[Maskheart] The Rescue Team ~

_{Twee oogjes waren op de Medicine Cat's Den gericht. Al een tijdje zat ze er aan te denken eens binnen te gaan kijken, maar ze was nog niet ziek of gewond geweest. Nog niet... Leafbare moest ze immers nog overleven. In ieder geval, zou Maskheart het erg vinden als ze even ging kijken? Misschien had hij het wel te druk... Heel voorzichtig liep de kitten toch naar de ingang van de Den en keek naar binnen. Ze zag zo snel niemand hierbinnen. Misschien kon ze toch een kijkje nemen, al was het maar heel even. Als hij er dan toch niet was. Ze liep naar binnen, de korte tunnel door. Echter struikelde ze over haar eigen poten, waarna ze verder rolde en tegen de muur tot stilstand kwam. "Auch," mompelde ze en schudde even met haar hoofd, die de hardste klap had gekregen.

[& Maskheart]}

Maskheart liep het kamp binnen met een bundeltje kruiden in zijn mond. Hij was wat kruiden gaan verzamelen, wat wel nodig was nu Leafbare voor de deur stond. Hij moest zo voorbereid mogelijk zijn op wat er kon gebeuren tijdens Leafbare. Hij liep door de tunnel heen de Medicine cat den in en daar trof hij een wit bundeltje vacht bij de muur aan. Hij legde de kruiden neer en liep naar de kitten toe. Hij hoopte maar dat er niks verkeerd was met de kitten. "Gaat alles goed?" Besloot hij maar te vragen. Het was natuurlijk eigenlijk eerst de vraag wat de kitten hier eigenlijk deed, maar dat besloot hij pas te vragen als hij wist dat alles goed ging met de kitten.

_{Een plotselinge stem deed haar geschrokken omkijken. Maskheart stond voor haar en direct sprong ze recht. "Gaat alles goed?" vroeg hij. Snel schudde ze hevig haar kopje op en neer, "Ehh, jaja!" piepte ze, bang dat ze hem zou storen. Toen kreeg ze de kruiden in het oog. Het stapeltje lag netjes bij elkaar en voor een momentje bleef ze ernaar kijken. "Wat zijn dat?" vroeg ze nieuwsgierig en wees met haar poot in de richting van het bundeltje. De klap die ze net nog op haar kop had gekregen, was ze al helemaal weer vergeten en met grote ogen bleef ze ernaar kijken. Voorzichtig kroop ze langs de medicine cat heen en liep er naar toe. Zacht duwde ze met haar neus er tegen aan. Het rook wel grappig.}

"Ehh, jaja!" Kwam het antwoord van de kitten en Maskheart glimlachte even. Hij merkte alleen dat de blik van de kitten al snel niet meer op hem gericht was, maar op iets achter hem. "Wat zijn dat?" Hij keek naar de plek waar ze naartoe wees met haar poot en zag het bundeltje kruiden liggen. Voor hij alleen iets kon zeggen was Milkykit er al naartoe gelopen. Hij volgde haar en wees eerst naar een paar zaadjes die tussen het bundeltje lagen. "Dit zijn papaver zaadjes." Begon hij en wees daarna naar een harige bladeren en blauwe bloemetjes. "En dit is borage." Waarom hij het de kitten allemaal vertelde wist hij nog niet helemaal, maar as Milkykit er interesse in had wilde hij haar best wat vertellen.

_{"Dit zijn papaver zaadjes." begon de kater, direct keek de kitten op. Ze volgde zijn poot tot aan de zaadjes die hij aanwees. "En dit is borage." Ze keek even naar de bladeren met bloemetjes en knipperde toen met haar ogen. "Zijn die lekker?" miauwde ze nieuwsgierig. Een glimlach was op haar snoet verschenen. Anderen zouden waarschijnlijk gevraagd hebben waar ze voor gebruikt werden, maar Milky zag het voor eten aan. Misschien niet helemaal de bedoeling. Zacht duwde ze met haar neusje tegen de bladeren. De haren kietelden lichtjes. De zaadjes zagen er minder smakelijk uit. Waarom wist ze ook niet, dat vond ze nou eenmaal. Maar die blaadjes, zouden ze eetbaar zijn? Vast wel, maar zou het ook lekker zijn? Dat was een andere vraag.}

"Zijn die lekker?" Vroeg Milkykit aan hem. Maskheart keek even naar de apprentice, hij vond het zelf niet echt lekker smaken in zijn bek, maar dat kon per kat verschillen. Hij was alleen niet van plan om Milkykit ervan te laten eten. "Ik vind het zelf niet zo lekker smaken, maar het is beter als je het ook niet zelf uitprobeerd, tenzij het nodig is." Zei hij. Hij hoopte maar dat de kitten niet van plan was het alsnog op te eten, een beetje zou geen kwaad moeten kunnen, maar dat risico wilde hij liever toch niet nemen. Misschien wilde Milkykit hem wel helpen met het sorteren van de kruiden? Hij kon het altijd proberen. "Wil je me anders helpen met het sorteren van de kruiden?" Stelde hij voor.

_{"Ik vind het zelf niet zo lekker smaken, maar het is beter als je het ook niet zelf uitprobeert, tenzij het nodig is." klonk de stem van de kater. Even keek ze hem aan, "Nee?" miauwde ze vragend en keek twijfelend naar de kruiden. Nochtans zagen ze er niet zo smerig uit. Gewoon een klein hapje? Echter haalde de kater haar al snel weer bij die gedachten vandaan. "Wil je me anders helpen met het sorteren van de kruiden?" Stelde hij voor. Milky knipperde een paar tellen met haar ogen voor ze antwoord gaf. Mocht ze hem echt helpen? Liep ze niet in de weg? Na hem enkele tellen zwijgend en licht verbaasd aangekeken te hebben, knikte ze hevig. "Tuurlijk!" riep ze toen, haar staartje vrolijk in de lucht. "Als ik niet in de weg loop tenminste" mompelde ze toen er nog achteraan.}

"Nee?" Maskheart keek even naar Milkykit om er zeker van te zijn dat ze er niks mee zou doen. Hij zag hoe de kitten hem met een verbaasd gezicht aankeek toen hij voorstelde of ze hem wilde helpen. "Tuurlijk!" Kreeg hij toen als antwoord. "Als ik niet in de weg loop tenminste" Hij glimlachte even naar Milkykit. "Ik kan wel wat hulp gebruiken." Zei hij. "Je zult echt niet in de weg lopen." Hij keek even naar Milkykit en wees toen naar de kruiden. "Eerst moeten we dit bundeltje sorteren en dan bij de juiste stapel kruiden in de den leggen." Zei hij. Hij deed het eerst voor door een paar papaver zaadjes en wat borage te scheiden. "Zoals dit, nu mag je het zelf proberen, je moet alleen oppassen dat je niks binnen krijgt." Zei hij.

_{"Ik kan wel wat hulp gebruiken." Zei hij. "Je zult echt niet in de weg lopen." Een glimlach verscheen weer op de kitten haar gezicht. "Eerst moeten we dit bundeltje sorteren en dan bij de juiste stapel kruiden in de den leggen." Zei hij, waarna hij zelf al een paar zaden van wat borage scheidde. "Zoals dit, nu mag je het zelf proberen, je moet alleen oppassen dat je niks binnen krijgt." Zei hij. Ze mocht het dus echt niet opeten. Dat moest lukken, toch? Ze hoefde haar mond hier niet voor open te doen. Gewoon haar neus gebruiken en haar poten en het moest goed komen. Vrolijk knikte ze even. Voorzichtig probeerde ze wat zaden tussen het borage vandaan te krijgen, maar duwde uiteindelijk eerst de harige bladeren aan de kant. Met haar poot schoof ze toen de papaverzaadjes in de richting van de paar zaadjes die Maskheart al van de rest had gescheiden. Toen keek ze weer naar de borage. Misschien was het toch beter als ze die wel met haar mond verplaatste. Anders nam ze van alles mee dat ze niet mee wou nemen. Voorzichtig nam ze een takje in haar mond en legde hem bij de rest. Toen richtte ze haar blik even op Maskheart om zeker te weten dat ze het goed deed. "Zo?" vroeg ze even, ze wist zelf ook wel dat ze nog niet klaar was. Dat zou ze ook nog wel doen, maar eerst wou ze dat hij zei dat het goed was. Ze wou geen fouten begaan.}

Maskheart wachtte tot Milkykit begon met het sorteren van de kruiden. Hij had geen idee hoe het zou gaan, maar dat was meer afwachten en kijken hoe het ging. Hij keek toe hoe de kitten eerst de kruiden begon te scheiden met haar poten, maar toen toch besloot om haar mond erbij te gebruiken. De blik van de kitten ging daarna naar hem, duidelijk om te vragen of ze het wel goed deed. "Zo?" Milkykit deed het al aardig goed, vooral omdat niet iedereen het de eerste keer meteen goed zou doen. "Je doet het hartstikke goed." Antwoordde hij. "Gewoon zo door blijven gaan." Hij dacht alvast na of hij nog andere kruiden had die nog gesorteerd moesten worden, maar hij kon zo niks bedenken. Ze konden straks wel kijken of er bladeren tussen zaten die niet meer gebruikt konden worden, maar dat kwam straks wel.

_{"Je doet het hartstikke goed." Antwoordde hij. "Gewoon zo door blijven gaan." Een lichte glimlach van dank verscheen op het poesje haar gezicht. Voorzichtig ging ze door met sorteren, telkens weer in haar kop herhalend dat ze het niet mocht opeten. Een heel grote bundel was het niet, dus na en tijdje was ze al weer klaar. "Ik geloof dat ik klaar ben," miauwde ze, nog even tussen de borage zoekend naar wat zaden, die ze uiteindelijk toch niet kon vinden. Toen richtte ze zich naar Maskheart. Zou ze misschien nog iets mogen doen?

~ Short}

Maskheart zag dat er een glimlach op het gezicht van de kitten verscheen en was wel blij om het te zien. Hij keek toe hoe Milkykit de laatste kruiden uit elkaar haalde en ze op de stapeltjes legde. "Ik geloof dat ik klaar ben," Maskheart controleerde nog even voor de zekerheid de stapeltjes, maar hij dacht al wel dat het goed was. "Nu moeten we de kruiden nog bij de andere kruiden leggen." Zei hij tegen Milkykit. Hij liep even naar zijn den toe om de juiste kruiden er alvast uit te halen en wenkte toen met zijn staart naar Milkykit dat ze mocht komen. "We moeten nu nog wel kijken welke bladeren niet meer te gebruiken zijn en ze scheiden van de bladeren die nog wel goed zijn." Hij pakte even twee bladeren als voorbeelden uit de stapel. "Als ze er zo uit zien, dan zijn ze niet goed meer." Zei hij terwijl hij naar het ene blad wees. "Dit blad kunnen we nog wel gebruiken." Zei hij terwijl hij naar het andere blad wees. "Je mag het wat mij betreft zelf ook wel proberen." Voegde hij er nog aan toe.

_{De kater controleerde de stapeltjes nog even en miauwde toen de volgende opdracht, "Nu moeten we de kruiden nog bij de andere kruiden leggen." Zei hij tegen Milkykit. Hij liep even weg en wenkte toen hij terug was met zijn staart naar haar dat ze mocht komen. Snel trippelde de kitten er heen. "We moeten nu nog wel kijken welke bladeren niet meer te gebruiken zijn en ze scheiden van de bladeren die nog wel goed zijn." Hij pakte twee bladeren uit de stapel, "Als ze er zo uit zien, dan zijn ze niet goed meer." Zei hij terwijl hij naar het ene blad wees. "Dit blad kunnen we nog wel gebruiken." Zei hij terwijl hij naar het andere blad wees. "Je mag het wat mij betreft zelf ook wel proberen." Even bestudeerde ze de bladeren. En keek toen naar het stapeltje. Haar poot ging in de richting van een vrij gekreukeld en in haar ogen, vrij oud blad, maar trok uiteindelijk toch haar poot terug om in de richting van een ander blad te gaan. Ze snapte niet goed waar ze op moest letten. Uiteindelijk schoof ze maar een van de bladeren in de richting van het goede blad en keek Maskheart aan. Duidelijk niet zeker zijnde van haar beslissing.}

Maskheart keek even toe hoe Milkykit eraan begon en merkte meteen dat ze hier minder zeker van haar zaak was. Hij besefte dat hij misschien wat meer uitleg had moeten geven, want het was in het begin nog vrij lastig. Hij zag hoe Milkykit naar hem keek nadat ze een blad naar de goede stapel had geschoven. Het was deze keer goed gegaan, maar misschien zou het de volgende keer niet goed gaan. Hij besloot dat het beter was om er misschien wat meer uitleg bij te geven. "Dat blad ligt inderdaad bij de goede stapel, maar om de bladeren die niet meer goed zijn eruit te halen moet je letten op hoe droog de bladeren zijn, want als ze helemaal droog zijn zullen ze niet meer de sappen hebben die we juist nodig hebben. Dan zijn ze juist niet meer goed." Probeerde hij uit te leggen. "Ook zijn ze niet meer goed als de bladeren al ernstig beschadigd zijn." Hij hoopte maar dat het nu wat duidelijk was voor de kitten, uitleggen was nog niet het makkelijkste besefte hij nu.

_{"Dat blad ligt inderdaad bij de goede stapel, maar om de bladeren die niet meer goed zijn eruit te halen moet je letten op hoe droog de bladeren zijn, want als ze helemaal droog zijn zullen ze niet meer de sappen hebben die we juist nodig hebben. Dan zijn ze juist niet meer goed." Probeerde hij uit te leggen. "Ook zijn ze niet meer goed als de bladeren al ernstig beschadigd zijn." Oke, uitgedroogd of ernstig beschadigd. Wel, ze kon in ieder geval beginnen met de extreme gevallen, dan kon ze de rest later beslissen. Ze duwde de blaadjes een beetje uit elkaar en wist uiteindelijk een duidelijk verschrompeld blad te vinden. Uitgedroogd dus. Met haar poot schoof ze het naar de 'slechte' stapel, om al snel een ander blad dat er volgens haar toch goed genoeg uit zag naar de andere kant te schuiven. Haar ogen zochten nog andere bladeren die ze makkelijk kon onderscheiden, maar na nog een aantal gevonden te hebben, begon het toch echt op elkaar te lijken. Waarschijnlijk was het gewenning, maar voor nu keek ze nog even vragend naar Maskheart. "Eehm... Wat moet ik met die er tussenin zitten?" miauwde ze vragend en kantelde haar hoofdje lichtjes.}

Maskheart keek toe hoe Milkykit aan de slag ging en toch wel een aantal bladeren kon sorteren. Hij hield wel in de gaten of ze het goed deed, want het was waarschijnlijk beter om haar te corrigeren als ze het fout deed, dan om het achteraf te zeggen als ze klaar was. "Eehm... Wat moet ik met die er tussenin zitten?" Hij keek even naar de bladeren waar ze het over had en bekeek ze een keer goed. Het was inderdaad lastiger om te onderscheiden, maar als je het een paar keer gedaan had, dan kon je het zo zien zonder dat je het eerst moest uittesten. Hij pakte een blad en duwde er voorzichtig tegenaan, er kwam nog sap uit, dus deze was nog goed. "Als je voorzichtig tegen een blad duwt en er nog sap uit komt, dan kun je hem nog gebruiken, maar als je te hard duwt zul je het blad niet meer kunnen gebruiken, omdat het dan te veel beschadigd is." Legde hij uit. Het zou voor Milkykit makkelijker moeten zijn dan voor hem, omdat ze kleinere pootjes had. Het risico dat ze het blad zou beschadigen was dan ook kleiner.

_{Ze zag dat de blik van de kater naar de bladeren ging, "Als je voorzichtig tegen een blad duwt en er nog sap uit komt, dan kun je hem nog gebruiken, maar als je te hard duwt zul je het blad niet meer kunnen gebruiken, omdat het dan te veel beschadigd is." legde de kater uit, hij deed het voor met een van de bladeren. Even staarde ze er naar, maar al snel keek ze weer twijfelend naar de stapel die over was. Heel voorzichtig pakte ze een van de bladeren beet. Met een zachte tik tikte ze tegen het blad. Dat was waarschijnlijk té voorzichtig. Ze zette haar poot iets beter op het blad, maar nog steeds niks. Duwde ze wel hard genoeg? Misschien moest ze iets harder drukken. Nog een keer drukte ze op het blad, nu alleen op volle kracht. Iets te hard dus. Er kwam sap uit, dat wel, maar echt bruikbaar was zag het blad er nu niet meer uit. "Oeps, sorry" mompelde ze een tikkeltje schuldig en schoof het toen maar naar de onbruikbare bladeren, terwijl ze haar hoofd schuldbewust van de Medicine Cat afwende.}

Maskheart zag hoe Milkykit het eerst voorzichtig deed, hij kon wel begrijpen waarom ze het voorzichtig deed, maar zo zou er sowieso niks uitkomen. Bij een tweede poging drukte ze harder, maar het was weer veel te hard, want het blad was al snel niet meer bruikbaar. "Oeps, sorry" Hij kon wel begrijpen waarom ze zich verontschuldigde, hij had zelf die fout ook gemaakt toen hij nog maar net een apprentice was. "Het kan gebeuren. De eerste paar keren gaat het meestal mis, maar als je niet blijft proberen leer je het ook nooit." Zei hij. Hij hoopte dat de kitten het nu niet zou opgeven en gewoon door zou gaan, maar misschien knapte Milkykit hier wel op af.

_{"Het kan gebeuren. De eerste paar keren gaat het meestal mis, maar als je niet blijft proberen leer je het ook nooit." probeerde de kater. Milky knikte even en keek hem toen aan. Nog een keer proberen dus he? Voorzichtig schoof ze een ander blad naar zich toe. Even ging haar blik van het blad naar de kater en drukte toen heel zacht op het blad. Niet dat er iets gebeurde. Ze verhoogde de druk wat, maar het leek niet echt te werken. Uitgedroogd? Zou kunnen of ze moest natuurlijk weer te zacht bezig zijn. Voorzichtig schoof ze ook dit blad naar de stapel met uitgedroogde bladeren. Haar ogen zochten even naar wat bevestiging van de kater. Zeker willen wetend dat ze het nu wel goed deed na haar fout. Ze pakte voor de zekerheid wel alvast een ander blad. Waarschijnlijk zou het nog even duren voor ze hier mee klaar was als ze het in haar eentje deed en op dit tempo bleef doordoen. Ook bleef hij maar kijken hoe ze het deed. Het maakte haar licht zenuwachtig. Het was alsof hij haar constant zat te bespeuren op fouten, al wist ze zelf ook wel dat hij het niet zo bedoelde. Het bracht toch enige spanning met zich mee.}

Maskheart wachtte tot Milkykit weer aan de slag ging. Als ze het niet meer zou willen doen, dan was dat haar keuze en dan zou hij het zelf wel afmaken. Alleen hij hoopte wel dat ze door zou zetten en gelukkig deed ze dat ook. Hij zag hoe ze een blad uitprobeerde en hoe er maar geen sap uitkwam. Het was duidelijk een uitgedroogd blad. Hij knikte even naar haar toen ze om bevestiging vroeg en merkte toen dat ze het misschien niet zo fijn vond als hij elke keer naar haar keek. Hij kon haar gaan helpen of wat anders gaan doen, maar het leek hem een betere optie om haar te gaan helpen dan om wat anders te gaan doen. "Ik zal je anders wel helpen met het sorteren." Hij hoopte maar dat hij haar hier niet mee beledigd had, want misschien wilde ze het wel helemaal zelf doen.

Onderwerp: Re: [Maskheart] The Rescue Team ~