Help me...

Onderwerp: Help me... zo 8 dec 2013 - 9:08

Waterpaw liep naar het water. Dikke tranen rolden over haar wangen en vielen in het water. Een voor een... Drup, Drup... Waarom moest dit háár overkomen? Ze staarde naar het water. Haar maag rommelde. ''Jaja, ik vang heus wel wat hoor...'' zei Waterpaw zachtjes. Opeens hoorde ze naast zich water spetten. Ze draaide haar kop erheen en zag een vis. Gelijk was al haar moeheid verdwenen en ze sprong bovenop de vis. Maar die was gladder dan ze verwacht had. Ze gleed weg en viel in het water. Ze keek om zich heen. Daar was de vis! Waterpaw sprong erachteraan steeds dichterbij de waterval. Ze was zich niet bewust van het bulderende geluid van het water en kwam steeds dichter bij de rand. Waterpaw hijgde en stond stil. De vis was gewoon té snel. Het water beukte tegen haar aan. Waterpaw was zó moe dat ze zich niet meer kon tegenhouden. Ze voelde de grond onder haar poten wegglippen. En ze viel... Waterpaw zag haar leven aan zich voorbijglippen. Ze zag zichzelf in haar leerlingenceremonie... Ze zag haar moeder krijsend op haar afrennen.... Ze zag haar moeder haar klauwen in het gezicht en flanken van Waterpaw slaan... Ze zag zichzelf in het bos... Ze... Ze hoopte alleen maar dat er iemand op een van de uitstekende takken onder haar zou staan om haar te redden...

Onderwerp: Re: Help me... za 21 dec 2013 - 19:42

Midnightsun had de ochtend doorgebracht bij de waterval en zelfs twee vissen gevangen, midnightsun kwam net terug nadat ze de vissen op de voedselstapel van het Riverclan had gelegd. De slanke wit grijze poes liep in snelle looppas naar de wateroppervlak, na een tijdje ging ze richting de takken van de bomen om wat te pitten.

Vissen is vermoeiend hoor.

Maar Midnightsun zag ineens een andere leerling vallen. De poes stond gehaast op en stapte naar het eind van haar tak.
Mis! Midnightsun had de leerling net gemist! 'Dammit.' mompelde ze gefrustreerd.
De wit grijze poes sprong vliegensvlug van tak naar tak naar beneden. Ja! ze was nu weer onder de leerling!

Aandachting stond de poes aan het einde van de tak en "Hap!" ze had de leerling te pakken!
Snel snelde ze naar de kat en legde de leerling aan de kat, de kat ademde nog. 'Hello' mompelde ze terwijl ze een rondje liep rond de kat. om te kijken of de leerling geen grote wond had ofzo.