{Sparrowpaw} Stuck

Nukkig had Lunarpaw zichzelf verschanst in haar nest en haar ogen dichtgeknepen. Haar mentor had haar nooit begroet. Ze had hem ook geen ongelijk kunnen geven, gezien haar gedrag, maar het ergerde haar enorm. Samen met het feit dat ze door een andere warrior vandaag het kamp niet uitmocht, omdat ze hem beledigd had. Ze gromde wat geërgerd en krulde zich nog wat meer op, vooral toen ze een andere kat hoorde bewegen.

{Sparrowpaw}

De jonge Apprentice sleepte wat mos met zich mee, hij moest zijn nest nu gaan maken voor de eerste dag als Apprentice. Eenmaal in de Den aangekomen keek hij rond, het was al aardig vol. Hij vond een leeg plekje en liet zijn mos hier vallen. De meeste nesten waren leeg, behalve dat gene naast hem. Nieuwsgierig keek hij naar de harige, grijze bal. "Hallo, ik ben Sparrowpaw!" Miauwde hij en plofte neer op zijn nest. Hij hoopte dat deze kat gezellig was, want hij was dat namelijk wel en soms had hij er nog wel behoefte aan om met iemand te praten.

Lunarpaw kneep haar ogen nog wat meer dicht terwijl een apprentice de den in stapte en z'n mos liet vallen. Ze draaide zichzelf nog wat meer van de kat af, om nog een extra hint te geven. Maar het mocht niet baten, want er werd alsnog vrolijk tegen haar aangepraat. Ze bromde wat binnensmonds en opende een oog. "Gefeliciteerd ermee." Bromde ze, haar ogen weer dichtknijpende. Zijzelf voelde zich niet vrolijk en had eigenlijk al geen sociaal contact meer gelegd sinds ze de nursery uit was.