2
Actief
| |
|  Onderwerp: Where to go?!  do 5 dec 2013 - 23:40 | |
| (Wat je hier lees kan ook in het echte leven gebeuren!!!)Het was al een paar tellen na zonhoog, maar een jonge kat lag nog te slapen. Hij was ook zo moe en hij had al zo lang gelopen dat zijn pootjes er pijn van deden. Hij was door het toedoen van drie tweebeners zijn geheugen verloren. Alles wat hij geleerd had van zijn moeder en van andere katten die ooit zijn vrienden van zijn moeder waren geweest gingen verloren. Ze waren nog wel in zijn hoofdje, maar hij kon zich er niets meer van herinneren. Het was al laat in de avond toen de tweebeners hen in hun mandje boven op de overloop te zetten. Daar brachten ze altijd hun nachten door en omdat ze nog geen trappen op of af konden lopen was het best veilig. Hun tweebeners gingen op bezoek bij andere tweebeners. Ze sliepen al een halfuurtje of zo toen hun moeder ineens opsprong. Dat deed ze wel vaker om naar de bak te gaan of om te eten of te drinken. Maar het geluid van glas dat ineens rinkelde wekte hun aandacht toch wel. Alle vijf de kittens sprongen uit hun nestje en trippelde tot de eerste traptrede. Ze zagen hun moeder halverwege de trap naar een drietal tweebeners die jong en kennelijk slecht waren!!! Ze kwamen al lachend dichterbij en hun moeder viel de eerste de beste die te dichtbij stond met uit gesterkte klauwen aan. Hij zag hoe ze vocht, maar een van de andere drie tweebeners greep haar in haar nekvel en dumpte haar in een zak. Ze kwamen naar boven en alle kittens stoven weg. Zijn twee broertjes doken weer in de mand en kropen onder de deken, een van zijn zusjes ging de witte met zwarte stenen kamer in, (badkamer) Zijn andere zusje dook de kamer van de jongste tweebener van dit tweebeennest en hijzelf kroop onder de staande klok. Al snel hadden de drie tweebeners alle kittens gevonden. Ze werden in de zak gestopt en de drie tweebeners liepen weer terug naar hun monster. Toen de moter brulde kropen alle kittens strak tegen hun moeder aan. Ze reden weg en het duurde en duurde voor de zak geopend werd en hij eruit gevist werd. Onder luid gejoel van de drie tweebeners werd hij uit het monster gegooit. Langs de weg lagen allemaal scherpe rotspunten, maar daar tussen stonden ook struiken of lang zacht gras. De tweebener gebruikte te veel kracht en hij landen in een van de struiken. De takken sloegen tegen zijn kleine lichaampje, maar een dikke tak knalde hard tegen zijn koppie en hij verloor zijn bewustzijn. De rest van zijn familie ontging het niet zo goed. Hoelang hij daar gelegen had wist hij niet, maar nadat hij zijn oogjes weer opende barste zijn hoofdje van de pijn. Even schudden het kitten zijn koppie en begon in de richting van waar het monster heen gereden was op te lopen. Op elke 100 meter vond hij een van zijn broertjes of zusjes. Ze lagen er allemaal vreselijk bij. De een lag met een gebroken rug tegen een van de rotsen, de tweede lag met vreemd gedraaide pootjes, de derde lag met een verdraaide nek en de vierde lag op zo een rare manier dat het leek of de rug de buik vormde?! Bij allen voelde hij een vreselijk verdriet opwellen, maar hij kon hun namen niet herinneren. Ze kwamen hem wel bekent voor, maar daar had je het dan ook mee gehad... Na de laatste 100 meter vond hij een grote poes die nog leefde!!! Snel liep hij er heen en ze herkende hem ook. Ze vertelde hem dat de kittens die hij eerder gevonden had zijn broers en zusjes waren, maar dat slechte tweebeners hen vermoord hadden. Toen ze zijn naam wilde vertellen stierf ze door bloed verlies. Op dat moment schrok hij wakker en sprong half overeind en bleef hijgend naar de grond zitten kijken. De laatste twee dagen waren afschuwelijk geweest. Hij had een nieuwe naam uit gekozen en noemde zichzelf voor nu en voor zolang hij leven zou 'Lost'! Lost stond op en begon te lopen in de richting waar hij met zijn koppie heen had gelegen. Na een tijdje rook hij andere katten en ook een muisgeur. De vorige keer had hij op een takje gestaan dus was zijn prooi weg gevlucht. Nu dook hij in zijn zo genoemde jachthouding en hij sloop op de muis af. Het was nog wat klungelig, maar toch de muis hoorde hem gelukkig niet. Toen hij dichtbij genoeg was sprong Lost op en boorde zijn klauwen in de muis. Hij had zijn eerste prooi gevangen!!! Heerlijk nu kon hij dadelijk zijn maagje met voedzaam vlees vullen! Snel pakte hij de muis in zijn bekje en dook onder de beschutting van een struik en verslond de muis met snelle happen. Hij wist niet dat hij op een terretorium van andere katten was. Hoe kon hij dat ook weten? Alles wat het verteld was, was hij vergeten door die klap op zijn koppie!!! Het geritsel van bladeren trok zijn aandacht en de muis was nog maar half aan gegeten. Met gespitste oren bleef hij liggen luisteren wie was het en wie het ook was die zou vast niet blij met hem zijn???? (Open)  |
|
