○ CHAOS CAN BE USEFUL AT TIMES ○ : {discord}

○

I got

you want

It's just

Don't stop

○

Een vreemde, onnatuurlijke stilte hing over het bospaadje waar een muis snel wegglipte, onder de bladeren. Platinumsoul deed enkele stappen naar voren, en langzaam kwam een zelfingenomen grijns op haar gezicht toen een ijskoude windvlaag haar glanzende vacht deed opwaaien. De koude deed haar goed. Anders dan dat het deed bij die anderen, die idioten uit de Clans die dachten dat ze beter waren. Bah, Clankatten? Ze verachtte hen. Nee, meer dan dat. Ze haatte hen.

Ondanks haar koude imago en innerlijk voelde de poes een vurige steek door haar ribbenkast wanneer ze dacht aan de dag dat haar familie was verbannen. Als dat niet was gebeurd, leefden haar ouders nog, had ze hen niet hoeven vermoorden, en had ze nu geen slecht geweten. De glanzende she-cat boog haar kop, en sloot haar ijsblauwe ogen. Ze zou katten vinden. Ze zou ze vinden. Nog een paar. Dan kon ze haar wens vervullen.

Plots ging er een rilling door de vacht van Platinumsoul heen toen ze de aanwezigheid van een andere kat voelde. De kat was nog ver weg, maar ze voelde hem of haar naderen. Ze opende haar ogen, en staarde met een emotieloze blik in de ruimte voor haar. Een kater was het, en aan de blik in zijn ogen kon Platinumsoul zien dat hij geen lieverdje was. Net zoals zij was, dus. Ze knikte formeel ter begroeting.

{DISCORD}

[center]

De Turtle shell bewoog zich met slome en bedachte passen voort. Zijn ogen waren min of meer naar voren gericht, maar wie goed keek, zag dat ze steeds eventjes naar zij glipte. Alsof de kat iets zocht, maar dat niet wou laten merken. Dat was ook zo. Discord was bezig met zijn dagelijkse zoekbeurt, een prooi. Gewoon, voor een kort grapje. Dat hield hem in vorm. Zodat hij fit was als hij grote werk moest doen. Wanneer dat was, wist hij nog niet echt. Het kwam wel, nu nog niet. Vandaag had hij een suffige kater gehad, een makkie dus. Nu wou hij graag wat uitdaging, iemand die snugger was en niet zo vlug ergens in trapte. Hij moest in vorm blijven. Met de gedachte eraan, versnelde de kater plots zijn pas. Dwars door de plassen heen, alsmaar rechtdoor. Hij had zo'n gevoel dat er iemand in de buurt was, een andere. Even stond hij stil en opende zijn mond, een verse geur kwam binnen. Poes, rogue. Discord schudde zijn vacht op en liep naar voren, totdat de poes in zijn zichtveld kwam. Was hij er klaar voor? Natuurlijk! Een klein vals lachje verscheen op zijn lippen en hij ontblootte zijn tanden. Daarna vervolgde hij zijn weg. Nu weer met zijn neutrale gezicht. De poes keek even naar hem en knikte toen hij aan kwam. Discord knikte terug en plofte toen neer. "Hoi" begroette hij enkel. Eerst even kijken hoe deze was.

De gespierde poes keek met samengeknepen ogen naar de turtheshell die met een vals lachje op haar af kwam lopen. Met een zuinige blik keek Platinumsoul neer op de kater. Hij dacht misschien dat hij iets met haar kon uithalen, maar hij zou er niet gemakkelijk van af komen. Een kleine, geïrriteerde flits gleed over haar ogen, terwijl ze de bewegingen van de kater precies volgde. "Hoi" zei hij, als begroeting. Platinumsoul begreep het al direct uit de toon van de kater; hij was waarschijnlijk weer zo'n typetje die haar zag als een "gemakkelijk te verleiden" poes, maar daar had hij het dan mooi mis in. De glanzende poes hief haar staart kort op, en sloeg hem daarna met een geluid als een zweepslag weer op de grond. 'Wat moet je' was haar enige antwoord, gesproken met een ijskoude ondertoon.