{Open} Prison break!

De hele dag gingen er katten in en uit het kamp. Met verbaasde ogen keek Tinderkit ernaar en waggelde er licht verbaasd heen. Zou zij ook naar buiten kunnen? Het was haar altijd verteld dat een kitten het kamp niet uit mocht... Maar als geen enkele kat van de clan het door had. Wat had ze dan te verliezen? Met vastbesloten waggelpasjes liep ze naar de kamp uitgang toe.

{Open!}

Risekit had niets te doen en lag maar loom voor haarzelf uit te staren. Opeens viel haar een kitten op met een grotendeels witte vacht, die met wankele pasjes naar de kampuitgang liep. De kitten was pas net een moon oud, dacht Risekit. Snel rende ze er naartoe, maar wel zo dat ze niet opviel. En vijf seconden later stond ze voor de kitten, die nogal klein was vergeleken met haar. Maar Risekit was al bijna een Apprentice, terwijl de andere kitten pas een moon was. "En waar ging jij heen?" vroeg risekit op doordringende toon aan de kitten.

Wat verbaasd keek Tinderkit omhoog toen een andere kat, die zo groot was dat ze misschien al wel een apprentice had kunnen wezen, haar de weg versperde. Wat verbijsterd knipperde ze met haar ogen en hield haar kop scheef toen haar wat gevraagd heb. Haar blik vervormde al snel naar een ietwat verontwaardigde en eigenwijze blik. "Kijken..?" Murmelde de kitten zachtjes, proberende langs Risekit heen te kijken. Ze wilde de wereld ontdekken!

"Je weet zelf hartstikke goed dat dat alleen maar mag met een Warrior. En dan moet je ook ouder zijn, je mag eigenlijk niet eens alleen de kraamkamer uit. Maar als we samen gaan met een Warrior dan mag het denk wel. Maar dan wil ik ook mee, ik wil ook wel eens buiten het kamp kijken. Oké?" Mauwde ze tegen Tinderkit, en ze wist dat het een mondvol was. Maar zou een Warrior wel een kitten van een moon meenemen? Zijzelf was al bijna een Apprentice dus dat zou geen probleem zijn, dat wist Risekit nu al wel. Het was eigenlijk een wonder dat ze dit zou doen, ze zou anders nooit proberen in de problemen te komen. Misschien was het gewoon een actie waarbij je niet nadacht. Maar hier zou zij waarschijnlijk wel mee in de problemen komen, net als Tinderkit. Maar ja, als nog ik ben al bijna een Apprentice, dus kom ik niet zo snel in problemen als ik met een Warrior het kamp uit ga, dacht Risekit.

Tinderkit zette een stapje achteruit, wat verontwaardigd toen de kitten een hele preek begon te houden. De verontwaardiging was van haar gezicht af te lezen en ze zette haar vachtje iets op om wat groter te lijken. "Ikke wou ook helemaal niet naar buiten," Miauwde ze wat verongelijkt, haar neusje in de lucht stekende. "Ikke wilde alleen de uitgang zien." Ze besloot nu al dat ze deze kitten niet zo aardig vond op dit moment... Ze moest niet proberen de baas te spelen. Maar goed, misschien kon haar mening nog veranderd worden. Zulk goed geheugen had een kitten van een maan ten slotte niet!

"Oké sorry, de meesten die naar de uitgang gaan willen ook echt het kamp uit. Het spijt me" miauwde Risekit tegen Tinderkit. En dat was eigenlijk wel waar, de meesten kittens die richting de kampuitgang gingen waren ook van plan om uit het kamp te sluipen. Maar zij mocht eigenlijk niemand vooroordelen, zelf had ze met haar twee broes en zus een konijn opgegeten in het holst van de nacht. "Ik had je niet moeten vooroordelen! Als je nog wilt kijken ga je gang" mauwde Risekit. Terwijl ze een stukje verder weg liep keek ze wat de kitten zou doen. Maar waar had ze vooroordelen nou weer vandaan? En hoe wist ze nou weer wat het betekende? want ze wist dat het betekende dat je geen mening mag hebben van iemand die je nog nooit hebt ontmoet.

Tinderkit knipperde wat verbaasd toen de andere kitten uitgebreid excuses aan begon te bieden. Maar hey, als de kitten geloofde wat ze zei, dan was het prima toch? Tinderkit snorde zachtjes en trippelde naar de uitgang toe, zichzelf er ook wel van bewust zijnde dat ze er niet doorheen kon nu. Maar als ze het 'gebied' nu al verkende, kon ze er de volgende keer makkelijker doorheen glippen. De doornen van de ingang zagen er echter niet zo welkom uit en het maakte haar wat nerveus. "Kunne je daar door lopen..?" Mompelde ze wat verbaasd, haar kopje scheef houdende. Ze was Risekit ondertussen alweer half vergeten, helemaal verbaasd dat er scherpe klauwachtige dingen bij de ingang hingen.

♥♥♥ Tinderkit bleef ook echt voor de uitgang staan. maar ze mompelde wel iets, wat Risekit wel kon verstaan. "Blijkbaar wel, tenminste de Warriors en Apprentices kunnen het wel. en voor kittens is het des te makkelijker, omdat ze kleiner zijn, en nee, ik beschuldig je niet!" mauwde Risekit op normale toon. Het was normaal om zoiets te denken, Tinderkit had de uitgang immers nog nooit gezien. "Maar ze zeggen wel dat je vacht in de doornen blijft hangen" merkte ze op, met een wat droge ondertoon in haar stem. ♥♥♥

Wat verbijsterd keek Tinderkit over haar melkwitte schouder heen en richtte daarna weer haar blik op de doorns. Ze hield een redelijk veilige afstand. Ze zou niet willen dat de doorns haar zouden krabben. Ze keek daarna weer naar de oudere kitten. "Doet datte geen pijn?" Vroeg ze verwonderd, haar kopje scheef houdende. "Hoe heet jij eigenlijk?" Vroeg ze vervolgens verwonderd. Ze wist het namelijk niet eens, nu ze erover nadacht.

De kleine zilvergestreepte kitten kwam wat truikelend en onhandig uit de kraamkamer gerend.
-~-
Eindelijk was ze buiten! ze wist niet dat ze eigenlijk niet buiten mocht komen, maar ach. Wat kon haar dat schelen! ze kon de wereld ontdekken! Willowkit zong dolblij terwijl ze zo onhandig rondhuppelde.
-~-
'A sun, a moon, see you soon.
A star, a smile, just like you.
This day is amazing,
this night is cool.
This day is like my,
this night is like you..'
-~-
Ze huppelde en struikelde bijna. Ze lachte met dat twinkelende kittenstemmetje van een kitten dat nog maar net 1 maan was geworden. Het was haar verjaardag! jeeej! Willowkit zag bij de opening van het kamp een witte en een bruin kittentje staan, ze huppelde er struikelend heen terwijl ze om zich heen keek 'woow.' stootte ze af en toe uit wanneer ze weer zo'n enorm grote warrior zag!
-~-
Willowkit richte zich weer tot de 2 kittens. Wat verbijsterd keek een klein wit kittentje over haar melkwitte schouder heen en richtte daarna weer haar blik op de doorns van de opening van het kamp. Ze hield een redelijk veilige afstand. Ze keek daarna weer naar de oudere bruine kitten tegenover haar. "Doet datte geen pijn?" Vroeg ze verwonderd, haar kopje scheef houdende. "Hoe heet jij eigenlijk?" Vroeg ze vervolgens verwonderd.
-~-
'Helloooo!' riep Willowkit al zingend terwijl ze glijdend en struikelend naast het witte kittentje terecht kwam. 'Ikke Willowkit. J-jij??' vroeg de zilver gestreepte kitten doodnieuwsgierig. 'En j-jij?' vroeg ze daarna tegen de oudere kit met twinkelend stemmetje. 'Wat doeeen jullie?' vraagt ze met een aardig gelukkig glimlachje.

-mag ik in?-

"Tja, ik denk het wel. Ik heet Risekit trouwens, en ik doe niet echt iets" mauwde Risekit, om gelijk alle vragen te beantwoorden. "Maar je stottert een beetje bij jij, waarom?" vroeg Risekit, zo vriendelijk mogelijk. "Ik kan niet wachten tot de volgende Ceremonie in het kamp, dan wordt ik eindelijk een Apprentice!" mauwde ze opeens net zo vrolijk als Willowkit.

OOC; nogal kort en flut

Tinderkit knikte zachtjes. "Risekit," Miauwde ze bevestigend en glimlachend. Maar al vlug voegde een andere, wat drukkere kitten zich bij hun gezelschap en Tinderkit keek wat verbaasd op. Ze had nog niet zo'n drukke persoonlijkheid leren kennen en ze schrok er een beetje van. "Willowkit..." Herhaalde ze zachtjes naar gewoonte om namen te leren. "Ik benne Tinderkit," Stelde ze zich daarna voor. "Ikke ging de uitgang zien," Legde ze daarna uit, wat verbaasd dat de andere kitten zoveel stotterde. "..Zeremanie..?" Herhaalde ze daarna fronsend, kijkende naar Risekit.

'Ik... weet het.' Willowkit glimlachte. 'Ben gewoon wat verlegen' zei ze terwijl ze naar haar pootjes staarde. 'Ceremonie.' Zei Willowkit tegen Tinderkit, hoewel ze naar Risekit keek..

'D-dan kunnen Kittens Apperentice worden, leerling! om daarna krijger te worden!' Willowkit straalde. Ze wou graag leerling worden! maar ze moest nog wachten. 'Ik wil dolgraag leerling i-k kan ni wachten!' ze lachte blijdjes en huppelde naar de in-uitgang van het kamp. 'wauw.. Dat zijn veel scherpe dorens..' Zei ze.