Waterpaw stapte voor het eerst het RiverClan Camp binnen. De zwoele avondwind streek door haar vacht. Haar slanke poten bewogen soepel tijdens het lopen. Ze zag Warriors samentongen, Apprentices elkaar hun vangsten laten zien en vertellen wat ze hebben geleerd, en kittens spelen in het zand. Een gevoel van verdriet en angst overspoelde haar. Ze had nog nooit vrienden gehad. En wat als deze Clan haar niet zou accepteren? Waterpaw zuchtte. ''Waarom ben ik altijd zo negatief? Ik ben in een Clan geaccepteert! Kijk dan, iedereen heeft hier vrienden! Er zal vast wel iemand vrienden met mij willen worden.'' miauwde ze tegen zichzelf. Ze stapte verder naar waar ze dacht dat de Apprentices Den was. Ze kwam dichterbij wat Apprentices en hoorde een stem ''Hey!'' roepen. Hoopvol hief Waterpaw haar kop, maar ze zag dat het een Apprentice was die op zijn maatje afrende. Ze liet haar kop weer zakken en liep verdrietig door. Eenmaal in de lege Apprentices Den plofte ze neer in een van de mosbedden. Tranen liepen over haar wangen. Ze snikte. O nee, dat heeft iedereen buiten gehoord! Nu denkt iedereen vast dat ik een stomme huilebalk ben... dacht ze. Haar ogen vielen dicht. Ze droomde dat ze met haar Clangenoten samen buiten speelde. Ze zaten achter elkaar aan en negeerden het boze gemiauw van de Elders. Waterpaw had zo veel vrienden! Ze viel bijna om van geluk. Opeens hoorde ze naast zich een gil. Ze draaide haar kop en zag een van haar vriendinnen op de grond liggen, doodstil, in een plas bloed. Waterpaw zag nog net een vossenstaart in de struiken verdwijnen. Met een kreet schrok ze wakker. Pffff, het was maar een droom zuchtte ze. Toen rrok ze een andere kat en hoorde ze een stem ''Hey, wat is er aan de hand? Wacht eens even, jij bent nieuw hier. Wie ben je?''
P.s. Ik weet dat mijn naam nog Waterleaf is, maar ik heb al een PM gestuurd naar Firestar of hij het wil veranderen in Waterpaw.