalden hielpen hierbij. Littlewish spitste haar wollige, bruine oortjes. "Wie het eerste iets vangt," fluisterde ze grijnzend naar Poppypaw.

De tijd leek even stil te staan voor Poppypaw toen ze haar zusje zag bevriezen en geschrokken zag kijken. Lichtjes trok Poppypaw een wenkbrauw op en vernauwde haar ogen daarna licht. Ze kende haar zusje te lang, te goed om niet te kunnen zien dat er iets mis was. Maar voor nu zei ze niks, de blik was voldoende om haar duidelijk te maken dat ze hier voor nu nog niet vanaf was. Maar voor nu was het tijd om lol te maken, tijd om te jagen! De poes snorde toen haar zus weer begon te spreken. "Dat ben ik natuurlijk!" Snorde de poes, waarna ze al meteen wegstoof, tussen wat struiken door. Waar ze daarna op stuitte, liet haar bloed echter in pure kou veranderen en een ijselijke gil ontsnapte uit haar mond. Ze krabbelde achteruit van het koude lichaam dat voor zich lag en de adem kwam paniekerig en hyperventilerend uit haar mond.

De gil sneed in haar oren en bracht al haar pelsharen recht overeind. Geschrokken kwam Littlewish uit haar jachtpositie en rende ze naar haar zusje toe, haar ogen groot en haar staart recht omhoog. "Poppy? Wat is er?!" miauwde ze ongerust. Ze gleed even met haar lichaam langs haar zusje om haar te troosten en volgde toen haar verstarde blik. De adem stokte in haar keel. Tussen het gebladerte lag het lichaam van een kat, haar mooie witte vacht bijna onherkenbaar door de donkere vegen van het bloed. Eerst dacht Littlewish dat ze was terug gezogen in een herinnering en opnieuw op het slappe lichaam van Winterstorm was gestuit. Maar, dat was onmogelijk. Haar mentor was al lang geleden gestorven en Firestar had ervoor gezorgd dat de dader nooit meer een poot op dit territorium zou zetten. Dit was Whiteblossom. Volledig in schok bleef Littlewish naar het lichaam staren. Ze wist niet wat haar meer beangstigde, het lijk of het besef dat er weer een moordenaar los was. Ze drukte zich dichter tegen Poppypaw aan en kwam langzaam weer terug bij zinnen toen ze besefte dat ze de enige warrior was. Ze moesten dit aan Firestar melden, zo snel mogelijk. "W-we moeten haar terug naar het kamp brengen," stamelde ze zachtjes. Ze keek even ongerust naar Poppypaw, die weer moeite had met ademhalen en wist dat ze het niet aan zou kunnen om het lichaam helemaal naar het kamp te slepen. Haar blik ging naar de andere geschokte apprentice. Het was oneerlijk om dit van haar te vragen, maar op dit moment kon ze het niet alleen. "Peachpaw, kan jij me helpen? En Poppypaw, wil jij alvast vooruitlopen en de clan waarschuwen?" miauwde ze, haar stem iets zekerder nu ze de verantwoordelijk op haar schouders voelde.

Donkere paniek liet haar honing getinte glanzen van angst en misfortuin. Happend en snakkend naar zuurstof staarde Poppypaw naar het lijk wat voor haar op de grond lag. De schok had haar adempatroon verstoord en haar adem ging weer gierend en benauwd naar binnen. Ze kneep haar ogen even dicht toen haar zuster en waarschijnlijk ook de Skyclan apprentice zich bij haar voegden. Gelukkig nam Littlewish de leiding, want Poppypaw had het niet meer. Het was haar allemaal even ietwat teveel. De schok van het zien van een dode clangenoot wass even teveel. Ze knikte dus alleen maar toen Littlewish aangaf dat ze het kamp moest alarmeren en stoof vervolgens weg.

Littlewish was blij dat haar zusje in beweging kwam en naar het kamp rende. Ze wilde haar daar zo snel mogelijk krijgen, weg van dit nare tafereel. De familie kon niet nog een getraumatiseerde dochter gebruiken. Littlewish wachtte totdat Poppypaw uit het zicht was en keek toen weer met afschuw naar het lichaam van Whiteblossom. Wie dit ook gedaan had, hij zou der voor boeten. Ze wist zeker dat Firestar meteen actie zou gaan ondernemen als hij dit zag. Met droevige ogen pakte ze voorzichtig de pels beet van de dode poes en begon ze haar toen langzaam over de grond mee te slepen.