Hello little boy! [+Tanglekit]

De zwarte kater zat laat die middag al weer vroeg in het kamp. Hij had meegelopen met wat patrouilles en had ook nog wat gejaagd. De dagen werden korter, grauwer en natter. De greep van Leaf-fal zat er weer goed in dit seizoen. Een zucht rolde over zijn lippen terwijl hij zich neer liet ploffen op het plekje vlak bij de Warrior Den waar hij altijd zat. Hij had een goed uitzicht over het kamp en toen hij langs de prooistapel was gelopen had hij nog snel een muisje mee gevist, die nu voor zijn poten lag te wachten om opgegeten te worden. Een korte gaap verliet zijn mond toen er een kleine, rode gedaante voor hem opdoemde. "Hallo, daar." miauwde hij met een warme stem, hij was dol op kittens.

Frostlake keek toe hoe de rode kitten het blaadje achter zich aansleepte en greens naar het jonkie. Toen de rode kit bij hem aankwam liet deze het blaadje los en ging er op zitten. "Wie ben jij?" Vroeg het rode katertje vervolgens aan hem en Frostlake zakte wat door zijn poten zodat ze op dezelfde hoogte kwamen. "Mijn naam is Frostlake, en wie mag jij dan wel niet zijn?" miauwde hij en nam ondertussen een hap van zijn muis.

- flutjes

"Ik ben Tanglekit." zei hij vrolijk. "Heb je die gevangen?" vroeg de kitten toen hij de muis zag liggen die hij zojuist van de prooistapel had meegenomen. De kater schudde zijn hoofd. "Ik heb vandaag de grenzen gecheckt. De grens met WindClan moet goed bewaakt worden nu ze een van onze Apprentices hebben aangevallen." miauwde hij en at het laatste stukje muis op waarna hij het in de struiken wierp. Het was altijd leuk om met z'n jonkie te praten, nu waren ze nog zo in met het Warrior zijn, maar als ze wat ouder zouden zijn zouden ze smeken om terug kitten te worden.

"Hoe is het buiten het kamp?" vroeg de rode kitten vervolgens en Frostlake glimlachte naar het kleintje. Tsja, het was moeilijk om echt uit te leggen. "Het is mooi, zeker als er sneeuw ligt en het hele bos daarmee bedekt is." zei hij en dacht terug aan de afgelopen Bladkaal. Ja, meestal waren dat wel de zware tijden onder de Clans, en dan kwamen er veel Rogue's naar hun territoria om prooi te stelen. "Maar ook in Nieuwblad en Bladgroen is het heel mooi, maar als ik eerlijk ben, ShadowClan territoria is nogal duister. De Marshlands zijn een grote risico-zone, en dan heb je nog de Carrionplace, vol met bedorven voedsel. Alleen Little Creek en de Pinewoods zijn mooi. Dan heb je ook nog de Burnt Sycamore, maar die oude boom ziet er altijd zo treurig uit."

Het rode katertje keek hem met grote oogjes aan, en was duidelijk gefascineerd van zijn verhalen. "Wil jij me later alles laten zien?" vroeg hij vervolgens wat verlegen. Frostlake glimlachte naar hem. "Ik kan niks beloven, Tanglekit." miauwde hij en keek naar de richting van de hoge steen waar de leider haar Clan toesprak tijdens ceremonies. "Dat zal Shrewstar beslissen, misschien word een andere goede Warrior jouw mentor wel." Hij knipoogde toen naar te kitten. "En tevens heb ik al twee leerlingen, Ruddypaw en Beaverpaw."